Τρεις μήνες κατά μέσο όρο περιμένουν για μία ακτινοθεραπεία οι ασθενείς με καρκίνο στο «Αττικό», στον «Άγιο Σάββα» και το «Μεταξά» στον Πειραιά, ανάλογα με το επείγον της περίπτωσής τους, ενώ σε άλλα νοσοκομεία του ΕΣΥ με ακτινοθεραπευτικές μονάδες η αναμονή φτάνει μέχρι και τους πέντε μήνες…
Την ίδια ώρα, ο ΕΟΠΥΥ καλύπτει μεν την ακτινοθεραπεία σε ιδιωτικές κλινικές, αλλά όχι και την αμοιβή του γιατρού που ανέρχεται σε 300-1.500 ευρώ, ανάλογα με το νοσοκομείο και τη σοβαρότητα του περιστατικού. Κι αν κάποιος χρειάζεται, για παράδειγμα, έξι ακτινοθεραπείες, το κόστος σε ιδιωτικό κέντρο μπορεί να του στοιχίσει από 1.800 ως 9.000 ευρώ.
Κι αυτό, εάν του αρκεί ένας «κύκλος» και δεν χρειάζεται δεύτερο… Κι όχι μόνον αυτό, όπως μας αποκάλυψε η πρόεδρος του ΚΕΦΙ (Σύλλογος Καρκινοπαθών Εθελοντών Φίλων και Ιατρών Αθηνών), Ζωή Γραμματόγλου, κάποια ιδιωτικά νοσοκομεία με εξαιρετικά καινούργιες τεχνολογίες ζητούν και συμμετοχή του ασφαλισμένου στις θεραπείες αυτές, κυρίως, για να καλύψουν τις καθυστερήσεις στις πληρωμές του ΕΟΠΥΥ.
Συνολικά, στην Ελλάδα υπάρχουν 24 ακτινοθεραπευτικά κέντρα σε δημόσιες δομές. Δηλαδή, αναλογούν 2,2 γραμμικοί επιταχυντές ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού, με το μέσο όρο στην Ε.Ε. να βρίσκεται στα 7 μηχανήματα ανά εκατομμύριο πληθυσμού.
Όσο για την ποιότητά τους; Είναι σχετικά παλιάς τεχνολογίας και μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνο το 40% των περιστατικών. Είναι σαφές λοιπόν εδώ και τουλάχιστον μία 10ετία ότι ο εξοπλισμός αυτός στο ΕΣΥ πρέπει το συντομότερο να εκσυγχρονιστεί και οπωσδήποτε να αυξηθεί ή εναλλακτικά να γίνει εντελώς δωρεάν η πρόσβαση των ασθενών στον ιδιωτικό τομέα.
Πηγή: Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής
