- Πώς φέρεται να έχει το ιστορικό της όλης υπόθεσης
- Από Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου
Ποινή κάθειρξης 6 ετών και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ, με ανασταλτικό ως προς την έφεση αποτέλεσμα, επέβαλε χθες το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων σε έναν Ροδίτη, με καταγωγή από τις Καλυθιές, που διαμένει στο Λονδίνο, ο οποίος κρίθηκε ένοχος απάτης κατ’ επάγγελμα, με προξενηθείσα ζημία άνω των 73.000 ευρώ.
Το ιστορικό της υπόθεσης, φέρεται να έχει ως εξής:
Τον μήνα Μάιο του έτους 2002 ο κατηγορούμενος επικοινώνησε τηλεφωνικά με το νομικό εκπρόσωπο ανώνυμης ξενοδοχειακής εταιρείας, που εδρεύει στην Κω και διατηρεί ξενοδοχείο στην περιοχή Ψαλίδι, στον οποίο συστήθηκε με το ονομα «Στέφανος», λέγοντάς του ότι ήταν ιδιοκτήτης του τουριστικού γραφείου με τον διακριτικό τίτλο «Sprinleaf» με έδρα το Λονδίνο και του ζήτησε να συνεργαστούν.
Οπως του δήλωσε τηλεφωνικά, το πρακτορείο του έκλεινε τις κρατήσεις μέσω ίντερνετ.
Συμφώνησαν να συνεργαστούν χωρίς να υπάρξει έγγραφη συμφωνία και χωρίς να αμφισβητήσουν την φερεγγυότητά του, επειδή ο κατηγορούμενος δήλωσε ότι συνεργαζόταν ήδη με δύο πρακτορεία.
Με τον τρόπο αυτό ξεκίνησε η μεταξύ τους συνεργασία ο δε κατηγορούμενος δεν υπέγραφε ποτέ ο ίδιος τις κρατήσεις πελατών, αλλά οι πληρωμές γίνονταν μέσω της Western Union της Αλφα Τράπεζας από άγνωστα άτομα.
Κατά το τέλος της τουριστικής περιόδου του έτους 2002 ο κατηγορούμενος επισκέφθηκε ο ίδιος το ξενοδοχείο της ανώνυμης εταιρείας στην Κω, γνωρίστηκε προσωπικά με το νόμιμο εκπρόσωπό της και ανανέωσαν την συμφωνία για συνεργασία κατά την προσεχή τουριστική περίοδο του έτους 2003, αυτή όμως τη φορά ο κατηγορούμενος δήλωσε ότι ήταν νόμιμος εκπρόσωπος ενός άλλου τουριστικού πρακτορείου στην Αγγλία με έδρα το Λονδίνο.
Οι κρατήσεις πήγαιναν καλά και οι πληρωμές γίνονταν κανονικά μέχρι τον μήνα Ιούνιο του έτους 2003. Έκτοτε ο κατηγορούμενος φέρεται να έστελνε στην εταιρεία πελάτες για τους οποίους είχε πληρωθεί από τους ίδιους και στους οποίους η ξενοδοχειακή επιχείρηση παρείχε όλες τις από τη μεταξύ τους συμφωνία προβλεπόμενες υπηρεσίες, χωρίς ωστόσο να αποστείλει και τα οφειλόμενα χρήματα προκειμένου να εξοφλήσει τα τιμολόγια που του έστελνε η ως άνω εταιρεία, άρχισε δε να βρίσκει διάφορες δικαιολογίες ότι λόγω οικονομικών προβλημάτων θα καθυστερήσει να τους πληρώσει, υποσχόταν όμως ότι θα εξοφλήσει την οφειλή του μέχρι το τέλος της τουριστικής περιόδου.
Τον μήνα Σεπτέμβριο ο νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας επισκέφθηκε τον κατηγορούμενο στην Αγγλία, όπου εκείνος του δήλωσε ότι έχει οικονομικές δυσχέρειες, όμως κάποιοι συνεργάτες του οφείλουν στον ίδιο αρκετά χρήματα, με τα οποία σκόπευε να εξοφλήσει την εταιρεία.
Του παρέδωσε μάλιστα και μια επιταγή 10.000 λιρών Αγγλίας, εκδόσεως ενός Άγγλου, προκειμένου να μειωθεί η οφειλή του, η οποία όμως δεν πληρώθηκε.
Σε διαρκείς τηλεφωνικές οχλήσεις μέχρι το τέλος του έτους 2003 για εξόφληση της συνολικής οφειλής των 97.365,12 ευρώ, που είχε εισπράξει ο κατηγορούμενος από τους πελάτες του, όπως προκύπτει από την καρτέλα κίνησης του ξενοδοχείου της εταιρείας, χωρίς να αποδώσει σ’ αυτήν τα αντίστοιχα ποσά, ο κατηγορούμενος υποσχόταν ότι θα εξοφλήσει την οφειλή του.
Κατά το έτος 2004, ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία, συνέχισαν την συνεργασία με τον κατηγορούμενο, επειδή η σεζόν δεν είχε πάει καλά τουριστικά, αυτή τη φορά όμως για το έτος 2004 εκείνος προκατέβαλε τα έξοδα των πελατών.
Στη συνέχεια, η εταιρεία ανέθεσε σε Αγγλίδα δικηγόρο να προβεί στις απαραίτητες δικαστικές ενέργειες, προκειμένου να εισπράξει το οφειλόμενο σε αυτήν ποσό από το τουριστικό πρακτορείο.
Η δικηγόρος την πληροφόρησε ότι η εταιρεία, της οποίας διευθύνων σύμβουλος ήταν ο κατηγορούμενος, τέθηκε σε παύση εργασιών στις 26-3-2003 και ότι μοναδικός νόμιμος εκπρόσωπος του πρακτορείου ήταν κάποιος Michael Hadzipani, ενώ ο κατηγορούμενος, τον οποίο γνώριζαν με το όνομα «Στέφανος» δεν ήταν νόμιμος εκπρόσωπος της ως άνω εταιρείας.
Κατόπιν έρευνας η εταιρεία πληροφορήθηκε το όνομα του κατηγορουμένου.
Χθες ενώπιον του δικαστηρίου, ο κατηγορούμενος εκπροσωπούμενος δια πληρεξουσίου από τον δικηγόρο του κ. Ν. Πέρο, αρνήθηκε κατηγορηματικά τα όσα του αποδίδονται, υποστηρίζοντας ότι είχε μια καλή συνεργασία με την μηνύτρια εταιρεία για δύο έτη και ότι δεν νοείται το τρίτο έτος, που ανέκυψαν διαφορές, να υποστηρίζεται ότι ήταν επαγγελματίας απατεώνας.
Ισχυρίστηκε ακόμη ότι δεν προκύπτει από τους ισολογισμούς της εταιρείας και κυρίως από τον ισολογισμό του έτους 2003 ότι έχουν απωλεσθεί τα 100.000 ευρώ περίπου που του αποδίδονται, ενώ περαιτέρω προκύπτει ότι υπάρχει έλλειμμα μόλις 20.000 ευρώ. Διατείνεται μάλιστα ότι πρόκειται για μια καθαρά αστική διαφορά που έχει ποινικοποιηθεί, ενώ η μηνύτρια εταιρεία δεν έχει ασκήσει αγωγή.
Από την άλλη ο συνήγορος πολιτικής αγωγής κ. Θ. Παπαγεωργίου υποστήριξε ότι ο κατηγορούμενος έδωσε τρεις διαφορετικές διευθύνσεις στις αρχές, ότι έχει πτωχεύσει από το έτος 2003 και ως εκ τούτου μια αστική αγωγή δεν θα είχε αποτέλεσμα και ότι όχι μόνο τέλεσε τα αδικήματα σε βάρος της μηνύτριας εταιρείας αλλά ανάλογα και σε ακόμη 3 ξενοδοχειακές εταιρείες της Κω.
