Kοσμήματα, βέρες, αυτοκίνητα, οικογενειακά κειμήλια, ρολόγια, συλλεκτικά αντικείμενα, έργα τέχνης, κινητά, αυτοκίνητα, ακόμα και έπιπλα αναγκάζονται να πουλήσουν συμπολίτες μας στη Ρόδο προκειμένου να καταφέρουν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις.
Τα χρέη σε δάνεια, πιστωτικές κάρτες, τα προβλήματα υγείας, ο εθισμός στον τζόγο και βεβαίως η κάλυψη των καθημερινών αναγκών όπως η σίτιση, είναι που κυρίως αναγκάζουν τους πολίτες να βγάλουν στο «σφυρί» αγαπημένα τους αντικείμενα, γιατί δεν θέλουν ή δεν μπορούν να καταφύγουν σε τραπεζικό δανεισμό.
Νοικοκυριά έχουν βγει κυριολεκτικά στο σφυρί από συμπολίτες μας που βρίσκονται σε δυσχερή οικονομική κατάσταση, καταφεύγοντας στη λύση να ξεπουλήσουν προσωπικά αντικείμενα πολύ κάτω της αξίας τους, προκειμένου να μπορέσουν να εξασφαλίσουν φαγητό.
Θλιβερές εικόνες και καταστάσεις του μεσοπολέμου, που ο κόσμος συγκλονίστηκε από μεγάλες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της ζωής των ανθρώπων, όπως στο οικονομικό, στο ιδεολογικό, στο κοινωνικό, αναβιώνουν στον κοινωνικό ιστό της Ρόδου με αφετηρία τον «υγειονομικό πόλεμο» που προκάλεσε η πανδημία, σπρώχνοντας στην ανέχεια πολλές οικογένειες που μέχρι πρότινος ζούσαν μια φυσιολογική ζωή με εισοδήματα που εξασφάλιζαν από την εργασία τους.
Είτε στη μαύρη αγορά, είτε μέσω γνωστών και φίλων με το πρόσχημα να μην καταλήξουν σε ξένα χέρια, είτε σε ανταλλακτήρια χρυσού, περιουσίες αλλάζουν χέρια για να καλυφθούν καθημερινές ανάγκες και να πληρωθούν λογαριασμοί μέχρι… κανείς δεν ξέρει για πόσο.
Οι πετσοκομμένοι μισθοί και σε πολλές περιπτώσεις τα χαμηλά έως μηδενικά εισοδήματα έχουν δημιουργήσει ασφυκτικές καταστάσεις στο δεύτερο χρόνο της πανδημίας και στη Ρόδο.
Τις τραγικές καταστάσεις με τις περιουσίες να αλλάζουν χέρια, τα χρυσά που δίνονται για ενέχυρα ή τα προσωπικά αντικείμενα που πωλούνται στο διαδίκτυο για μερικά ευρώ, επιβεβαίωσε στη «δημοκρατική» ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ. Παναγιώτης Εγγλέζος, ο οποίος παρακολουθεί το φαινόμενο αυτό να διευρύνεται και μετά και όπως εκτιμά θα συνεχιστεί στη διάρκεια του χειμώνα. Το πλέον δυσάρεστο είναι ότι πολλοί επιτήδειοι βρήκαν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν την ανάγκη και τον πόνο συμπολιτών μας, αγοράζοντας πολύτιμα αντικείμενα για ένα κομμάτι ψωμί, και τους έχοντες ανάγκη να υποκύπτουν αφού δεν φαίνεται φως στον ορίζοντα εν μέσω του χειμώνα για την εύρεση θέσης εργασίας.
Στα ενεχυροδανειστήρια, νόμιμα και… μη νόμιμα, γράφονται -σχεδόν καθημερινά- ανθρώπινα δράματα. Ανθρωποι με δάκρυα στα μάτια πολλές φορές αποχωρίζονται προσωπικά τους αντικείμενα, με μεγάλη συναισθηματική, κυρίως, αξία. Για κάποιους είναι σαν να ξεπουλούν ένα κομμάτι της ζωής τους. Συμπολίτες μας που τίποτα δεν προμήνυε ότι θα φτάσουν σε αυτό το σημείο, κάνουν ανταλλαγές στα «κλεφτά» για να μην υποψιαστεί κανείς τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών τους. Πολλοί καταφεύγουν στην πρωτεύουσα για τις συναλλαγές τους προκειμένου να μην γίνει αντιληπτή η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει. Τα περισσότερα αντικείμενα δεν επιστρέφονται ποτέ στον κάτοχό τους, αφού δύσκολα κάποιος θα καταφέρει να βρει τα χρήματα για να πάρει πίσω το ενέχυρο που έχει αφήσει.
Περιουσιακά και πολύτιμα αντικείμενα Ροδίων, οικογενειακά κειμήλια και χειροποίητα κοσμήματα μοναδικής ροδίτικης τεχνοτροπίας βρίσκονται σε ενεχυροδανειστήρια ή αποθήκες των Αθηνών με την ελπίδα των κατόχων τους να καταφέρουν να πάρουν πίσω, να ξεμακραίνει. Εξάλλου, λίγοι είναι εκείνοι που πλέον δέχονται πολύτιμα αντικείμενα ως ενέχυρα. Τα αγοράζουν σε τιμή πολύ κάτω από την αντικειμενική και τα μεταπωλούν.
Η διαδικασία που ακολουθείται στα πιστοποιημένα, από το κράτος, ενεχυροδανειστήρια που αγοράζουν κοσμήματα και τιμαλφή είναι συγκεκριμένη. Ο ιδιοκτήτης εκτιμά το αντικείμενο, δίνει την τιμή στον πελάτη κι αν συμφωνήσουν τότε καταγράφονται τα στοιχεία του πελάτη, με την υποχρεωτική επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας – για να αποφεύγονται τυχόν επιτήδειοι και κλεμμένα αντικείμενα – και εκδίδεται απόδειξη από τον αγοραστή.
Οι ιδιοκτήτες όμως των νόμιμων καταστημάτων, καταγγέλλουν πως υπάρχουν και κάποια χρυσοχοεία και ενεχυροδανειστήρια που αγοράζουν «μαύρα» και ως εκ τούτου προτιμώνται από τους ενδιαφερόμενους, αφού οι τιμές που δίνουν είναι καλύτερες.
Το κλίμα γίνεται ακόμα πιο βαρύ στην εορταστική περίοδο. Πολλά είναι τα παιδιά που δεν θα δεχθούν φέτος το δώρο του Αγίου Βασίλη κι ας έστειλαν εγκαίρως το γράμμα τους… Δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του. Και οι γονείς με χαμηλωμένο βλέμμα θα κληθούν να εξηγήσουν γιατί ο συμπαθέστατος Αγιος, φέτος δεν θα έρθει ούτε από την καμινάδα ούτε από το παράθυρο…
Το τραπέζι πολλών οικογενειών θα είναι φτωχικό γιατί τα χρήματα που εξασφάλισαν πουλώντας ακόμα και επάργυρα σερβίτσια που φύλασσαν προσεκτικά στα κουτιά τους ως πολύτιμα δώρα από το γάμο τους, είναι τα τελευταία που θα κρατήσουν στα χέρια τους μέχρι να βρουν κάτι άλλο να ξεπουλήσουν περιμένοντας την… κανονικότητα.
Η αβεβαιότητα για τους χιλιάδες άνεργους της Ρόδου, τους περιστασιακά εργαζόμενους αλλά και για τους ιδιοκτήτες καταστημάτων και επιχειρήσεων που είτε έβαλαν λουκέτο είτε βρίσκονται ένα βήμα πριν, δεν επιτρέπει φέτος εορτασμούς και ευχές.
Το καλύτερο δώρο θα είναι η επιστροφή στην κανονικότητα. Αλλά κι αυτή αργεί ακόμα. Του χρόνου ίσως…
Συμπολίτες βγάζουν στο «σφυρί» αγαπημένα τους αντικείμενα!
