«Το 4,76 μ.; Το έχω ξεχάσει κιόλας. Εντάξει τώρα, πώς κάνουμε έτσι…»! Λίγες ώρες μετά από την εκπληκτική «πτήση» που την έκανε την κορυφαία άλτρια στην Ευρώπη φέτος, κάπως έτσι αντιδρά η Νικόλ Κυριακοπούλου. Μεταξύ σοβαρού και αστείου, προσπαθεί να εξηγήσει ότι δεν ήταν δα και έκπληξη η κατάρριψη του πανελληνίου ρεκόρ στο μίτινγκ της Στοκχόλμης. Άλλωστε, εκείνη έχει ήδη στο μυαλό της τα 4,81 μέτρα.
«Τεχνικά, δεν ήταν κάτι τρομερό το ρεκόρ. Ήθελα να το κάνω, αλλά να μην κουραστώ. Όμως τα άλματά μου στα 4,81 μέτρα….», λέει η Κυριακοπούλου, που μεγαλύτερο ενθουσιασμό έχει για τις προσπάθειές της σε αυτό το ύψος, παρά για το γεγονός ότι στο μίτινγκ της Πέμπτης βελτίωσε κατά τέσσερα εκατοστά το απόλυτο πανελλήνιο ρεκόρ του επί κοντώ.
Ήταν η πρώτη φορά που δοκίμαζε να κάνει άλματα με τον πήχη τόσο ψηλά. Αλλά δεν φοβήθηκε. Αντιθέτως, ένιωσε έτοιμη και για αυτή την πρόκληση. «Μετά από το δεύτερο άλμα στα 4,81 μ., σκέφτηκα ”Πωπω! Είναι πολύ εύκολο. Τώρα θα το κάνω!”. Δεν το πίστευα πόσο εύκολο μου φάνηκε. Αλλά ήταν μαλακό το κοντάρι», παραδέχεται η Κυριακοπούλου.
Βέβαια, η πρώτη σκέψη της ήταν διαφορετική όπως λέει. «Είχα ενθουσιαστεί μετά το ρεκόρ, σκέφτηκα να σταματήσω, είχα και το μίτινγκ του Μπέρμιγχαμ μπροστά μου», λέει. Κάποιος άλλος όμως, ο Μανώλης Καραγιάννης, άνθρωπος με την καθοδήγηση του οποίου… πετάει, είχε άλλη άποψη. «Έτρεξα και αγκάλιασα τον Μανώλη χαμογελώντας και αυτός μου είπε ”Συνεχίζουμε!”. Πώς να του ζητήσω κάτι διαφορετικό. Όμως όταν άρχισα τα άλματα στα 4,81 μ., ένιωθα σαν να είχα ξεκουραστεί μία εβδομάδα!».
Μία ημέρα νωρίτερα, μία άλλη οδηγία του Μανώλη Καραγιάννη είχε προκαλέσει μεγάλη συζήτηση ανάμεσά τους. Όταν ο ομοσπονδιακός τεχνικός της ανακοίνωσε σε τι ύψος θα ξεκινούσε τις προσπάθειές της στο μίτινγκ. Στα 4,50 μ., ψηλότερα από κάθε άλλη φορά. Ο διάλογός τους, απόλυτα απολαυστικός, έτσι όπως τον μεταφέρει η Κυριακοπούλου. Ήταν περίπου κάπως έτσι:
-Μα τι λες;
– 4,50 μ.
– Μήπως γίνει καμία βλακεία
-4,50 μ.
– Μα…
-Δεν θες να πηδήξεις ψηλά;
– Εννοείται!
– Τότε θα ξεκινήσεις στα 4,50 μ.
Η Κυριακοπούλου είχε τους ενδοιασμούς της γιατί δεν ένιωθε ιδιαίτερα καλά, δεν ήθελε να πάει κάτι στραβά και να ακυρωθεί, ενώ δεν ήθελε να περάσει από το μυαλό κανενός ότι αρχίζει να… μεγαλοπιάνεται. «Κάποτε πάλευα στα 4,50 μ., και τώρα ξεκινάω εκεί… Πέρυσι, στον πρώτο μου αγώνα έκανα 4,35 μ. και έλεγα ”τι ξεφτίλα είναι αυτή!”. Και τώρα ξεκινάω στα 4,50 μ…». Βέβαια, ο Καραγιάννης αποδείχθηκε απόλυτα σωστός. Η αθλήτριά του κράτησε δυνάμεις ξεκινώντας ψηλότερα. Και βέβαια έφτασε ψηλότερα.
«Δεν ήμουν καλά. Όμως, όταν ο πήχης έφτασε στα 4,76 μ., τα πόδια μου… πέταγαν. Εκεί ξεκίνησε ο αγώνας για εμένα», λέει η επικοντίστρια και προσθέτει: «Προσπαθώ να μάθω να περιμένω, να κάνω υπομονή. Συνήθως… βαριέμαι τα ενδιάμεσα ύψη. Αν μπορούσα, θα ξεκινούσα έναν αγώνα προσπαθώντας απευθείας για πανελλήνιο ρεκόρ!», λέει γελώντας.
Όσο για την αντίδραση του προπονητή της μετά το ρεκόρ; Την ώρα που εκείνη έβγαζε την κραυγή της μόλις προσγειώθηκε στο στρώμα, ο Καραγιάννης σήκωνε τη γροθιά του στον αέρα. Όπως λέει η Κυριακοπούλου, αυτή ήταν η πιο… ενθουσιώδης αντίδρασή του που έχει δει σε αγώνα. Και μετά; «Μου είπε ”Όταν κάνεις *** θα λέμε ότι κάνεις επί κοντώ”. Μα είναι δυνατόν, μόλις είχα κάνει πανελλήνιο ρεκόρ!», λέει η άλτρια και ξεσπά σε γέλια, αλλά αρνείται πεισματικά να αποκαλύψει ποια ήταν η επίδοση που της έθεσε ο προπονητής της ως στόχο.
Τώρα, η Κυριακοπούλου έχει μπροστά της το μίτινγκ του Μπέρμιγχαμ σήμερα, όπου ίσως να προσπαθήσει να εφαρμόσει μία ανάλογη… ξεκούραστη τακτική- «Ανάλογα με το πώς αισθάνομαι θα αποφασίσω αν θα μπω από ψηλά στον αγώνα», λέει- και μετά έρχεται το μεγάλο ραντεβού του χειμώνα.
Μέχρι τώρα, τα έχει καταφέρει περίφημα απέναντι στις Ευρωπαίες αντιπάλους που έχει βρει μπροστά της στα μίτινγκ και μέχρι στιγμής έχει την καλύτερη «πτήση» από όλες. «Άλλο μίτινγκ, άλλο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που έχεις στόχο ένα μετάλλιο. Και μάλιστα πολύ ωραίο μετάλλιο από ότι είδα», λέει η Κυριακοπούλου που ξεστόμισε αυτή τη λέξη από «μ» την οποία αποφεύγει πάντα όπως… ο διάολος το λιβάνι.
«Είναι ένας αγώνας που όλοι έχουν στόχο το μετάλλιο. Αλλά μπροστά μας έχουμε τον προκριματικό», προσθέτει αμέσως γελώντας πονηρά για να… μαζέψει ξανά τις προσδοκίες όπως συνηθίζει πάντα πριν από ένα μεγάλο στόχο.
