Νέο επεισόδιο στο σήριαλ της αντιπαράθεσης του Πάνου Καμμένου με τον Σταύρο Θεοδωράκη. Η κόντρα τους δε λέει να σταματήσει και έχει πάρει πλέον δικαστικές διαστάσεις. Ο υπουργός Αμυνας και αρχηγός των ΑΝΕΛ ζητά τώρα από τον αρχηγό του Ποταμιού, 1 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση για άρθρο που δημοσιεύτηκε στο protagon με την υπογραφή του αρθρογράφου και σκιτσογράφου Ανδρέα Πετρουλάκη αλλά κι 1 εκατ. από τον αρθρογράφο.
Το άρθρο έχει τίτλο «Π. Καμμένος. Εχουν αρχίσει και του μοιάζουν» και ο αρθρογράφος μετά τη μήνυση τονίζει
«Άλλο ένα επεισόδιο στη βιομηχανία αγωγών που αποσκοπούν στην τρομοκράτηση της ελευθερίας της έκφρασης. Μετά τον κ. Κουρή, ο κ. Καμμένος άσκησε αγωγή εναντίον μου για άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στο Πρόταγκον. Ζητά 1 εκατομμύριο ευρώ από μένα και κάνει το λάθος να ζητά και 1 εκατομμύριο από τον Σταύρο Θεοδωράκη ως ιδιοκτήτη του σάιτ, αγνοώντας προφανώς ότι έχει μεταβιβάσει το σύνολο των μετοχών του και δεν έχει καμία σχέση πια με το Πρόταγκον, παραπονούμενος για προσβολή της προσωπικότητάς του. Προσβολή για αξιολογικές κρίσεις που διατύπωσα, ασφαλώς πολύ πιο ήπιες από αυτές που κατά καιρούς έχει εκφράσει ο ίδιος υπουργός Εθνικής Άμυνας. Και μόνο από το εξοντωτικό ποσό που ζητεί ως αποζημίωση δείχνει ότι η αγωγή χρησιμοποιείται για να φιμώσει την κριτική και τον δημόσιο διάλογο.
Στο κείμενο στο οποίο αναφέρεται ο κ. Καμμένος, όπως εύκολα μπορείτε να διαπιστώσετε, υποστηρίζω πολιτικές απόψεις, χρησιμοποιώ πολιτικούς χαρακτηρισμούς για την πρόσφατη και παλαιότερη πολιτεία του, αναφέρομαι δε σε γνωστά σε όλους μας περιστατικά που χαρακτηρίζουν τη θητεία του, όπως έχει αυτονόητη υποχρέωση κάθε δημοσιογράφος να κάνει απέναντι στα δημόσια πρόσωπα. Αλήθεια, δεν έχει βήμα στον δημόσιο λόγο να υπερασπιστεί τον εαυτό του ο υπουργός; Πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι δεν θα ακουγόταν ο αντίλογός του και διάλεξε να απαντήσει με αγωγή;
Ασφαλώς όχι. Επιλογή του είναι ο εκφοβισμός και ο παραδειγματισμός των υπολοίπων, αλλά πλανάται ο κ. Καμμένος. Δεν σκοπεύουμε να καταθέσουμε τη δημοσιογραφική μας ταυτότητα, οι συνάδελφοί μου και εγώ, επειδή γινόμαστε ενοχλητικοί σε κείνον ή σε άλλους. Κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής, δεν νοείται δημοκρατία χωρίς ελεύθερο διάλογο και καθήκον των δημοσιογράφων είναι ο έλεγχος των δημοσίων προσώπων.»
Διαβάστε τι λέει το άρθρο:
«H συμμετοχή του κ. Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν κάρφος στο μάτι των κομμάτων που τη στήριξαν. Ουδέποτε ξέπλυναν την ντροπή εκείνη, κυρίως το ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΔΗΜΑΡ αργότερα, που υποχρεώθηκε να συγκυβερνήσει με τον γνωστού φιλοχουντικού και τραμπούκικου παρελθόντος κ. Βορίδη. Όπως ήταν φυσικό όλοι οι αριστεροί αναλυτές, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, επί μία τριετία άρχιζαν και τέλειωναν κάθε σκέψη τους με την αναφορά στο όνειδος αυτό. Και δικαίως. Το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη ήταν ένα τυπικό ακροδεξιό εθνολαϊκίστικο κόμμα που οι θέσεις του για το μεταναστευτικό, τα εθνικά θέματα, τα θέματα της κοινωνίας και τον ρόλο της εκκλησίας, λογικά θα έκαναν κάθε αριστερό να ανατριχιάζει.
Ο κ. Καμένος και το δικό του κόμμα έχουν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Είναι βγαλμένος από την ίδια μήτρας της έξαλλης εθνολαϊκίστικης ακροδεξιάς με κάπως πιο εμπλουτισμένο ρεπερτόριο με αεροψεκασμούς, υδατάνθρακες και οπερετικές αλληλοδωροδοκίες σε μοντάζ Λαζόπουλου. Επιπλέον, ο ίδιος ο αρχηγός, παρά το φλογερό ταμπεραμέντο του δεν έχει δώσει επαρκείς εξηγήσεις για τις οff shore εταιρείες και το αδήλωτο κότερο που του καταλογίζουν. Θα περίμενε λοιπόν εύλογα κανείς, όλοι οι αριστεροί δημοσιολόγοι να υποδέχονταν με την ίδια φρίκη τη συμμετοχή του κόμματος των ΑΝΕΛ στην Κυβέρνηση, και μάλιστα της πρώτη φορά αριστεράς, όπως είχε συμβεί και με το ΛΑΟΣ. Αμ δε. Άκρα του τάφου σιωπή. Όσο ακούγαμε τρία χρόνια για τον διορισμό του κ. Βορίδη από τον Παπαδόπουλο, άλλο τόσο δεν ακούσαμε τώρα για τους λόγους και τα βιβλία που έγραφε ο Γεωργαλάς για τον κ. Καμμένο. Ούτε καν από εκείνους τους πιστούς στον Ανδρέα παλιούς Πασόκους, τώρα ΣΥΡΙΖΑ – λησμόνησαν ότι του είχε αφιερώσει το πρώτο του βιβλίο δείχνοντάς τον ως αρχηγό της 17 Νοέμβρη.
Ο κομματικός πατριωτισμός, δυσάρεστη έκπληξη κυρίως για τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους, και η παράνοια του αντιμνημονιακού μετώπου, έχει μέχρι στιγμής βυθίσει σε βαθιά σιωπή τους πάλαι ποτέ αδέκαστους τιμητές της ακροδεξιάς. Και αυτό είναι το λιγότερο. Ενώ ο κ. Καρατζαφέρης αρκείτο στον ανώδυνο ρόλο του τηλεοπτικού κονφερασιέ της κυβέρνησης εκείνης, ο κ. Καμμένος σέρνει το χορό στην παραχάραξη της αριστερής φυσιογνωμίας της τωρινής. Ποτέ άλλοτε δεν θυμάμαι τόσο άμεσα να έχει επαληθευθεί η αθάνατη ρήση του Χατζηδάκι «όταν το πρόσωπο του τέρατος δεν σε τρομάζει έχεις αρχίσει να του μοιάζεις». Δυστυχώς, για όλους μας, έχουν αρχίσει να του μοιάζουν.
Το κόμμα που ήταν κατά των παρελάσεων και ξιφουλκούσε κατά του κ. Αβραμόπουλου που τις επανέφερε είναι έτοιμο να διοργανώσει ένα εθνικολαϊκό φουστανελοκίτς τερατούργημα χουντικών προδιαγραφών στο Σύνταγμα, ανήμερα της 25ης Μαρτίου. Η Πολεμική Αρετή των Ελλήνων στο Καλλιμάρμαρο ξαναζεί και κανείς αριστερός πολιτικός ή δημοσιογράφος δεν άρθρωσε αντίρρηση.
Η πρώτη φορά αριστερή Πρόεδρος της Βουλής επισκέπτεται το Πεντάγωνο και επιθεωρεί με ύφος στρατάρχη άγημα παρέα με τον υπουργό -τι δουλειά έχει ένας Πρόεδρος της Βουλής εκεί πέρα; Ποια ακριβώς ήταν η σκοπιμότητα να ενημερωθεί για το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων επί τόπου η άσχετη με το αντικείμενο πολιτειακή παράγων, πλην του τηλεοπτικού μιλιταριστικού ταρατατζούμ; Εδώ δεν περιμέναμε αντιδράσεις, η κ. Κωνσταντοπούλου είναι ιερό δισκοπότηρο της αριστερής δημοσιογραφίας.
Η πρώτη φορά αριστερή Περιφερειάρχης Αττικής πετά με τον φουσκωμένο σαν διάνο ένστολο υπουργό, με άψογο στρατιωτικό στιλ και η ίδια- τι δουλειά έχει ένας Περιφερειάρχης σε αυτό το σόου; Ουδείς αριστερός αναρωτήθηκε.
Ο πρώτη φορά αριστερός αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας ετοιμάζει, για πρώτη φορά μετά τη Χούντα, σχέδιο εθνικής διαπαιδαγώγησης των μαθητών από τον στρατό -αρκετά είχαν αφεθεί τα παιδιά μας ανυπεράσπιστα στο ανθελληνικό μένος της κ. Ρεπούση. Μούγκα η αριστερή ευαισθησία.
Τα φλογερά εθνικιστικά και αντιευρωπαϊκά παραληρήματα του κ. Καμμένου αντανακλούν και χρεώνονται σε όλη την Κυβέρνηση- αυτός δεν κάθεται στα αυγά του σαν τον κ. Καρατζαφέρη. Άνοιξε βεντέτα με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έδωσε τον τόνο στην κήρυξη του ψυχρού πολέμου εναντίον της Γερμανίας- μια χαρά στρώνουμε το έδαφος για να πάμε να ζητήσουμε λεφτά, τη στιγμή που εκείνος απτόητος απολαμβάνει τον ρόλο του παίζοντας πόλεμο στο Αιγαίο με Απάτσι και φρεγάτες. Μέχρι και η τέως προστατευόμενή του κ. Ραχήλ Μακρή αναρωτήθηκε αν κάνει τίποτα άλλο εκτός από το να ξοδεύει τα λεφτά μας σε οπερέτες. Δυστυχώς κάνει. Την κυβέρνηση σαν τα μούτρα του.»
imerisia.gr
