Η αλήθεια είναι πως αν κάποιος παρατηρούσε τις δηλώσεις του Προέδρου Ολάντ, λίγες μόνο ώρες μετά την τραγωδία στο Παρίσι, θα καταλάβαινε πως όχι μόνο δεν είναι Charlie, αλλά και ότι εκμεταλλεύεται τις ζωές αθώων ανθρώπων για να επιμείνει στις πολεμικές επιχειρήσεις της Γαλλίας στο εξωτερικό και να αυξήσει τον φόβο και την αστυνόμευση στο εσωτερικό, παραδομένος στη φοβική, μισαλλόδοξη πολιτική της Μαρίν Λεπέν που βλέπει τα επιχειρήματά της να θριαμβεύουν. Το γαλλικό κράτος που αυτές τις ημέρες αναδείχτηκε από όλους σε μια καμπάνια με δεκάδες σκοπιμότητες σε “θεματοφύλακα της ελευθερίας του λόγου”, σύρει στη δικαιοσύνη ανθρώπους μόνο και μόνο γιατί είναι αρκετά ηλίθιοι ώστε να φωνάξουν βλακώδη συνθήματα ή να αναρτούν στα social media μηνύματα που κατά κάποιο τρόπο “εξυμνούν” τους τρομοκράτες.
20χρονος νεαρός στην Ορλεάνη συνελήφθη και του επιβλήθηκε ποινή έξι μηνών κάθειρξης γιατί είχε την ανεγκέφαλη αφέλεια να φωνάξει “Ζήτω τα Καλάσνικοφ” μπροστά από αστυνομικούς. 18χρονος στη Νίκαια προφυλακίστηκε γιατί φώναξε μπροστά από αστυνομικό τμήμα “100% Κουασί”, αναφερόμενος στα αδέρφια που έκαναν το μακελειό στα γραφεία του περιοδικού. Ένας 22χρονος νεαρός καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση στην πόλη Ναντέρν, αφού δημοσίευσε βίντεο στο facebook, στο οποίο ειρωνευόταν τον αστυνομικό που βρήκε τραγικό θάνατο στο πεζοδρόμιο έξω από το περιοδικό. Ακόμη και ένας μεθυσμένος οδηγός αυτοκινήτου αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης τεσσάρων ετών, όχι γιατί οδηγούσε μεθυσμένος και προκάλεσε ελαφρύ τραυματισμό σε έναν άνδρα και τη 12χρονη κόρη του, αλλά γιατί αναφέρθηκε στους τρομοκράτες: “Θα έπρεπε να υπήρχαν περισσότεροι Κουασί. Ελπίζω να είστε οι επόμενοι” σημείωσε στους αστυνομικούς που τον συνελάμβαναν. Συνολικά 54 προσαγωγές έχουν γίνει σε όλη τη γαλλική επικράτεια με την κατηγορία της εκδήλωσης δημόσιας γνώμης υπέρ της τρομοκρατίας.
Ο αντι-τρομοκρατικός νόμος
Όλες αυτές οι συλλήψεις βασίζονται σε πρόσφατο νόμο του Νοεμβρίου του 2014 που ποινικοποιεί δημόσιες τοποθετήσεις “τιμητών της τρομοκρατίας” και επιβάλει ποινή φυλάκισης μέχρι πέντε χρόνια και πρόστιμο 75.000€. Επιπλέον, η προπαγάνδα τέτοιων μηνυμάτων στο διαδίκτυο, αντιμετωπίζει ποινή που φτάνει τα επτά χρόνια και πρόστιμο 100.000 €.
Χωρίς να θέλει κανείς να δημιουργήσει εντυπώσεις, είναι φανερό πως η γαλλική κυβέρνηση, όχι μόνο διέβλεπε το ρήγμα στην κοινωνία και το έδαφος που έχει στρωθεί για την ανάπτυξη ακραίων απόψεων σε αυτή, αλλά και ήθελε να τα αντιμετωπίσει όχι με πολιτισμένο τρόπο, αλλά δια της δικαστικής οδού, στέλνοντας την ελευθερία του λόγου (έστω και του ασυνάρτητου) για την οποία πολύς λόγος έχει γίνει τελευταία στο καλάθι των αχρήστων.
Δεν ισχυρίζεται κανείς πως μια φράση που προσβάλει τη μνήμη κάποιων ή υποστηρίζει βίαιες ενέργειες δεν θα πρέπει να καταδικάζεται. Αλλά να καταδικάζεται με τον λόγο, όχι στα δικαστήρια. Η λογική της ποινικοποίησης της βλακείας είναι το ίδιο επικίνδυνη με την θεωρία των τρομοκρατών που εκτελούν τα συμβόλαιο θανάτου στο όνομα του Μωάμεθ, ο οποίος και πρέπει να μένει στο απυρόβλητο της κριτικής και του διαλόγου.
Σύλληψη κωμικού για ανάρτηση στο facebook
Η πιο ηχηρή απόδειξη πως η Γαλλία έχει μπερδέψει την ελευθερία του λόγου με την επιβολή της δικής της ακραίας νομιμότητας, είναι η σύλληψη του κωμικού Ντιεντονέ, για ένα ποστ στο facebook. Ο κωμικός που έχει προκαλέσει πολλές φορές έντονες αντιδράσεις για αντισημιτικές και άλλες αμφιλεγόμενες απόψεις, σημείωσε: “Να ξέρετε πως απόψε, σε ό, τι με αφορά, αισθάνομαι Charlie Κουλιμπαλί” συνδυάζοντας πίσω από το γνωστό σύνθημα το όνομα ενός από τους τρομοκράτες που δολοφόνησε τέσσερις ομήρους στο παντοπωλείο. Η αστυνομία τον συνέλαβε και αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης, αλλά και χρηματικό πρόστιμο με την κατηγορία του “τιμητή της τρομοκρατίας”.
“Το φωνάζω με όλη μου τη δύναμη εδώ στη γαλλική βουλή πως η δικαιοσύνη θα είναι άτεγκτη απέναντι στους προβοκάτορες του μίσους” δήλωνε ο πρωθυπουργός της χώρας Μανουέλ Βαλς και συμπλήρωνε: “Κάποιος μπορεί να έρθει να μου πει ‘αυτόν τον κωμικό θέλετε να τον φιμώσετε και τους σκιτσογράφους του Charlie hebdo να τους αποθεώσετε’. Όμως υπάρχει μια βασική διαφορά ανάμεσα στην ελευθερία και την βλασφημία, τον αντισημιτισμό, τους τιμητές της τρομοκρατίας που είναι εγκλήματα και η δικαιοσύνη πρέπει να τα καταδικάζει με ακόμη μεγαλύτερη αυστηρότητα” συνέχιζε επιτιθέμενος εμφανώς στον Ντιεντονέ.
Οι απόψεις του Ντιεντονέ χρειάζονται σαφώς προσοχή και είναι μάλλον ρηχές ή και ακραίες. Όμως, μιλάμε για ένα σόου που κάποιος επιλέγει να το δει ή όχι. “Εδώ και ένα χρόνο, το κράτος με αντιμετωπίζει σαν τον εχθρό νούμερο ένα, παρά το γεγονός πως δεν αναζητώ παρά το γέλιο, να προκαλέσω το γέλιο από το θάνατο, αφού και ο θάνατος γελά μαζί μας, όπως το περιοδικό Charlie το γνωρίζει δυστυχώς καλά” σημειώνει ο κωμικός σε επιστολή του προς τον υπουργό δικαιοσύνης. Τον τελευταίο χρόνο οι αντιδράσεις για τις παραστάσεις του οδήγησαν πολλές φορές στην ματαίωση εμφανίσεών του και την παρέμβαση της δικαιοσύνης. “Εφόσον προτείνω την ειρήνη, κάτω από τη δική σας εξουσία, παραμένω στο πλευρό σας. Μόλις όμως εκφράζομαι, δεν ψάχνει κανείς να με καταλάβει, να με ακούσει. Αναζητούν όλοι μια αφορμή για να με φιμώσουν. Με θεωρούν έναν Αμεντί Κουλιμπαλί, παρά το γεγονός πως δεν διαφέρω σε τίποτα από το Charlie” συνεχίζει.
Η γαλλική δικαιοσύνη προκαλεί προβληματισμό
Την κίνηση των γαλλικών αρχών έχουν κριτικάρει έντονα δημοσιογράφοι και δημόσια πρόσωπα, ενώ η κατακραυγή των προσαγωγών αυτών έχει βρεθεί στο στόχαστρο της κριτικής αμερικανικών μέσων ενημέρωσης, όπως η New York Times.
