Στο τραπέζι του Eurogroup οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ

Σε τεντωμένο σχοινί βαδίζουν Αθήνα και Βρυξέλλες, λίγες ώρες πριν από την κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup: Και οι δύο πλευρές χαμηλώνουν τον πήχη των προσδοκιών για επίτευξη συμφωνίας. Η Ευρώπη ζητά ρήτρες απόδοσης …ισοδυνάμων και παράταση του Μνημονίου!

Η πιθανότητα μιας νέας έκτακτης συνόδου των ευρωπαίων Υπουργών Οικονομικών ή μιας νέας Συνόδου Κορυφής, είναι πάντα στο «τραπέζι», δεδομένου ότι τα χρονικά περιθώρια για να βρεθεί μια κοινή «φόρμουλα» ανάμεσα σε Αθήνα και Ευρώπη στενεύουν (η παράταση του Προγράμματος λήγει 28 Φεβρουαρίου), ενώ το ενδεχόμενο μίας συμφωνίας σήμερα απομακρύνεται.

Είναι ενδεικτικό ότι, Ευρωπαίος αξιωματούχος δήλωσε αργά το βράδυ της Κυριακής ότι «η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται να έχει διαφορετικές ιδέες από τους υπόλοιπους εταίρους» και υποστήριξε ότι «οι ελπίδες για συμφωνία δεν είναι μεγάλες».

Και συμπλήρωσε: «Ο πρόεδρος Γιούνκερ καταβάλλει μια ύστατη προσπάθεια σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση», με αφορμή την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο πρόεδρος της Κομισιόν με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα το απόγευμα.

Πάντως και η κυβέρνηση αναμένει δύσκολη διαπραγμάτευση, καθώς έχει επισημάνει ότι δεν είναι σίγουρο πως θα υπάρξει οπωσδήποτε απόφαση, αν και -όπως ανέφεραν στέλεχη της- κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα.

Όπως όλα δείχνουν, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα έχουν σήμερα στα χέρια τους αναλυτικό κατάλογο με τα σημεία σύγκλισης και διαφωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Τα διαρθρωτικά ορόσημα της εκκρεμούσας 5ης αξιολόγησης των δανειστών, τα οποία συνδέονται κυρίως με τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό, την άρση των περιορισμών στους πλειστηριασμούς, την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, τη δημόσια διοίκηση και τις ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, αποτελούν τα μεγάλα εμπόδια για να δημιουργηθεί η πρώτη «γέφυρα επικοινωνίας» μεταξύ κυβέρνησης και εταίρων.
Οι επαφές μεταξύ των δύο πλευρών, μέσω τεχνικών κλιμακίων, το περασμένο Σαββατοκύριακο, είχαν καθαρά διερευνητικό χαρακτήρα.
Ωστόσο, άφησαν διάχυτη την αίσθηση ότι το ενδεχόμενο να υπάρξει ουσιαστική σύγκλιση προσκρούει στην αμετάκλητη θέση της νέας ελληνικής κυβέρνησης να μην αποδεχθεί μέτρα τα οποία έχει απορρίψει με την ψήφο του όχι μόνο ο λαός, αλλά ακόμη και η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα έχουν σήμερα στα χέρια τους αναλυτικό κατάλογο με τα σημεία σύγκλισης και διαφωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές, όπως αυτά αποτυπώνονται στα ξεχωριστά κείμενα των τεχνικών κλιμακίων.
Η πρώτη διερευνητική συζήτηση περιορίστηκε ουσιαστικά στα μέτρα που, υπό προϋποθέσεις, μπορούν να γίνουν αποδεκτά από την ελληνική κυβέρνηση, ενώ δεν έγινε καμιά… νύξη για το πώς θα καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό που θα προκαλέσουν οι αλλαγές στο πρόγραμμα.

Σε κάθε περίπτωση, η Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου θεωρείται κρίσιμος σταθμός για την επίτευξη συμφωνίας, καθώς απομένουν λίγες ημέρες προτού λήξει η παράταση του ισχύοντος Μνημονίου (28 Φεβρουαρίου) και οποιαδήποτε απόφαση για τη χώρα μας θα πρέπει να εγκριθεί από ορισμένα ευρωπαϊκά Κοινοβούλια, μεταξύ των οποίων το φινλανδικό, το οποίο σύντομα θα διαλυθεί λόγω εκλογών.
Δύο ημέρες νωρίτερα, και συγκεκριμένα την Τετάρτη, το διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) θα επανεξετάσει τη συνέχιση της στήριξης των ελληνικών τραπεζών από τον Εκτακτο Μηχανισμό Ρευστότητας (ELA) της Τράπεζας της Ελλάδας.

Η ελληνική πλευρά –σύμφωνα με τις πληροφορίες- δεν έχει αντίρρηση να αποδεχθεί ορισμένα από τα μέτρα, τα οποία αποτέλεσαν προαπαιτούμενα για την αξιολόγηση που εκκρεμεί.
Αυτά εστιάζονται, κυρίως, στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, στις μεταρρυθμίσεις, στα μισθολόγια του Δημοσίου, στον περιορισμό του διοικητικού βάρους, στον νέο Κώδικα Δεοντολογίας για τις τράπεζες, στις αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, στην άρση των νομοθετικών εμποδίων στον ανταγωνισμό κ.λπ.
Η προτεραιότητα που δηλώνει ότι θα δώσει η κυβέρνηση στους τομείς αυτούς βρίσκει σύμφωνους τους εταίρους.
Εντούτοις, δεν λείπει η επιφυλακτικότητα για την υλοποίηση της συγκεκριμένης δέσμευσης, δεδομένου ότι μέχρι σήμερα η Ελλάδα δεν έχει δείξει θετικά δείγματα γραφής σε αυτό τον τομέα.

Υπάρχουν όμως και οι «κόκκινες» γραμμές, για τις οποίες η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να το τραβήξει στα άκρα.

Πρόκειται για:
– Την αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ και την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος που ισχύει για τα μικρά νησιά.
– Τις νέες περικοπές στις κύριες και επικουρικές συντάξεις και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
– Την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και την αλλαγή του πλαισίου για τη συνδικαλιστική δράση.
– Τη διατήρηση των στόχων για επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, μέτρο το οποίο συνεπάγεται διαρκή ύφεση και μεγάλη ανεργία. Και:
– «Τυφλές» ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες όχι μόνο δεν φέρνουν έσοδα, αλλά οδηγούν στο ξεπούλημα του εθνικού πλούτου της χώρας «αντί πινακίου φακής».
Οι εταίροι μας επιμένουν να συνεχιστεί το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θα προχωρήσουν μόνο όσα εγχειρήματα έχουν ήδη φθάσει στο στάδιο της κατάρτισης της σύμβασης παραχώρησης (με εξαίρεση την αποκρατικοποίηση του Ελληνικού), ενώ τα υπόλοιπα θα επανεξεταστούν και το 50% των εσόδων θα μεταφερθεί στο «Ταμείο Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης» που σχεδιάζεται.
Την έντονη αντίδραση των δανειστών έχει προκαλέσει και η κυβερνητική εξαγγελία για επαναπρόσληψη απολυμένων.

Στην περίπτωση που οι Βρυξέλλες σεβαστούν τις «κόκκινες» γραμμές της κυβέρνησης, αλλάζει εκ βάθρων όλος ο σχεδιασμός για την κάλυψη του φετινού δημοσιονομικού κενού, το οποίο οι δανειστές ανέβαζαν τον περασμένο χρόνο στα 2,5 δισ. ευρώ.
Το κενό αυτό εξακοντίζεται σε πολλά δισ. ευρώ, αλλά σημαντικό μέρος του θα καλυφθεί εάν επιτευχθεί «κούρεμα» των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα.
Η ελληνική πλευρά, στο πλαίσιο της συμφωνίας-γέφυρα που επιδιώκει μέχρι το τέλος Αυγούστου, ζητάει την εκταμίευση των 1,9 δισ. ευρώ από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων που κατέχει το Ευρωσύστημα, και πρόσθετες εκδόσεις έντοκων ύψους 8- 10 δισ. ευρώ.
Για τις διαγραφές των «κόκκινων» δανείων ζητάει να αξιοποιηθούν τα 11 δισ. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Πληροφορίες αναφέρουν πάντως πως η Ευρώπη ζητά την παράσταση του μνημονίου, έστω και τροποποιημένου, με την εξής όμως προϋπόθεση: Να εφαρμοστούν ισοδύναμα μέτρα από την Κυβέρνηση (σε αντικατάσταση των «τοξικών» μέτρων) που εάν αρχίσουν να αποδίδουν …τότε θα δίνεται το δικαίωμα στην Αθήνα να «αποσύρει» ένα μέτρο από το «κομμάτι» του «τοξικού μνημονίου». Με άλλα λόγια, οι Βρυξέλλες επί του παρόντος δείχνουν να μην συμφωνούν με την προκαταβολική αντικατάσταση του 30% του μνημονίου γιατί δεν έχει πειστεί ότι τα μέτρα που η Ελλάδα μπορούν να αποδώσουν και έτσι θέλει «ρήτρα απόδοσης ισοδυνάμων».