Τις μέρες τούτες, που όπως κάθε χρόνο βιώνουμε με κατάνυξη την ανάμνηση των παθών του Θεανθρώπου προσδοκώντας τη λύτρωση δια της Αναστάσεως, εμείς οι ίδιοι ως λαός βρισκόμαστε δυο βήματα πιο πίσω. Ανηφορίζουμε ακόμα τον Γολγοθά, αίροντας τον σταυρό του μαρτυρίου που μας επεφύλαξαν όσοι όριζαν τις ζωές μας μέχρι χθες. Προσδοκούμε την Ανάσταση του λαού και της Πατρίδας, με την ελπίδα ότι δεν θα χρειαστεί να βιώσουμε ενδιάμεσα την Σταύρωση και τους λογχισμούς των εκατόνταρχων, των κατά τ’ άλλα «εταίρων» δανειστών.
Η ΡΟΠΟΑΝ κι εγώ προσωπικά, ευχόμαστε σε κάθε Ροδίτη και Ροδίτισσα, να ξεπεράσουμε αλληλέγγυοι τα βάσανα και τις δυσκολίες και να γιορτάσουμε τούτο το Πάσχα με την ελπίδα, ότι θ’ ακολουθήσουν κι άλλα πιο χαρούμενα, πιο γιορτινά για τον τόπο και τις ζωές μας.
