Από το Περιφερειακό Τμήμα Δωδ/σου του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, κατατέθηκε στον Πρωθυπουργό, κατά τη συνεδρίαση της ΟΚΕ, το ακόλουθο υπόμνημα:
Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,
Είναι γνωστό ότι η χώρα βρίσκεται σε δεινή Οικονομική Κατάσταση, είναι κατανοητό ότι απαιτούνται σκληρά μέτρα για την ανάκαμψη της χώρας και είναι αποδεκτή ως αναπόφευκτη, από την μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, η υιοθέτηση αυτών των μέτρων.
Δυστυχώς η είσοδος της χώρας στην Ο.Ν.Ε. το 2002 δεν συνοδεύθηκε από τα απαραίτητα διαρθρωτικά μέτρα, που θα εξασφάλιζαν την ομαλή πρόσβαση στο ευρώ, με αποτέλεσμα η ένταξη μας να είναι ελλιπής και προβληματική. Μέτρα που αφορούσαν στην απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, στην βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, στην καλλιέργεια κανόνων και εμπιστοσύνης στο επιχειρηματικό περιβάλλον και στην υποστήριξη του παραγωγικού δυναμικού της χώρας, δεν ήλθαν ποτέ.
Αντίθετα δημιουργήσαμε ένα κράτος Δημοσίων Υπαλλήλων και συνδικαλιστών, ένα κράτος που εκτός από τουρισμό και ναυτιλία κατάφερε να χάσει κάθε άλλη πρωτογενή ή δευτερογενή ανταγωνιστική παραγωγική δραστηριότητα, ένα κράτος με σαθρές υποδομές, που δεν εμπνέει. Και όλα αυτά γιατί το μόνο που μας ενδιέφερε από την εισαγωγή μας στην Ο.Ν.Ε. ήταν το πως θα εξισωθούν οι μισθοί με τους Ευρωπαϊκούς και το πώς θα αντλήσουμε Κοινοτικές Επιχορηγήσεις. Κανένας και ποτέ δεν ασχολήθηκε με την σύγκλιση της παραγωγικότητας και των παραγωγικών δομών.
Υπάρχει η γενική πεποίθηση ότι στα χέρια σας βρίσκεται η τελευταία προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας και ότι δεν έχετε δικαίωμα να αποτύχετε. Αυτή είναι δυστυχώς ή ευτυχώς η αλήθεια. Εκείνο όμως που δεν συνειδητοποιούν πολλοί είναι ότι η ευκαιρία που δίδεται, δίδεται από τους Ευρωπαίους εταίρους μας και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε κεφάλαια, τα οποία πιθανότατα θα είναι και τα τελευταία. Εάν δεν καταφέρουμε ως κράτος να εξυγιάνουμε οικονομικά την χώρα, άλλα χρήματα δεν θα υπάρξουν και τότε θα σημάνει ουσιαστικά όρους οικονομικής υποτέλειας, οι οποίοι μεταφράζονται σε υποτέλεια σχεδόν κάθε κοινωνικής έκφρασης της χώρας.
Για το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα και για την κυβέρνηση ειδικότερα δεν υπάρχουν περιθώρια προεκλογικών δεσμεύσεων, πολιτικών ιδεοληψιών και κομματικών αντιλήψεων. Δεν υπάρχει ζωτικός χώρος ούτε για καθυστερήσεις. Τομές επιβεβλημένες όπως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, η προστασία του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, η παροχή ουσιαστικών αναπτυξιακών κινήτρων στην παραγωγή, η μείωση του Δημόσιου Τομέα με αντίστοιχη αύξηση της παραγωγικότητας του, η διαφάνεια στις Δημόσιες Δαπάνες, η απλοποίηση περιττών κανονιστικών διατάξεων σε κάθε ενέργεια των Ελλήνων πολιτών και κυρίως η εφαρμογή των νόμων, αναμένονται χρόνια και δεν έρχονται. Καλείστε να τις επισπεύσετε επιτυχημένα.
Ειδικά για τα Δωδεκάνησα και ιδιαίτερα για την Ρόδο είναι γνωστό ότι αποτελεί την προμετωπίδα και τον οδηγό του Ελληνικού Τουρισμού. Τα Ελληνικά νησιά είναι οι εναπομείναντες θησαυροί του κράτους, που αποφέρουν έσοδα. Έσοδα πολύ περισσότερα από τις δημόσιες παροχές που απολαμβάνουν. Η βιωσιμότητα των νησιών μας εξαρτάται καθ’ ολοκληρίαν από τον τουρισμό. Το επιχειρηματικό δυναμικό και η τεχνογνωσία βρίσκονται εδώ. Στον διεθνή όμως ανταγωνισμό χρειάζεται η βοήθεια του κράτους, που όμως είναι ελλιπής.
Αυτήν την βοήθεια την αντιλαμβανόμαστε σε δύο επίπεδα. Το πρώτο αφορά στην εξασφάλιση της σταθερότητας και ανταγωνιστικότητας του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και σε όλες τις τομές που απαιτείται να πάρετε σε αυτή την κατεύθυνση.
Το δεύτερο αφορά στα μεγάλα έργα πνοής που απαιτούνται σε ποιοτικούς τουριστικούς προορισμούς, όπως είναι η Ρόδος, για να μπορέσει να σταθεί στον οξύτατο διεθνή ανταγωνισμό και να συνεισφέρει παράλληλα, αποτελεσματικά στα Δημόσια Έσοδα. Έργα όπως το Λιμάνι της Ρόδου, Σύγχρονες Μαρίνες, Σύγχρονο Γήπεδο Golf, κ.ο.κ., συζητιούνται 36 συναπτά έτη, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Είναι ντροπή για το Ελληνικό κράτος, να δείχνουμε ως Ρόδος έργα της Ιταλοκρατίας και να μην μπορούμε να επιδείξουμε τι υποδομές φτιάξαμε εμείς γι’ αυτό το νησί.
Δεν θα αναλωθούμε σε επιμέρους διεκδικήσεις και προτάσεις. Γνωρίζουμε ότι τα προβλήματα της Δωδεκανήσου αποτελούν μικρογραφία των προβλημάτων της χώρας. Η ανάγκη, επαναλαμβάνουμε, π. χ. αναπτυξιακών πρωτοβουλιών, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της ρευστότητας και της οικοδομής, επιβάλλεται για ολόκληρη την Ελλάδα. Όμως, η βασική ανάγκη της Δωδεκανήσου που προκύπτει από την νησιωτικότητά της, που δυστυχώς δεν αναγνωρίζεται, ίσως γιατί δεν αντιλαμβάνεται κάποιος αν δεν την ζήσει και τον ακριτικό της χαρακτήρα, αναφέρεται στην εξασφάλιση των συνθηκών καλλιέργειας του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και κυρίως του τουρισμού. Σε αυτή την κατεύθυνση αναμένουμε τις ενέργειες και τα μέτρα τις Κυβέρνησης σας, με προοπτική και χωρίς εκπτώσεις. Γιατί δυστυχώς η προοπτική για την οικονομία έχει χαθεί και είναι καθήκον σας να την οριοθετήσετε, να την εμπνεύσετε και να θέσετε τις βάσεις για την υλοποίηση της. Εμείς, είμαστε μαζί σας.
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ Π.Τ. ΔΩΔ/ΣΟΥ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ο Γραμματέας
Παντελής Γεωργάκης
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Λάζαρος Κ. Κασέκας
Ο κ. Πρόεδρος εκτός από την κατάθεση του υπομνήματος και κατά σχετική παράκληση του Πρωθυπουργού αναφέρθηκε σε μια σειρά από προβλήματα που αντιμετωπίζει η τοπική επιχειρηματική κοινότητα.
1. ΥΦΕΣΗ. Πιστεύουμε ότι η υπέρμετρη φορολογική επιβάρυνση, σε έμεσους και άμεσους φόρους θα οδηγήσει σε περιορισμό της κατανάλωσης και στη συρρίκνωση των πωλήσεων με αποτέλεσμα την τελική μείωση των φόρων προς απόδοση στο Δημόσιο (σενάριο άκρως αντίθετο από ότι ευελπιστεί η Κυβέρνηση).Σκοπός της δεν είναι το κλείσιμο των επιχειρήσεων και η αύξηση της ανεργίας.
2. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ. Τα μέτρα περιορισμού του κόστους και της σπατάλης του Δημόσιου τομέα, είναι σωστά αλλά όχι αρκετά. Φυσικά κόστος στο δημόσιο δεν αποτελεί ΜΟΝΟ η μισθοδοσία των Δημοσίων υπαλλήλων.
3. ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα μέτρα αύξησης των φορολογικών επιβαρύνσεων θα έχουν σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη του κράτους με στοχευμένες παρεμβάσεις στον τουρισμό, την οικοδομή και τις μικρές επιχειρήσεις. Ο νέος αναπτυξιακός νόμος μαζί με διάφορα άλλα παρεμβατικά προγράμματα στήριξης θα αποτελέσουν ισως μια μοναδική ευκαιρία αντισταθμικής στήριξης.
4. ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ. Απαιτείται μια πιο ευρηματική στήριξη των επιχειρήσεων σε σχέση με την υποστήριξη της ρευστότητας. Όσο οι τράπεζες χρησημοποιούν αποκλειστικά και μόνο εισοδηματικά κριτήρια στην χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, όσες εγγυήσεις και να δοθούν εκ μέρους του Δημοσίου, το μέτρο στήριξης είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.
5. ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ-VISA. Ενώ υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον για επενδύσεις από τρίτες χώρες, οι δυσκολίες στην παροχή VISAS σε επίδοξους επενδυτές τέτοιων χωρών είναι τεράστιες. Πρεπει να διευκολυνθούν οι επενδυτές και αυτών των χωρών να επιδοθούν σε δρασηριότητες ενδιαφέροντός των χωρίς το άγχος της περιορισμένης παραμονής των στην Ελλάδα.
6. ΥΠΟΒΟΛΗ ΧΡΕΩΣΤΙΚΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ. Να δοθεί η δυνατότητα στις επιχειρήσεις να μπορούν να υποβάλουν χρεωστικές δηλώσεις φορολογικών υποχρεώσεων με αυτόματη βεβαίωση των φόρων χωρίς την ταυτόχρονη ανάγκη καταβολής του σχετικού φόρου όπως προβλέπεται σήμερα.
7. Όσο αφορά το θέμα με τον «Καλλικράτη» θα πρέπει εκτός από τους πόρους να «εξασφαλισθεί» η πολιτισμική ταυτότητα των μικρών χωριών
8. Πρέπει να δοθεί άμεση λύση στο θέμα με την ενέργεια αφού αυτή την περίοδο η ΔΕΗ δεν μπορεί να καλύψει πλήρως τις ανάγκες του νησιού και συχνά προκύπτουν διακοπές στην ηλεκτροδότησή του. Αυτό το πρόβλημα θα γιγαντωθεί φυσικά τους καλοκαιρινούς μήνες γεγονός που θα προκαλέσει καταστροφικές συνέπειες στον παραγωγικό τομέα του τόπου.
