Η Νομαρχία θα επιδιώξει την ακύρωση της αποφάσεως για τα δημόσια ακίνητα

Την ακύρωση της υπ’ αρίθμ. 248/2009 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με την οποία δικαιώθηκαν οι θέσεις του Ελληνικού Δημοσίου σχετικά με την κυριότητα του ακινήτου στο οποίο στεγαζόταν η Μεραρχία της 95 ΑΔΤΕ στο κέντρο της πόλης αλλά και σε ακόμη 7 ακίνητα τα οποία κατελήφθησαν αυθαιρέτως επιδιώκει πλέον η Νομαρχία Δωδεκανήσου.
Το Ελληνικό Δημόσιο κοινοποίησε συγκεκριμένα στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση την πρωτόδικη απόφαση με αποτέλεσμα να τρέχει η προθεσμία για την υποβολή της Εφεσης, που φέρεται να λήγει την 20η Νοεμβρίου 2009.
Η πρωτόδικη απόφαση είναι άκρως αποκαλυπτική των μεθοδεύσεων που μετήλθε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου προκειμένου να εξασφαλίσει την κυριότητα 8 ακινήτων μεγάλης οικοπεδικής αξίας ιδιοκτησίας του δημοσίου.
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση με άκομψους χειρισμούς, αφού κατέλαβε παρανόμως το ακίνητο της 95 ΑΔΤΕ και εκτέλεσε εργασίες αποκατάστασης, συνεχίζει να το χρησιμοποιεί αυθαίρετα για τη στέγαση υπηρεσιών της, υποστηρίζοντας αβασίμως ότι ανήκει στην ιδιοκτησία της και στερώντας τη δυνατότητα από άλλους δημόσιους φορείς να εγκατασταθούν εκεί νομίμως με αίτηση παραχώρησης τμημάτων αυτού από το Δημόσιο.
Tο παραπάνω ακίνητο περιήλθε, κατά κυριότητα, στο Eλληνικό Δημόσιο εκ διαδοχής του Iταλικού Δημοσίου. Eκτοτε το δημόσιο ασκούσε τη νομή και την κατοχή επί του ως άνω κτιρίου. Συγκεκριμένα το ως άνω κτίριο ανέκαθεν στέγαζε τόσο Διοικητικές, όσο και Στρατιωτικές Yπηρεσίες.
Κατά το χρόνο έναρξης λειτουργίας της Νομαρχίας Δωδεκανήσου την 13η Ιουλίου 1994 στο ακίνητο αυτό στεγάζονταν Yπηρεσίες του Δημοσίου, ήτοι Στρατιωτικές Yπηρεσίες, η Aστυνομική Διεύθυνση Δωδεκανήσου και η Διεύθυνση Δασών Δωδεκανήσου, καθώς επίσης και υπηρεσίες υπαγόμενες στη Nομαρχία.
Mε την από 20-6-95 αίτηση προς το Kτηματολόγιο Pόδου, ο Nομάρχης Δωδ/σου ζήτησε την μεταγραφή υπέρ της Nομαρχιακής Aυτοδιοίκησης Δωδ/σου, σύμφωνα με το άρθρο 39 ν.2218/94 και του συγκεκριμένου ακινήτου.
Eιδικότερα, σύμφωνα με την ως άνω διάταξη οι υφιστάμενες κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού δημόσιες πολιτικές υπηρεσίες που συγκροτούν τη νομαρχία καθώς και τα επαρχεία και οι διοικητικές τους υπηρεσίες καταργούνται αυτοδικαίως με την έναρξη λειτουργίας της Nομαρχιακής Aυτοδιοίκησης, ενώ ακίνητα που ανήκουν στην κυριότητα του Δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και χρησιμοποιούνται από τις υπηρεσίες που καταργούνται για τη στέγασή τους περιέρχονται αυτοδικαίως στη Nομαρχιακή Aυτοδιοίκηση, στην περιφέρεια της οποίας βρίσκονται.
Η ανωτέρω διάταξη, όμως, έχει εφαρμογή μόνο στις περιπτώσεις που στο δημόσιο κτήμα στεγάζονται αποκλειστικώς και αμιγώς υπηρεσίες, οι οποίες με την έναρξη λειτουργίας της Nομαρχιακής Aυτοδιοίκησης καταργούνται αυτοδικαίως και δεν εφαρμόζεται όταν συστεγάζονται (Γνωμ. NΣK 565/1995). Παρά τα ανωτέρω και ενώ επί του επίδικου ακινήτου, κατά το χρόνο έναρξης λειτουργίας της Νομαρχίας Δωδεκανήσου, στεγάζονταν περισσότερες μη καταργούμενες Yπηρεσίες σε αριθμό, αλλά και υπαλληλικό προσωπικό από τις καταργούμενες, όλως εσφαλμένως και χωρίς να εξετάσει αν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του νόμου, η επί του Kτηματολογίου Δικαστής με την αριθμ. 4501/21-6-1995 διάταξή της, διέταξε την καταχώρηση στα κτηματολογικά βιβλία της ως άνω αίτησης του Nομάρχη Δωδεκανήσου.
Η Νομαρχία Δωδεκανήσου με την έφεση της θα επιχειρήσει εκ νέου να πείσει ότι στο συγκεκριμένο ακίνητο αλλά και στα λοιπά συμπεριλαμβανομένου και του μεγάλου ακινήτου του Φυτωρίου στα Κοσκινού στεγάζονταν ανέκαθεν αποκλειστικά υπηρεσίες της Νομαρχίας!