Δεν θα μπορούσε τούτη η στήλη, που εμμονικά πιστεύει ότι όλα είναι θέμα Πολιτισμού και Αισθητικής, να μην αναφερθεί – όπως έχει κάνει άλλωστε και για τους προηγούμενους- στον άνθρωπο που αναλαμβάνει να τα διαχειρισθεί. Ομολογώ ότι ήταν η πρώτη φορά τα τελευταία (πολλά) χρόνια που το όνομα Νίκος Ξυδάκης συνοδεύτηκε από χαμόγελο, δεν σας κρύβω από χαρά και θα μου επιτρέψετε να σας μεταφέρω την πρώτη μου σκέψη, για έναν άνθρωπο που γνωρίζει πολύ καλά την έννοια πολιτισμός : η γλυκιά «εκδίκηση» της γενιάς μου στα τίποτε.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων, το υπουργείο Πολιτισμού αντιμετωπίστηκε σαν ένα δευτεροκλασάτο υπουργείο, στην καρέκλα του οποίου έφτανε όποιο στέλεχος περίσσευε. Ο υπουργός έφτανε χαρούμενος αντιμετωπίζοντας το Υπουργείο σαν ένα εύκολο και άνετο πόστο, όπου οι ιθύνοντες απολαμβάνουν πρώτες θέσεις στα θεάματα (αν πατάνε βεβαίως), εύκολα φλας, συγχρωτισμό με τους χαριτωμένους και ιδιόρρυθμους καλλιτέχνες και αμπελοφιλοσοφώντας για την σημασία του Ελληνικού Πολιτισμού και τις άυλες αξίες του.
Ο Νίκος Ξυδάκης, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, γνωστός δημοσιογράφος, μια ελεύθερη πένα σε μια συντηρητική εφημερίδα – αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Καθημερινή»- είναι ο πρώτος επικεφαλής του χαρτοφυλακίου Πολιτισμού εδώ και χρόνια που έχει σχέση και γνώση του αντικειμένου του.
Τα κείμενα του και στην «Καθημερινή» και στο προσωπικό του ιστολόγιο, αποπνέουν σεβασμό στην υπόσταση της ελληνικής γλώσσας, στην υπόσταση της δημοσιογραφίας στην αντίληψή του περί πολιτισμού σε όλες του τις εκφάνσεις. Ένας δημοσιογράφος που έχει διανύσει χιλιόμετρα στον χώρο των ΜΜΕ, διατηρώντας την αξιοπρέπεια και την καλή του φήμη, με το μοναδικό προνόμιο να συνδυάζει στον λόγο του μία ποιητικότητα, το συναίσθημα με τον ορθολογισμό, την παράδοση με τον σύγχρονο κόσμο.
Γνώση, ψυχραιμία, εμπειρία, νηφαλιότητα. Αισθητική. Αυτό που λείπει από τη ζωή μας. Αισθητική. Έχει όλα τα φόντα να χτίσει κάτι που θα μπορεί να παραχθεί εντός των τειχών και θα καταναλωθεί πρώτα από τους ντόπιους πριν εξαχθεί στο εξωτερικό.
Δεν ξέρω τι περιθώρια δράσης θα έχει, σε ένα υπουργείο τώρα που λεφτά δεν υπάρχουν (όχι ότι έπαιρνε και όταν είχαμε) και τεράστιων προβλημάτων. Εύχομαι να έχει τουλάχιστον το περιθώριο να ακολουθήσει τη δική του εμπειρία, γνώση και ένστικτο. Μακάρι να τα καταφέρει.
‘ Ενας πολιτισμένος στο Πολιτισμού
