Από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου κ. Γιώργο Οικονόμου μας απεστάλη προς δημοσίευση η ακόλουθη επιστολή:
Αγαπητέ κύριε Διευθυντά,
Διάβασα με ενδιαφέρον την εισήγηση του νέου προέδρου του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου κυρίου Δημήτρη Κούκουλα στο Δημοτικό Συμβούλιο της Τετάρτης 10 Μαρτίου. Την διάβασα στην ιστοσελίδα του στο διαδίκτυο όπου έχει αναρτηθεί, καθότι αν και αφορούσε το μέλλον του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου αλλά και εμένα προσωπικά δεν μου κοινοποιήθηκε ποτέ. Κάποιες από τις σκέψεις του με βρίσκουν σύμφωνο, για κάποιες άλλες κρατώ πολλές επιφυλάξεις. Η συζήτηση για το μέλλον του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου και της θεατρικής παραγωγής και παιδείας στο νησί της Ρόδου είναι κάτι που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Πιστεύω πως έχω διαμορφώσει μια άποψη για το θέμα και είμαι πρόθυμος να συζητήσω με οποιονδήποτε ειλικρινά κι ανυστερόβουλα ενδιαφερόμενο.
Εδώ όμως θα μου επιτρέψετε να θίξω ένα άλλο θέμα το οποίο μου προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη αλλά και απορία. Και είναι η πρώτη φορά αυτά τα τέσσερα περίπου χρόνια που εργάζομαι στη Ρόδο που θα αναφερθώ σε κάτι καθαρά προσωπικό.
Τον κύριο Κούκουλα τον ενημέρωσα λεπτομερώς για την κατάσταση στο ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου αμέσως μόλις διορίστηκε πρόεδρος του ΔΣ του θεάτρου, και του παρέδωσα και αριθμό εγγράφων και επιστολών μου προς το προηγούμενο ΔΣ και τις Δημοτικές Αρχές. Επίσης τον ενημέρωσα και γραπτώς για τα πεπραγμένα του 2009 όπως μου ζήτησε. Νόμιζα πως είχαμε μια ειλικρινή και χρήσιμη ανταλλαγή απόψεων .
Έτσι με μεγάλη έκπληξή μου διάβασα την αποστροφή του κειμένου του όπου με κατηγορεί σαφέστατα για την υπολειτουργία του θεάτρου το έτος 2009 , διότι όπως λέει στην εισήγησή του .΅ Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως δεδομένου του ετεροχρονισμένου ρυθμού εκταμίευσης της επιχορήγησης, ο Διευθυντής που έχει και την ευθύνη του ταμειακού προγραμματισμού, κάθε φορά που εισέπρατταν κάποιο ποσό από την επιχορήγηση, δεν μεριμνούσε ως θα έπρεπε, για να κρατηθεί ένα μικρό έστω μέρος του προκειμένου να γίνεται και θεατρική παραγωγή. Παρά επέτρεπε στην ταμειακή υπηρεσία, να το διαθέτει ολόκληρο προκειμένου να εξοφλούνται οι μισθολογικές απαιτήσεις των υπαλλήλων και τα γενικά έξοδα. Όμως με αυτό το τρόπο, ποτέ δεν θα μπορούσε να περισσέψουν κάποια ποσά και για καλλιτεχνική παραγωγή.’
Με κατηγορεί δηλαδή δημοσίως ότι επέτρεπα, έστω και ετεροχρονισμένα, να εξοφλούνται οι μισθοί των υπάλληλων του ΔΗΠΕΘΕ!
Ο κύριος Κούκουλας όμως οφείλει να γνωρίζει πως έδωσα αγώνα για κάθε παραγωγή του θεάτρου, με ένα ΔΣ που δικαίως ή μη, είχε ως απόλυτη προτεραιότητα την καταβολή των μισθών και του οποίου ο πρόεδρος ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτικός σε θέματα παραγωγών και καλλιτεχνικού προγραμματισμού. (Υπάρχει έως και απόφαση του ΔΣ να μην προχωρήσει το ΔΗΠΕΘΕ σε παραγωγή ελλείψη πόρων.) Αν έχει τον παραμικρό ενδοιασμό ο νυν πρόεδρος επ’ αυτού ας διαβάσει τα πρακτικά των συνεδριάσεων ή να ρωτήσει τον προκάτοχό του. Γνωρίζει επίσης ο κύριος Κούκουλας από την ενημέρωση που είχε και από τις επιστολές μου και τις αποφάσεις του ΔΣ, πως έγιναν μεγάλες προσπάθειες και εισηγήσεις εκ μέρους μου για την διοικητική εξυγίανση του θεσμού και τον περιορισμό του προσωπικού και των εξόδων. Είναι πια γνωστό πως αυτές οι εισηγήσεις και αποφάσεις δεν προωθήθηκαν ποτέ από τους αρμόδιους πολιτικούς φορείς. Κοινώς τίθεται θέμα πολιτικής βούλησης.
Διότι ναι μεν η προγραμματική σύμβαση των ΔΗΠΕΘΕ δίνει μεγάλο αριθμό αρμοδιοτήτων στους καλλιτεχνικούς διευθυντές, αλλά υπάρχουν και θέματα που αφορούν άμεσα τον Δήμο εκπρόσωποι του οποίου είναι ο πρόεδρος και το ΔΣ. Ο κύριος Κούκουλας στο σύντομο διάστημα που είναι πρόεδρος του ΔΣ του ΔΗΠΕΘΕ έχει ήδη αντιμετωπίσει την ολιγωρία του Δήμου Ροδίων και γνωρίζει το μέγεθος των προβλημάτων που μπορεί αυτή να προκαλέσει. Ενδεχομένως αυτή η συνειδητοποίηση να τον ώθησε στην εσπευσμένη του απόφαση να εισηγηθεί το κλείσιμο του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου ούτως ώστε να μην κατηγορηθεί για αναποτελεσματικότητα ως πολιτικός προϊστάμενος στην επίλυση των βασικών προβλημάτων του θεάτρου.
Ας δούμε λίγο και τα δεδομένα της συγκεκριμένης χρονιάς. Οι εργαζόμενοι του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου παρέμειναν απλήρωτοι για το διάστημα από 1-1-09 μέχρι 3-8-09 και πάλι από 1-10-09 μέχρι 28-12-09. Δηλαδή για οκτώ και τρεις μήνες αντιστοίχως. Και το ίδιο περίπου είχε συμβεί και το 2008. Είναι υποχρεωτικό εκ του νόμου να καλύπτονται οι αμοιβές των υπαλλήλων. Έτσι όταν εισπράχτηκε το ποσό των 89.500 από το ΥΠΠΟ στις 31-7 2009 και των 138.000 από τον Δήμο Ροδιών στις 28-12-09, εξοφλήθηκαν οι καθαρές οφειλόμενες αμοιβές των εργαζομένων, του Προέδρου και της Αντιπροέδρου του ΔΣ και μέρος των ασφαλιστικών εισφορών ούτως ώστε να μπορεί το ΔΗΠΕΘΕ να βγάλει ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα. Παρ όλα αυτά, λόγω των καθυστερήσεων στην είσπραξη των επιχορηγήσεων το θέατρο έχει επιβαρυνθεί με πρόστιμα προς το ΙΚΑ και χρωστάει ακόμα εισφορές . (Το γιατί καθυστέρησε τόσο πολύ η πληρωμή από τον Δήμο Ροδίων είναι ένα πολύ πολύπλοκο ζήτημα, νομικής και γραφειοκρατικής μορφής που ο κύριος Κούκουλας το γνωρίζει κι ελπίζουμε ειλικρινά πως ως πολιτικός προϊστάμενος του θεσμού θα μπορέσει να το διευθετήσει ).
Με αυτές τις εκκρεμότητες, αυτή τη ροή των πληρωμών και την ρητή στάση του ΔΣ που σας περιέγραψα, πως πιστεύει ο κύριος Κούκουλας ότι θα μπορούσα να αποταμιεύω έστω και λίγα χρήματα για να καλύψω τα έξοδα και να προσλάβω τους απαραίτητους καλλιτεχνικούς συντελεστές για παραγωγές; Και τι εγγυήσεις πιστεύει πως υπήρχαν ως προς την συνέπεια και την συνέχεια των πληρωμών των συντελεστών; Εμείς που κατά καιρούς τα ζήσαμε αυτά τα προβλήματα τον πληροφορούμε πως τα πράγματα υπήρξαν συχνά οριακά, και μόνο λόγω καλής της θέλησης και κατανόησης των συναδέλφων μου δεν αντιμετωπίσαμε μεγάλα προβλήματα και καταγγελίες. Και όπως προείπα και γνωρίζω ότι γνωρίζει ο κύριος Κούκουλας, η προηγούμενη διοίκηση ήταν κάθετα αντίθετη σε οποιαδήποτε τέτοια σκέψη παραγωγών εις βάρος της μισθοδοσίας . Ή μήπως αγνοεί ο σημερινός πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ πως από την πρώτη στιγμή που ήρθα όλες μου οι προσπάθειες είχαν αυτό το σκοπό και μόνο: της παραγωγής δηλαδή καλλιτεχνικού έργου που να δικαιώνει την ύπαρξη του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου;
Μένω λοιπόν με την απορία, γιατί αν και γνώστης της κατάστασης ο κύριος Κούκουλας αποφάσισε να εστιάσει κατ αυτόν τον άστοχο τρόπο την κριτική του σε μένα, καλύπτοντας τις όποιες ευθύνες και ολιγωρίες άλλων παραγόντων και αφήνοντας τον εαυτό του προφανώς εκτεθειμένο; Και αν είναι ειλικρινής αυτή του η εντύπωση, πάλι αναρωτιέμαι γιατί δεν την συζήτησε πρώτα μαζί μου; Θα έλεγε κανείς ότι ως νέος πρόεδρος θα επιθυμούσε κατ αρχήν μια ειλικρινή και δημιουργική συνεργασία με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ.
Για την ώρα, εφ όσον προτείνεται η κατάργηση του ΔΗΠΕΘΕ, περιμένω με ενδιαφέρον μια πολύ πιο συγκεκριμένη πρόταση για το μέλλον του θεάτρου στη Ρόδου, διότι από γενικότητες, ευχολόγια και μανιφέστα είμαστε πλήρεις. Παραμένω δε με την απορία πως σκοπεύει ο κύριος Κούκουλας να μετακαλέσει 50 θιάσους στην Ρόδο για να παίζουν όλο το καλοκαίρι με 50.000Ευρώ, όπως προτείνει στην εισήγησή του προς το Δημοτικό Συμβούλιο ;
Σας επισυνάπτω ως υστερόγραφο την ενημέρωση μου προς το τελευταίο ΔΣ του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου για τα πεπραγμένα του 2009.
Με τιμή,
Γιώργος Οικονόμου
Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου.
ΥΓ.
Ρόδος
20-2-2010
Προς τον Πρόεδρο και το ΔΣ του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου
Θέμα: Απολογισμός έργου 2009
Η περίοδος της τελευταίας προγραμματικής σύμβασης του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου έχει όπως γνωρίζουν πολύ καλά τα μέλη του ΔΣ του θεάτρου υπάρξει ιδιαίτερα προβληματική. Για λόγους κυρίως οικονομικούς το ΔΗΠΕΘΕ δεν έχει μπορέσει να ανταποκριθεί στις συμβατικές του υποχρεώσεις. Ως επιχορηγούμενος δε οργανισμός, βρίσκεται και σοβαρά υπόλογο απέναντι στην κοινωνία της Ρόδου και της ευρύτερης περιοχής της Δωδεκανήσου που καλείται να υπηρετήσει προσφέροντας παραστάσεις και θεατρική παιδεία.
Η τελευταία προγραμματική σύμβαση έχει δεκαοκτάμηνη διάρκεια και η ισχύς της λήγει στις 30 Ιουνίου του 2010. Εκτός από την μείωση του προϋπολογισμού και τα διαρκή προβλήματα εκταμίευσης που έχουν προκύψει, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι του θεάτρου να έχουν παραμείνει για δεύτερη συνεχή φορά απλήρωτοι για ένα οκτάμηνο και να μην είμαστε σε θέση να αναλάβομε την μισθοδοσία καλλιτεχνικού προσωπικού, δεν έχει λυθεί ούτε το μείζον θέμα του υπεράριθμου διοικητικού και τεχνικού προσωπικού ούτε το θέμα της στέγης . Ειδικά το θέμα του υψηλού πάγιου κόστους λειτουργίας του θεάτρου έχει εντοπιστεί σχεδόν προ τετραετίας και έχουν ληφθεί αποφάσεις του ΔΣ οι οποίες ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Αν είχε λυθεί αυτό το πρόβλημα καθώς κι οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που ταλανίζουν το ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου, η εικόνα σήμερα θα ήταν πάρα πολύ διαφορετική.
Μείζον θέμα για την λειτουργία του ΔΗΠΕΘΕ είναι και το πρόβλημα της στέγασης των υπηρεσιών, του αρχειακού υλικού, του τεχνολογικού εξοπλισμού και της κινητής περιουσίας του θεάτρου. Επίσης μία μόνιμη στέγη εκδηλώσεων κρίνεται απολύτως απαραίτητη από την προγραμματική σύμβαση, αλλά θα μπορούσε να είναι και πηγή εσόδων. Σήμερα ενημερώθηκα επισήμως από τους αναδόχους του έργου ανακαίνισης του Εθνικού Θεάτρου ότι πρέπει να αδειάσουμε τον χώρο εντός των ημερών. Εναλλακτική στέγη δεν έχει βρεθεί ακόμα παρ όλες τις προσπάθειες που καταβάλλονται για το θέμα εδώ και πολύ καιρό.
Παρ όλα αυτά τα απαγορευτικά δεδομένα έχουν γίνει προσπάθειες. Οι αρχικές μου σκέψεις για τον προγραμματισμό του 2009 συμπεριλάμβαναν την παραγωγή τριών έργων (Γυάλινος Κόσμος του Τέννεση Ουίλιαμς, Οργισμένα Νιάτα του Τζων Όσμπορν κι ενός Νεοελληνικού έργου) μίας παιδικής παράστασης καθώς και την συνεχή λειτουργία θεατρικών εργαστηρίων υποκριτικής, κινησιολογίας-χορού, film acting, φωνητικής, κινηματογράφου.
Επίσης είχαν προγραμματιστεί συνεργασίες με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το Διεθνές Κέντρο Λογοτεχνών της Ρόδου, σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η οργάνωση του Δεύτερου Φεστιβάλ Δωδεκανησιακού Θεάτρου, παράλληλες εκδηλώσεις και δύο μετακλήσεις από το εξωτερικό: το Royal Manchester Exchange με την Αντιγόνη του Σοφοκλή στο θέατρο της Μεσαιωνικής Τάφρου και την Marianne Faithful στο Καστέλο με σονέτα του Σαίξπηρ. Είχε παραχωρηθεί και ο προμαχώνας του Αγίου Γεωργίου για παραστάσεις θεατρικών αποσπασμάτων από το έργο του ποιητή Γιάννη Ρίτσου με την ηθοποιό Όλια Λαζαρίδου σε σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη. Δυστυχώς το πρόγραμμα αυτό δεν μπόρεσε να υλοποιηθεί.
Μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 2009 συνεχίστηκαν οι παραστάσεις του παιδικού έργου ΅Αισώπου Ζώα’ ενώ η τελευταία επαγγελματική παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου, ήταν τον Απρίλιο του 2009, μια παρουσίαση μονόπρακτων στο Δημοτικό Θέατρο της Ρόδου και το Θέατρο του Φουαγιέ σε συμπαραγωγή με το Διεθνές Κέντρο Λογοτεχνών και Μεταφραστών της Ρόδου. Παρουσιάστηκαν τα τρία Ελληνικά μονόπρακτα που κέρδισαν το διαγωνισμό συγγραφής μονοπράκτων έργων που συνδιοργάνωσε το ΔΗΠΕΘΕ με το ΔΚΛΜΡ καθώς και το μονόπρακτο του Israel Horovitz Beirut Rocks (όλα σε πρώτη πανελλαδική παρουσίαση). Το Μάιο και τον Ιούνιο τα θεατρικά εργαστήρια του ΔΗΠΕΘΕ παρουσίασαν της παραστάσεις ΅Τελετή’ (σκηνοθεσία, διδασκαλία Σουζάνα Καρδούλια), Όταν ο Τσέχωφ επισκέφτηκε την Ρόδο’ (σκηνοθεσία, διδασκαλία Αντιγόνη Αμανίτου) και ΅Αχ βρε Παλιομισοφόρια (διδασκαλία Ζωή Κοκκαλά) σε τρεις διαφορετικούς χώρους της πόλης για είκοσι παραστάσεις και με πολύ μεγάλη προσέλευση του κοινού. Στα Θεατρικά Εργαστήρια του ΔΗΠΕΘΕ συμμετείχαν τουλάχιστον 100 άτομα. Επίσης το ΔΗΠΕΘΕ έχει συμμετάσχει (σκηνοθεσία- τεχνική υποστήριξη) στην παρουσίαση δύο θεατρικών αναλογίων του ΔΚΛΜΡ με θέμα την Αρχαία Ελληνική τραγωδία και το έργο του Σαίξπηρ στο κατάλυμα της Ισπανίας, καθώς και στο στήσιμο της επαγγελματικής παράστασης που οργάνωσε το ΔΚΛΜΡ με Ελληνικά Χριστουγεννιάτικα Παραμύθια για τα σχολεία και νηπιαγωγεία της Ρόδου κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων (casting, σκηνοθεσία).
Γιώργος Οικονόμου
Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου.
