Ο αγώνας ανάμεσα στην Ελλάδα και τους Υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης περιγράφηκε σαν μια μάχη ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία με όλους τους υπόλοιπους θεατές, σχολιάζει ο Clive Crook στο Bloomberg.
Άρθρο γνώμης με τίτλο «Ποιος έκανε την Γερμανία αφεντικό στην Ευρώπη;» φιλοξενεί το πρακτορείο Bloomberg με αφορμή την τροπή που έχουν πάρει οι διαπραγματεύσεις για την επέκταση του ελληνικού προγράμματος διάσωσης και την στάση της γερμανικής κυβέρνησης όλο το προηγούμενο διάστημα.
«Υπάρχουν δύο κύριες γραμμές ανάλυσης σχετικά με τον ρόλο της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η πρώτη, που ευνοείται από λαϊκιστές ευρωσκεπτικιστές πολιτικούς , είναι ότι η Γερμανία επιδιώκει να αντιστρέψει τις αποτυχίες του 20ου αιώνα και κυβερνάει την Ευρώπη με άλλα μέσα.
Η δεύτερη, δημοφιλής στους πολιτικούς σχολιαστές και σε άλλα μέλη της ευρωπαϊκής ελίτ , είναι ότι η γερμανική ενοχή λόγω των αποτυχιών του 20ού αιώνα εμποδίζει την άσκηση της ηγεσίας που χρειάζεται πραγματικά η Ευρωπαϊκή Ένωση» ,επισημαίνει το δημοσίευμα που φέρει την υπογραφεί του Clive Crook.
Στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά στην στάση των Γερμανών κατά την αποστολή της ελληνικής επιστολής την Πέμπτη και την απευθείας άρνηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ειδικότερα για την λίστα των μεταρρυθμίσεων που αναμένεται να στείλει η ελληνική κυβέρνηση μέχρι αύριο, σημειώνεται:
«Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα , ο ρόλος της Γερμανίας είναι εντυπωσιακός. Ο αγώνας ανάμεσα στην Ελλάδα και τους Υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης περιγράφηκε σαν μια μάχη ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία με όλους τους υπόλοιπους θεατές».
«Άρχισε να καθίσταται ευλογοφανές- και ομολογώ πως εξεπλάγην- ότι η γερμανική κυβέρνηση ήθελε πραγματικά την διάσπαση της Ευρωζώνης. Ορισμένοι Γερμανοί αξιωματούχοι, πάλι σύμφωνα με την εφημερίδα Financial Times, το έχουν υποστηρίζει πολύ φυσικά», αναφέρει ο Clive Crook και συνεχίζει:
«Τα «γεράκια» της γερμανικής κυβέρνησης αποδέχονται αυτό που ονομάζεται «θεωρία του ακρωτηριασμένο ποδιού» , σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα θα πρέπει να αποκοπεί σαν άκρο με γάγγραινα για να μην μολύνει το υπόλοιπο σώμα της Ευρωζώνης. Ωραία εικόνα», σχολιάζει ειρωνικά.
Λόγω του μεγέθους και της ισχύος της η Γερμανία μπορεί να πρέπει να ηγείται, αλλά δεν έχει δικαίωμα να διατάζει, λέει ο αρθρογράφος. “Και αν οι ηγέτες της ήταν σοφοί, θα απέφευγαν να εγείρουν υποψίες ότι αυτό ακριβώς είναι που προσπαθούν να κάνουν”.
Όπως αναφέρει, “προσφάτως η Γερμανία συχνά φαίνεται να κατευθύνει την πολιτική για την ΕΚΤ, για την τραπεζική ένωση, για την Ελλάδα και για πολλά άλλα πολιτικά φορτισμένα ζητήματα. Φαίνεται να υποθέτει πως αυτή είναι το αφεντικό. Οι άλλες κυβερνήσεις της Ευρώπης και διάφοροι φορείς που χαράσσουν πολιτικοί φέρουν επίσης ευθύνη γι’ αυτό, διότι συναινούν”.
Το άρθρο καταλήγει ως εξής:
«Ίσως εξαναγκάζοντας την Ελλάδα να αποχωρήσει από το ευρώ και βλέποντάς την να υποφέρει από τις συνέπειες, να πάρουν ένα μάθημα οι άλλες χώρες σχετικά με τους κινδύνους της δημοσιονομικής απειθαρχίας: Αυτό φαίνεται πως είναι το σκεπτικό του Βερολίνου.
Αλλά η περιφρόνηση της Γερμανίας για τους Έλληνες και την νέα της κυβέρνηση διδάσκει τους πολίτες των άλλων χωρών και κάτι άλλο – κάτι ανησυχητικό για την κατεύθυνση της εξέλιξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
euro2day.gr
