Ποινή φυλάκισης 4 μηνών επέβαλε χθες το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου σε δύο καθηγητές του 4ου Ενιαίου Λυκείου της Ρόδου που κρίθηκαν ένοχοι παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών.
Ο πρώτος εξ’ αυτών είχε υποβάλει συγκεκριμένα μηνυτήρια αναφορά σε βάρος τριών καθηγητών του 2ου ΤΕΕ Ρόδου καταγγέλλοντας τους για υπεξαίρεση χρημάτων μαθητών των δύο σχολείων που μετείχαν σε κοινή σχολική πενθήμερη εκδρομή στο χρονικό διάστημα από 9 έως 15 Μαρτίου του 2002 στη Θεσσαλονίκη με ενδιάμεση παραμονή μιας μέρας στην Αθήνα.
Ανέφερε συγκεκριμένα ότι ένας εκ των καταγγελλόμενων καθηγητών είχε δώσει “εντολή” να συγκεντρωθούν χρήματα από κάθε μαθητή που συμμετείχε στην εκδρομή και συγκεκριμένα 120 ευρώ από τον καθένα τα οποία θα χρησιμοποιούντο για τις νυχτερινές εξόδους τους. Κατήγγειλε παραπέρα ότι τους οδηγούσε σε καταστήματα στα οποία είχε κάνει κράτηση ο ίδιος αρκετές μέρες νωρίτερα ενώ δεν έδινε καμία αναφορά στους υπόλοιπους καθηγητές για το κόστος κάθε εξόδου το οποίο, κατά τους μηνυτήριους ισχυρισμούς δεν υπερέβαινε τα 52 ευρώ στο σύνολο των πέντε βραδινών εξόδων.
Ο συντάξας την ως άνω αναφορά καθηγητής του 4ου Ενιαίου Λυκείου μηνύθηκε από τους συναδέλφους του του 2ου ΤΕΕ και για ψευδή καταμήνυση. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου τον έκρινε αθώο του αδικήματος ελλείψει δόλου επισημαίνοντας στην απόφασή του ότι δεν εξέθεσε γεγονότα εν γνώσει του ψευδή αλλά προέβη στην υποβολή της αναφοράς κατόπιν καταγγελιών από γονείς μαθητών σχετικά με τη λήψη μεγάλων ποσών από τους μαθητές σε σχέση με αυτά που απαιτούνταν για τις νυχτερινές τους εξόδους.
Οι καθηγητές του 2ου ΤΕΕ ομοίως κρίθηκαν αθώοι του αδικήματος της υπεξαίρεσης αντικειμένου ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας με απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου.
Πλην όμως ο εγκαλών τους συναδέλφους του για υπεξαίρεση των χρημάτων των μαθητών καθηγητής του 4ου Ενιαίου Λυκείου μαζί με έναν συνάδελφο του ο οποίος του παρείχε στο εργαστήριο του και τις τεχνικές γνώσεις το 2002 επικοινωνώντας τηλεφωνικά με υπευθύνους καταστημάτων που επισκέφθηκαν οι μαθητές κατά τη διάρκεια της σχολικής εκδρομής στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα με τους υπεύθυνους των καταστημάτων ΡΟΔΟΝ, Privilege και Απόλλων, χρησιμοποιώντας το όνομα Ιωάννης Γαβριλάκης μαγνητοφώνησε τις συνομιλίες κατά τη διάρκεια των οποίων ζητούσε να μάθει τις τιμές εισόδου σε αυτά εκδρομέων μαθητών.
Σκοπός του ήταν να χρησιμοποιήσει το απομαγνητοφωνηθέν υλικό, όπως και έπραξε, για τη στήριξη της μηνυτήριας αναφοράς που είχε υποβάλει σε βάρος των καθηγητών του 2ου ΤΕΕ.
Το δικαστήριο έκρινε ότι η εν αγνοία και χωρίς τη συναίνεση των συνομιλητών μαγνητοφώνηση ιδιωτικής συνομιλίας αποτελεί δέσμευση και περιορισμό στην ελεύθερη άσκηση της επικοινωνίας και ότι η σχετική μαγνητοταινία είναι απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο και δεν λαμβάνεται υπ’ όψη από το δικαστήριο. Κατ΄εξαίρεση επιτρέπεται η λήψη τέτοιου αποδεικτικού μέσου αν πρόκειται για κακουργήματα που απειλούνται με ποινή ισόβιας κάθειρξης και έχει εκδοθεί για το ζήτημα αυτό απόφαση του δικαστηρίου που να αιτιολογεί ειδικά τους λόγους για τους οποίους επιβάλλεται η λήψη του παράνομου αποδεικτικού μέσου για τη κήρυξη της ενοχής του κατηγορούμενου.
Το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου έκρινε έτσι ένοχο με ελαφρυντικό τον ένα εκ των δύο καθηγητών του 4ου Ενιαίου Λυκείου και ένοχο τον συνάδελφο του από το ίδιο λύκειο ως απλό συνεργό.
Πρωτοδίκως τους είχε επιβληθεί ποινή φυλάκισης 12 μηνών με 3ετή αναστολή.
https://www.dimokratiki.gr/arxeio/katadiki-gia-paraviasi-tou-aporritou-epikinonion/
