Οι βασικές διατάξεις του Νομοσχεδίου για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε Δημόσιο και Ασφαλιστικά Ταμεία αλλά και οι παρατάσεις που δόθηκαν στις αρχικά προβλεπόμενες προθεσμίες, καταδεικνύουν την πρόθεση της Κυβέρνησης για αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα ο κόσμος της επιχειρηματικότητας. Αδιαμφισβήτητα, οι νέες ρυθμίσεις αναμένεται να ανακουφίσουν εκατομμύρια συμπολιτών μας ενώ ταυτόχρονα εκτιμάται πως θα βελτιώσουν, τουλάχιστον έως ένα βαθμό, την υφιστάμενη και κοινώς αποδεκτή δυσλειτουργία της αγοράς.
Θα πρέπει όμως να τονιστεί πως το θετικό περιεχόμενο που διέπει τη πλειοψηφία των διατάξεων δεν αρκεί για την καταπολέμηση των χρόνιων παθογενειών της πραγματικής οικονομίας, οι οποίες έχουν επανειλημμένως εντοπιστεί και υποδειχθεί από την πλευρά των παραγωγικών φορέων. Η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας ανταποκρινόμενη στο θεσμικό της ρόλο, επισημαίνει τις βασικές εκκρεμότητες που συνιστούν πάγια αιτήματα του εμπορικού κόσμου και οι οποίες ευελπιστούμε πως θα αποτελέσουν άμεσες νομοθετικές πρωτοβουλίες καθώς θα συμπληρώσουν θετικά το υφιστάμενο πλαίσιο στην κατεύθυνση που όλοι πλέον επιθυμούν: της αποτελεσματικότητας και της δικαιοσύνης. Οι εκκρεμότητες αυτές έχουν ως εξής:
Μη πρόβλεψη επιβράβευσης των συνεπών φορολογουμένων μέσω π.χ. ενός ποσοστού απομείωσης (παροχής bonus) του επικείμενου φόρου. Προτείνουμε ότι επιβάλλεται ως ποινή για τους μη συνεπείς φορολογουμένους (πχ. 3% ετησίως για τις 100 δόσεις) να δίνεται αντίστοιχα ως bonus έκπτωσης στους συνεπείς φορολογούμενους.
Πλήρης απουσία θέσπισης εισοδηματικών κριτηρίων, όσον αφορά στο ανώτατο ποσό οφειλής που καλείται να καταβάλλει ο υπόχρεος. Θα έπρεπε να αποτελεί βασική προτεραιότητα η κατοχύρωση του μηνιαίου εισοδήματός τους (20% ή 30%).
Η επιβολή προληπτικού φόρου 26% στις συναλλαγές των επιχειρήσεων με μη συνεργάσιμα κράτη ή με κράτη που έχουν προνομιακό φορολογικό καθεστώς (φορολογικός συντελεστής χαμηλότερος του 13%) και η επιστροφή του προκατεληφθέντος φόρου εντός τριμήνου από το Κράτος σε περίπτωση νομιμότητας των συναλλαγών, συνιστά μία διάταξη, η οποία επιδεινώνει περαιτέρω την ήδη συρρικνωμένη ταμειακή ρευστότητα των επιχειρήσεων και δε συνάδει με το πνεύμα προώθησης του εγχώριου επιχειρείν.
Τα ληφθέντα δάνεια του ΤΕΜΠΜΕ με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου δεν μπορούν να ενταχθούν στα «κόκκινα δάνεια», αλλά -υπό μία ευρεία αλλά βασική έννοια- δεν παύουν να αποτελούν υποχρεώσεις προς το Δημόσιο, καθώς όταν καλυφθεί η εγγύηση, το Δημόσιο είναι αυτό που θα κληθεί να λάβει όλα τα αναγκαστικά μέτρα κατά του επιχειρηματία για την αποπληρωμή του δανείου. Για το λόγο αυτό, προτείνεται η ένταξη των συγκεκριμένων δανείων στη ρύθμιση των 100 δόσεων, κατόπιν αίτησης του οφειλέτη και συνεργασία των 3 μερών (Δημοσίου, επιχειρηματία, Τράπεζας), επιτρέποντας με αυτόν τον τρόπο την ομαλή αποπληρωμή τους από τους δανειολήπτες.
Η ένταξη του υπόχρεου σε προηγούμενη ρύθμιση τον αποκόπτει από την ρύθμιση των 100 δόσεων, όταν υπάρχει δέσμευση λογαριασμού. Οι Τράπεζες αρνούνται να αναπροσαρμόσουν το ποσό της δέσμευσης στο νέο (χαμηλότερο) επίπεδο, επικαλούμενες ΠΟΛ και υπουργικές αποφάσεις που ίσχυαν για τις προηγούμενες ρυθμίσεις. Πρέπει άμεσα να αναπροσαρμοστεί το υφιστάμενο πλαίσιο προκειμένου να επιτραπεί στις Τράπεζες ο περιορισμός της δέσμευσης λογαριασμού στο νέο ποσό δόσης που προκύπτει, ώστε να μπορούν οι επιχειρήσεις να χρησιμοποιήσουν απρόσκοπτα την ρύθμιση των 100 δόσεων.
Δεν εισακούστηκε η προσφάτως κατατεθείσα πρόταση της Συνομοσπονδίας για επανενεργοποίηση των περίπου 240.000 ανενεργών οφειλετών του ΟΑΕΕ, μέσω της υπαγωγής τους στη χαμηλότερη ασφαλιστική κατηγορία με την ταυτόχρονη υποχρέωση καταβολής των τρεχουσών εισφορών.
Δεν έχει προχωρήσει καθόλου η καθιέρωση μίας «πραγματικής» κεφαλαιοποίησης των μέχρι σήμερα – ληξιπρόθεσμων οφειλών των ασφαλισμένων, η οποία θα περιλαμβάνει και οφειλές που υπερβαίνουν τα 20.000 € (κύρια οφειλή + προσαυξήσεις). Ταυτόχρονα, η απουσία πρόβλεψης για την επέκταση των μηνιαίων δόσεων-παρακρατήσεων αποπληρωμής, οι οποίες με βάση το υφιστάμενο καθεστώς ανέρχονται στις 40, στερεί την προοπτική διεξόδου σε ασφαλισμένους, που παρότι πληρούν τις προϋποθέσεις δεν μπορούν, λόγω υψηλών οφειλών, να συνταξιοδοτηθούν.
Παράλληλα με την κεφαλαιοποίηση, επίσης δεν έχει προχωρήσει η μετατροπή της διαρκούς οφειλής σε πραγματικό ασφαλιστικό χρόνο, η οποία ενώ δεν συνεπάγεται κόστος για τον ΟΑΕΕ είναι ευεργετική για τον ασφαλισμένο, καθώς θα εισπράξει την αναλογία των εισφορών που έχει καταβάλλει στον ΟΑΕΕ, ενώ τα οφειλόμενα θα συνυπολογιστούν στις απολαβές της σύνταξης.
Χρήζει ριζικής αναδιάρθρωσης ή ακόμη και ολικής απαλοιφής το άρθρο 31 του κειμένου του Νομοσχεδίου περί αλληλέγγυας, προσωπικής και εις ολόκληρον ευθύνη των εκπροσώπων και των λοιπών νομικών προσώπων των ΑΕ και ΕΠΕ που χρωστάνε ασφαλιστικές εισφορές, πρόσθετα τέλη, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις στους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη συνιστά έναν έντονα αποτρεπτικό παράγοντα ανάληψης οποιασδήποτε επενδυτικής και επιχειρηματικής πρωτοβουλίας.
Τέλος και μέσα στο κλίμα των ημερών για περισσότερο αποδοτικά μέτρα, η ΕΣΕΕ έρχεται να προτείνει ένα μέτρο το οποίο θα καταστήσει επιτέλους αποτελεσματική την συλλογή αποδείξεων: την έκπτωση του ΦΠΑ της κάθε απόδειξης από το εισόδημα, δίνοντας ένα πανίσχυρο κίνητρο στους καταναλωτές των προϊόντων και των υπηρεσιών, ώστε να συγκεντρώνουν όσο το δυνατόν περισσότερες αποδείξεις.
