Ο κος Χ. Κόκκινος, Χωρικός Αντιπεριφερειάρχης Δωδεκανήσου , μέλος του ΔΣ και π. Πρόεδρος της ΔΟΕ(Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος) συμμετείχε σε συνέδριο που διοργανώθηκε στις Βρυξέλλες για τις ΄΄Ισες ευκαιρίες για όλους στην Εκπαίδευση΄΄ , από την ETUCE ( European Trade Union Committee for Education – Ευρωπαική Συνδικαλιστική Ένωση για την Εκπαίδευση)
Στην ομιλία του τόνισε τα εξής :
Στην εποχή μας οι ίσες ευκαιρίες εκπαίδευσης για όλους αποτελούν μείζον ζητούμενο στις δημοκρατικές κοινωνίες καθώς ο ρόλος της πρόσβασης στην Γνώση και στην Παιδεία αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για τις ευκαιρίες ζωής.
Ειδικά στην σημερινή εποχή της κρίσης, η πρόσβαση στην γνώση και στην εκπαίδευση είναι αναγκαίο δημόσιο αγαθό που προάγει το άτομο και ενισχύει τους κοινωνικούς δεσμούς.
Οι ίσες ευκαιρίες για όλους είναι αναφαίρετο πανανθρώπινο δικαίωμα που θωρακίζει τις κοινωνίες από τις ανισότητες και σφυρηλατεί δεσμούς αλληλεγγύης και κοινωνικής συνοχής.
H εκπαίδευση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, στη συντήρηση αλλά και στην εξέλιξη της κοινωνίας, αφού στόχοι της είναι η κοινωνικοποίηση όλων των μελών της. Στην πραγματικότητα όμως δεν έχουν όλα τα άτομα τις ίδιες δυνατότητες πρόσβασης στην εκπαίδευση.
Η Ελλάδα υπήρξε μια από τις πρώτες χώρες της Ευρώπης που κατοχύρωσε μέσω του Συντάγματός της, δωρεάν υποχρεωτική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά .Άλλωστε από την χώρα μου αναδύθηκαν ο Πολιτισμός και τα Γράμματα.
Όμως η μακρόχρονη οικονομική κρίση , η ύφεση και η πτώση των εισοδημάτων σε πολλές Ελληνικές οικογένειες ,δημιούργησαν ένα σκηνικό ανθρωπιστικής και εκπαιδευτικής κρίσης. Παρατηρούνται φαινόμενα υποσιτισμού στα σχολεία, με ακραίες περιπτώσεις όπου παιδιά υποφέρουν και στερούνται τα βασικά, γεγονός που γίνεται ανασταλτικός παράγοντας για την εκπαίδευση ,και την συμμετοχή τους στο δημόσιο αγαθό της Γνώσης και τις μελλοντικές του ευκαιρίες στην ζωή. Η συνεχής υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης, η απουσία μόνιμων διορισμών εκπαιδευτικών και η οικονομική και επιστημονική υποβάθμιση τους, αποσαθρώνουν το Δημόσιο Σχολείο.
Παρά τις προσπάθειες που γίνονται στην Ελλάδα, ώστε οι πολιτικές να αμβλύνουν τις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές και πολιτισμικές ανισότητες του πληθυσμού και να προάγουν την ισότητα των ευκαιριών στην εκπαίδευση, οι οικονομικές συνθήκες δημιουργούν ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον.
Η αλήθεια είναι ότι η κάθε κυβέρνηση τροποποιεί την εκπαιδευτική της πολιτική, και αυτό συνεπάγεται αλλαγές στο τρόπο πρόσβασης των νέων κυρίως στην ανώτατη εκπαίδευση.
Επίσης, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στην Ελλάδα έντονα το φαινόμενο της μετανάστευσης ατόμων με υψηλό επίπεδο μόρφωσης, λόγω της επίμονης υψηλής ανεργίας στην χώρα, γεγονός που δημιουργεί τεράστια απώλεια ανθρώπινου δυναμικού υψηλής κατάρτισης, και φυσικά επιβαρύνει την κοινωνική συνοχή και το ήδη ρευστό έδαφος ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Γι αυτό επιβάλλεται η ουσιαστική στήριξη και αλληλεγγύη, από τα κράτη μέλη της ΕΕ, προς την πατρίδα μου.
Χρειαζόμαστε σήμερα στην Ελλάδα αλλά και σε όλο το Ευρωπαικό περιβάλλον , περισσότερο παρά ποτέ, πολιτικές οι οποίες θα προάγουν την ισότητα των ευκαιριών, προσφέροντας στα άτομα από τις ‘’χαμηλότερες’’ οικονομικά κοινωνικές τάξεις, ίσες ευκαιρίες ώστε να δημιουργούνται και οι ανάλογες συνθήκες για ομαλή κοινωνικοποίηση των ατόμων και επαγγελματική αποκατάσταση
Η εκπαίδευση, σε οποιαδήποτε κοινωνία του κόσμου, αντανακλά την Δημοκρατία της . Οι χώρες της ΕΕ, εδώ που γεννήθηκε ο Διαφωτισμός και που υπάρχει μακρόχρονη παράδοση στην κοινωνική ευαισθησία , οφείλουν να προάγουν την ευημερία του κάθε πολίτη .Το εκπαιδευτικό σύστημα σε κάθε κράτος πρέπει να οργανώνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να επιτυγχάνεται η κοινωνική συνοχή.
Κατηγορίες του πληθυσμού, όπως τα άτομα με ειδικές ανάγκες, πρέπει να αντιμετωπίζονται από τα προηγμένα κράτη με την οργάνωση και εφαρμογή ειδικών προγραμμάτων και υπηρεσιών, δίχως να απομακρύνεται το άτομο από το φυσιολογικό του περιβάλλον (σπίτι, σχολείο, κοινότητα).
Το ελληνικό Σύνταγμα πχ. τονίζει την προστασία της αξίας του ανθρώπου και την ευθύνη της πολιτείας για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, και κατοχυρώνει τα δικαιώματα τους για εκπαίδευση, κοινωνική ένταξη κι αποκατάσταση.
Οφείλουμε όλοι να δώσουμε βάρος στις ίσες ευκαιρίες για όλους. Κυρίως το οφείλει η Ευρώπη στον εαυτό της, ώστε το μέλλον να φαντάζει πιο δίκαιο για όλους τους πολίτες της.
