Χρηματική αποζημίωση ύψους 80.000 ευρώ διεκδικεί με αγωγή που υπέβαλε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου από 5 εκπαιδευτικούς (4 που υπηρετούν σε σχολείο της πόλεως Ρόδου και ενός που διενήργησε Ένορκη Διοικητική Εξέταση) συνάδελφός τους.
Ο ενάγων διατείνεται ότι βρέθηκε αντιμέτωπος με πειθαρχική έρευνα διότι επεχείρησε την παραδειγματική τιμωρία μαθητών, που ενεπλάκησαν σε επεισόδιο βίας.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, σημειώθηκε περιστατικό ασκήσεως σωματικής βίας εις βάρος ενός μαθητή λυκείου από δύο μαθητές γυμνασίου, το οποίο, αν και προκάλεσε τον σοβαρό τραυματισμό του πρώτου, καλύφθηκε επιμελώς, εις τρόπον ώστε ο εις εκ των δραστών να απουσιάσει πλήρως από το πειθαρχικό κατηγορητήριο, ο δε δεύτερος να αθωωθεί κατόπιν μιας κατά δύο εβδομάδες καθυστερημένης παράτυπης διαδικασίας.
Ο πατέρας του θύματος, όπως υποστηρίζει, εκβιάστηκε εμμέσως, προκειμένου να μην προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες.
Στις 21 Μαρτίου 2013 εισερχόμενος σε τμήμα του λυκείου, συνάντησε συγκεκριμένα ένα μαθητή, σοβαρά τραυματισμένο στον ώμο, να σφαδάζει από τους πόνους, πεσμένος στο έδαφος. Αμέσως έτρεξε να τον συνδράμει, ερωτώντας τον ταυτόχρονα, περί του συμβάντος και έλαβε την απάντηση, ότι εδέχθη επίθεση από δύο μαθητές του γυμνασίου, ο ένας εκ των οποίων τον ανέτρεψε δια της βίας ενώ ο έτερος έπεσε με δύναμη πάνω του, προκαλώντας του σοβαρό τραυματισμό στον ώμο.
Στη συνέχεια τον μετέφερε, ως όφειλε, στο γραφείο της υποδιευθύντριας, η οποία τυγχάνει καθηγήτρια φυσικής αγωγής, προκειμένου να εκτιμήσει τη σοβαρότητα του περιστατικού και της επελθούσης βλάβης και να πράξει δεόντως.
Ουδείς όμως όπως διατείνεται, ελάμβανε την πρωτοβουλία να καλέσει ασθενοφόρο, όπως προβλέπεται από τις οικείες διατάξεις, με συνέπεια ο μαθητής να υποφέρει επί πολλή ώρα και να αναγκασθεί ο ίδιος να τον μεταφέρει με το όχημά του στο νοσοκομείο της Ρόδου.
Ισχυρίζεται ότι ο λόγος που δεν τηρήθηκαν τα δέοντα ήταν ότι οι τρείς πρώτοι εναγόμενοι της διοικήσεως δεν επιθυμούσαν το περιστατικό να μαθευτεί εκτός του σχολικού περιβάλλοντος και να «αμαυρωθεί», όπως έλεγαν, η φήμη του.
Ο ενάγων εκθέτει ότι ζήτησε από τη διευθύντρια με ευγενικό τρόπο να συγκαλέσει την Ολομέλεια του Συλλόγου των Διδασκόντων, προκειμένου να απονεμηθεί δικαιοσύνη, αφού επρόκειτο περί θέματος σωματικής βλάβης εναντίον μαθητή.
Υποστηρίζει ότι δεν τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες για τον πειθαρχικό έλεγχο των μαθητών και όταν διαμαρτυρήθηκε η υποδιευθύντρια υπέβαλε εις βάρος του αναφορά, δια της οποίας χαρακτήρισε τη συμπεριφορά του ανάρμοστη, παραθέτοντας περιστατικά τα οποία διαψεύδει.
Η διευθύντρια υπέβαλε αναφορά εναντίον του προς τον Διευθυντή Β/βάθμιας Εκπαίδευσης Δωδεκανήσου, την οποία κοινοποίησε και στο ΠΥΣΔΕ.
Κατόπιν τούτου διετάχθη η διενέργεια εις βάρος του Ε.Δ.Ε., η οποία διενεργήθηκε από τον διευθυντή άλλου σχολείου.
Η ΕΔΕ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε διαπράξει το πειθαρχικό παράπτωμα της ανάρμοστης συμπεριφοράς εντός υπηρεσίας και προτάθηκε η πειθαρχική του δίωξη χωρίς να ληφθούν υπόψιν, όπως υποστηρίζει, ένορκες μαρτυρικές καταθέσεις, οι οποίες αποδεικνύουν την αθωότητά του.
Την υπόθεση χειρίζονται οι δικηγόροι κ.κ. Κώστας και Αντώνης Διακονής.
Διεκδικεί αποζημίωση από 5 εκπαιδευτικούς συνάδελφός τους
