Η τοπική αγορά νοσεί ανεπανόρθωτα. Οι έμποροι παρακολουθούν τις εξελίξεις με ανησυχία ενώ οι επιχειρήσεις τους “αιμορραγούν” ακατάπαυστα. Ποια είναι τα προβλήματα; Γιατί οι ντόπιοι δεν μπορούν να ανοίξουν νέες επιχειρήσεις και οι αλλοδαποί τρίτων χωρών μπορούν να πληρώνουν τεράστια ποσά σε “αέρα” και ενοίκια; Γιατί δεν λειτουργούν σωστά οι ελεγκτικοί μηχανισμοί; Για όλα αυτά μιλάει σήμερα στην “δ” ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ρόδου (και 3ος πλειοψηφών στις πρόσφατες εκλογές της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου) κ. Παναγιώτης Καραγιάννης σε μια αποκαλυπτική και άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
• Κύριε Καραγιάννη, να ξεκινήσουμε από τον απολογισμό της χρονιάς που φτάνει στο τέλος της. Ηταν μια δύσκολη χρονιά για τους εμπόρους, παρά την μικρή μείωση στην τουριστική κίνηση που καταγράφτηκε στην Ρόδο σε σχέση με άλλες περιοχές;
Είναι γεγονός ότι ο φετινός χρόνος κλείνει με αρνητικό πρόσημο σε σχέση με πέρσι. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί και γνωστοί. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει… φως στον ορίζοντα. Αυτά που εμείς σαν ΕΣΡ είχαμε επισημάνει κατά καιρούς, έγκεινται στο γεγονός ότι οι έμποροι θα έρθουν αντιμέτωποι με την οικονομική τους κατάσταση μετά τις γιορτές. Ο εμπορικός κόσμος έχει εναποθέσει τις τελευταίες του ελπίδες στην γιορτινή κίνηση -αν κι ένας κούκος δεν φέρνει την Ανοιξη. Φοβούμαι ότι αμέσως μετά τις γιορτές, θα δούμε πολλά καταστήματα να κλείνουν. Αυτό σημαίνει ότι τα αρνητικά στοιχεία είναι τέτοια και τόσο εμφανή που δεν δίνουν ελπίδες και στους νέους επιχειρηματίες που δεν έχουν τα οικονομικά αποθέματα -και σε επιχειρηματίες που ασχολούνται με είδη γενικής ένδυσης και υπόδησης. Οι εποχές που άνοιγαν καταστήματα χωρίς να έχουν brand name έχουν πλέον παρέλθει. Προσωπικά βλέπω ότι στο μέλλον θα επιβιώσουν τα πολύ φτηνά και τα πολύ επώνυμα καταστήματα. Η κρίση είναι που έχει συμβάλει τα μέγιστα στο να φανεί το μεγάλο πρόβλημα της αγοράς και ένα από τα μεγάλα προβλήματα της αγοράς, είναι η πηγή άντλησης ειδών που είναι η κινεζική αγορά. Δεν υπάρχει πλέον η διαφορετικότητα, η προσωπική προσπάθεια του κάθε επιχειρηματία να κάνει την αγορά δελεαστικότερη. Σήμερα πλέον το μεγάλο παιχνίδι το κερδίζουν οι αλυσίδες των καταστημάτων brand names και τ’ αποθέματα για τους no names είναι ελάχιστα.
• Ωστόσο, εμφανίσθηκαν κάποιες ελπίδες για ενίσχυση της επιχειρηματικότητας με το ΤΕΜΠΜΕ. Πώς αυτό το πρόγραμμα “λειτούργησε” στα Δωδεκάνησα; Είδαμε ότι και επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται πολλά χρόνια στην περιοχή, έχουν πρόβλημα ρευστότητας αλλά και με τις τράπεζες.
Θα έλεγα ότι το ΤΕΜΠΜΕ δεν έχει βοηθήσει καθόλου την αγορά. Βοήθησε αυτούς που έχουν τις προϋποθέσεις στο να πάρουν κάποια χρήματα αλλά το ζητούμενο είναι άλλο. Σε όλο το νομό Δ/σου δεν πήραν επιχορήγηση περισσότερες από 400 επιχειρήσεις. Εγινε τόσο μεγάλος ντόρος για το τίποτε… Φανταστείτε ότι οι 287 από αυτές βρίσκονται στην Ρόδο και οι υπόλοιπες στα νησιά μας. Αυτό δεν διαφοροποίησε την αγορά κι εκείνοι που είχαν τις δυνατότητες να πάρουν επιχορήγηση ήταν άνθρωποι οι οποίοι δεν είχαν σχέση με το εμπόριο. Δηλαδή είχαν εχέγγυα ως λογιστικά γραφεία και επιτηδευματίες. Αρα δεν μπορώ να πω ότι ήταν μεγάλη βοήθεια.
Αυτό που εμείς σαν ΕΣΡ λέμε ότι αποτελεί σοβαρό πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι ότι πρέπει να γίνει κάτι για να αναπνεύσει η αγορά από τον “Τειρεσία”. Ποιος επιχειρηματίας δεν βρέθηκε σε μια δύσκολη θέση -όσα χρήματα κι αν έχει- και αναγκάστηκε να καθυστερήσει να καλύψει μια επιταγή; Αν του συμβεί αυτό σταματάει να χρηματοδοτείται και χρειάζεται 5 χρόνια για να βγει από τον “Τειρεσία”. Η αλλαγή του νόμου είναι απαραίτητη και πιστεύω ότι ήδη και η νέα κυβέρνηση το έχει στις πρώτες προτεραιότητές της αφού έχει συνειδητοποιήσει ότι είναι ο μόνος τρόπος να δώσει ώθηση στην αγορά.
Από εκεί και πέρα, εμείς σαν νησιωτική περιοχή, έχουμε την διπλή όψη: της καλοκαιρινής και της χειμερινής. Οι περισσότερες επιχειρήσεις τον χειμώνα προσπαθούν να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα.
• Να πάμε στο θέμα “Κινέζικη Αγορά”. Βλέπουμε ότι φυτρώνουν σαν… τα μανιτάρια και λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Τι συμβαίνει τελικά; Πώς χρηματοδοτούνται τόσο εύκολα -αν και βλέπουμε ότι κι άλλοι αλλοδαποί παίρνουν πιο εύκολα επιχειρήσεις από ό,τι οι ντόπιοι.
Κοιτάξτε, είναι ένα θέμα που μας απασχολεί πάρα πολλά χρόνια. Εμείς το παρακολουθούμε και προσωπικά έχω αναφερθεί στην διαδικασία η οποία δεν ελέγχεται πλήρως και δίνει τη δυνατότητα σε ανεξέλεγκτες “επιχειρήσεις κινέζικου τύπου”. Εδώ πρέπει να σας αναφέρω ότι σε έρευνα που κάναμε, διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν στην αγορά πολλές τέτοιες επιχειρήσεις που λειτουργούν κάτω από ελληνικά ονόματα αλλά με κινέζικα προϊόντα. Τώρα πια, πολύ δύσκολα βλέπουμε στην αγορά της Ρόδου να ανοίγονται καταστήματα με μεγάλο “αέρα” και υψηλά ενοίκια. Αυτό όμως συμβαίνει με πολλούς αλλοδαπούς τρίτων χωρών. Αυτό, μας προκάλεσε το ενδιαφέρον και το ψάξαμε. Διαπιστώσαμε ότι αυτοί που φέρονται να λειτουργούν τα καταστήματα στα ονόματά τους, δεν είναι δικά τους. Υπάρχει ένα τεράστιο “τράστ” που διακινεί τα κινέζικα (και τους Κινέζους) στην αγορά. Αυτό το πρόβλημα απασχολεί και την Ευρωπαϊκή αγορά. Και σαν Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν στην Ελλάδα αποθήκες πολλών χιλιάδων τ.μ. “φουλαρισμένες” με εμπορεύματα απ’ όπου γίνεται η τροφοδοσία σε όλα τα κινέζικα καταστήματα. Θα σας αναφέρω ένα περιστατικό: μια μέρα μπλοκάραμε στο λιμάνι μια κλούβα με πολλά εμπορεύματα, χωρίς συνοδευτικά και μόνον μια απόδειξη λιανικής πώλησης που είχε έδρα την Σπάρτη. Εγραφε απλά: φορέματα, υποκάμισα, παπούτσια και σακάκια. Ούτε ποσότητες ούτε τιμές. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν γίνεται σωστός έλεγχος της διακίνησης των εμπορευμάτων. Εμείς στην πρόσφατη γενική μας συνέλευση, προσκαλέσαμε τον ΟικονομικόΕφορο, τον κ. Φ. Χατζηδιάκο, τον κ. Γ. Γιαννακάκη, τον κ. Γκορίτσα και τον λιμενάρχη. Κοινή διαπίστωση είναι ότι υπάρχει κάτι βαθύτερο πίσω από όλη αυτή την ιστορία που διακινεί τα προϊόντα των τρίτων χωρών αλλά και “καλύπτει” τις παρανομίες τους. Ενα αόρατο… χέρι που δεν ενδιαφέρεται να ξοδέψει υπέρογκα ποσά σε ενοίκια. Μιλάμε πράγματι για ένα “τράστ”. Ωστόσο, ενώ ο νόμος είναι σαφής οι περισσότεροι λειτουργούν με υποκαταστήματα αδιευκρίνιστων κεντρικών καταστημάτων. Σε άλλη έρευνα που κάναμε βρήκαμε ότι δεν υπάρχουν κεντρικά καταστήματα πουθενά αν και αναφέρονται διευθύνσεις στις αποδείξεις λιανικής πώλησης. Πού βρίσκονται λοιπόν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί; Τα μέλη του ΕΣΡ πήγαμε σε όλα τα κινέζικα καταστήματα που λειτουργούν στην Ρόδο και πήραμε αποδείξεις. Στο ΕΒΕΔ είναι καταχωρημένες 9 κινέζικες επιχειρήσεις ενώ λειτουργούν 30. Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά και είναι καιρός οι ελεγκτικές υπηρεσίες να κοιτάξουν τι φορολογικές καταστάσεις των καταστημάτων. Μιλάμε για μια “οικονομική μαφία” που καλύπτει και στηρίζει αυτές τις επιχειρήσεις.
• Πώς μπορείτε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα;
Ξέρετε όταν συνεδριάσαμε τις προάλλες, καλέσαμε –αλλά δεν ανταποκρίθηκε- την κ. Κατσιμπρή (υπεύθυνη της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων –πρώην ΣΔΟΕ). Δεν μας έκανε την τιμή να έρθει αν και αυτό είναι θέμα δικής της αρμοδιότητας. Λυπάμαι, γι¶ αυτή την περιφρόνηση στον εμπορικό κόσμο. Σε τέτοια κρίση πρέπει όλοι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί πρέπει να βοηθήσουν τις ντόπιες επιχειρήσεις. Οι ξένοι ιδιοκτήτες δεν επανεπενδύουν ούτε ένα ευρώ στην τοπική αγορά.
Στις πρόσφατες εκλογές στην Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου στην οποία έχω την τιμή να συμμετέχω, αναδείχθηκα ως 3ος πλειοψηφών σύμβουλος ανά την επικράτεια. Νέος πρόεδρος είναι ο κ. Κορκίδης (Πρ. ΕΣ Πειραιά) μετά την αποχώρηση του κ. Αρμενάκη. Το λέω αυτό για να τονίσω ότι στις άμεσες προτεραιότητές μας στο ανώτατο αυτό όργανο, είναι να τεθεί επί τάπητος και από μηδενική βάση το όλο ζήτημα.
• Πάντως κ. Καραγιάννη αποδείχθηκε ότι όταν υπήρχε η βούληση, οι τοπικοί φορείς συνεργάστηκαν και έδωσαν δυνατό χτύπημα στο παρεμπόριο.
15 τόνοι εμπορεύματα από τον Ιούνιο και μετά δεν είναι λίγα. Εμείς κατασχέσαμε ένα μόνο μέρος, γιατί η μεγάλη διακίνηση γίνεται και μέσω των πρακτορείων. Ο επόμενος σχεδιασμός του ΕΣΡ είναι να καλέσουμε το Σωματείο των Μεταφορέων στην Ρόδο και να τους ζητήσουμε να μας συμπαρασταθούν. Τουλάχιστον να ακολουθούνται οι νόμιμες διαδικασίες και να συμβάλουν όλοι σε αυτό που λέμε µφορολογικό¶ σύστημα. Ασφαλισμένοι δεν είναι, φόρους δεν πληρώνουν, το κράτος δεν έχει κανένα όφελος. Δηλαδή ποιος είναι ο λόγος παρουσίας τους εδώ; Φέτος μόνον, εκτίναξαν τα ενοίκια της αγοράς στον αέρα μέχρι 5.000 ευρώ!
https://www.dimokratiki.gr/arxeio/piso-apo-tis-kinezikes-epichirisis-iparchi-ena-megalo-trast/