Συνέντευξη
στην Πέγκυ Ντόκου
Επικριτικός και ιδιαίτερα σκληρός αναφορικά με την καθυστέρηση επίτευξης τελικής συμφωνίας της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους, εμφανίσθηκε σε δηλώσεις του ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάκης Βορίδης, από την Ρόδο όπου βρέθηκε εκτάκτως μέσα στην εβδομάδα που πέρασε. Ο κ. Βορίδης έδωσε με την ευκαιρία συνέντευξη στην ‘δ’ και αναφέρθηκε στις πολιτικές εξελίξεις, στην διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης, στην επιλογή να αδειάσει τα ταμεία του κράτους για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, καθώς και στις δημοσκοπήσεις αλλά και στην πορεία της Ν.Δ. μετά την εκλογική ήττα.
«Η κυβέρνηση
δεν ακούει κανένα,
γι’ αυτό και θα φέρει
ακέραια την ευθύνη
της διαπραγμάτευσης»
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:
• Κύριε Βορίδη, θα ήθελα να ξεκινήσουμε, ζητώντας από εσάς ένα πρώτο σχόλιο για την πορεία της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με τους εταίρους.
Η συμφωνία πρέπει να έρθει. Έχει ήδη καθυστερήσει. Οι συνέπειες της καθυστέρησης αυτής της συμφωνίας γίνονται απολύτως ορατές καθημερινά τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία. Σε οικονομικό επίπεδο, έχουμε γυρίσει στην ύφεση και στα ελλείμματα, ενώ σε επίπεδο κοινωνίας, έχουν χαθεί και χάνονται καθημερινά, δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Αυτό είναι προϊόν και αποτέλεσμα της πολιτικής επιλογής της κυβέρνησης να μην χρηματοδοτείται η χώρα. Αυξάνονται τα ληξιπρόθεσμα προς τρίτους -προμηθευτές κυρίως- του δημοσίου, που με την σειρά τους μεταφέρουν την οικονομική τους πίεση προς τους δικούς τους προμηθευτές, με συνέπεια να φτιάχνει μια υφεσιακή αλυσίδα. Άρα λοιπόν, καταλήγουμε ότι η συμφωνία η οποία συνδέεται με την χρηματοδότηση της χώρας, είναι αναγκαίο να έρθει άμεσα.
Και έχει αργήσει ήδη πάρα πολύ. Το περιεχόμενο της συμφωνίας είναι κάτι επίσης εξαιρετικά κρίσιμο. Δεν ξέρω ποιο θα είναι, αλλά εάν επαληθευτούν αυτά που ακούγονται θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα.
Το δημοσιονομικό κενό αυτή την στιγμή, έχει υπερβεί κατά πολύ τα νούμερα τα οποία συζητούσαμε εμείς ως κυβέρνηση. Για να καταλάβετε, εμείς συζητούσαμε για 800 – 900 εκατομμύρια ευρώ και τώρα ακούμε για πολλά δισεκατομμύρια ευρώ. Όπως επίσης και αν η συμφωνία έχει επιλογές, που χαρακτηρίζονται από τα ιδεολογικά πρόσημα του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι κατ’ εξοχήν αντιαναπτυξιακά.
Δηλαδή, αυτό που αναμένουμε, είναι η υπερβολική αύξηση της φορολογίας και μάλιστα αύξηση των έμμεσων φόρων -κυρίως του ΦΠΑ καθώς επίσης και κατάργηση ορισμένων ευνοϊκών φορολογικών ρυθμίσεων, όπως οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά.
Αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις νησιωτικές περιοχές, με δεδομένο ότι η αναπτυξιακή τους ικανότητα έχει στηριχθεί σε ένα βαθμό πάνω σε αυτή την ευνοϊκή μεταχείριση.
Άρα, τα μέτρα τα οποία αναμένονται θα είναι σκληρά υφεσιακά εάν και εφόσον είναι αυτό το περιεχόμενο της όποιας συμφωνίας φέρει η κυβέρνηση.
Είναι λοιπόν προφανές ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά κακή συμφωνία, την οποία η Νέα Δημοκρατία θα περιμένει να εξετάσει όταν έρθει προς συζήτηση.
• Η Νέα Δημοκρατία ωστόσο, είπε πρόσφατα διά του Προέδρου της κ. Αντώνη Σαμαρά ότι δεν προτίθεται να ψηφίσει καμία συμφωνία εάν δεν την δει προηγουμένως και φυσικά εάν δεν έρθει προς συζήτηση στη Βουλή.
Εμείς έχουμε πει το αυτονόητο. Διότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου αρχίζει να εμφανίζεται ένας παραλογισμός. Εμείς σαν Νέα Δημοκρατία, στο ερώτημα να υπάρξει ή να μην υπάρξει συμφωνία (δηλαδή, να υπάρξει συμφωνία ή να υπάρξει ρήξη) απαντάμε: να υπάρξει συμφωνία -και το ξεκαθαρίζουμε αυτό. Πάμε τώρα στο δεύτερο: στο ερώτημα εάν έχουμε άποψη για το περιεχόμενο της συμφωνίας, σας λέω ότι προφανώς και έχουμε άποψη και προφανώς εάν την κάναμε εμείς και την διαπραγματευόμασταν εμείς αυτή την συμφωνία, θα την διαπραγματευόμασταν αλλιώς -αφού δεν θα είχαμε αφήσει να ξεφύγουν από τα όριά τους τα δημοσιονομικά δεδομένα, εφόσον θα την είχαμε κλείσει πολύ νωρίτερα, άρα δεν θα έπρεπε να καλύψουμε τόσο μεγάλο δημοσιονομικό κενό. Ακόμη όμως και να είχαμε να καλύψουμε τόσο μεγάλο δημοσιονομικό κενό, θα προτιμούσαμε να το κλείσουμε από περικοπές των δαπανών του δημοσίου ή από ιδιωτικοποιήσεις, παρά από αύξηση της φορολογίας. Άρα λοιπόν σαφώς και έχουμε άποψη και για το περιεχόμενο της συμφωνίας. Μας ζητούν να τοποθετηθούμε για την συμφωνία τώρα: τι να πούμε χωρίς να την δούμε προηγουμένως, ότι εμείς θα την στηρίξουμε; Αυτό δεν γίνεται. Μέχρι τότε επιφυλασσόμεθα, λέγοντας ένα και μόνον πράγμα: ότι πρέπει να έρθει. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει υπεύθυνα καταθέσει τις προτάσεις της και την δική της προσέγγιση για το πώς πρέπει να είναι μια τέτοια συμφωνία. Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση δεν ακούει κανέναν, δεν ενημερώνει κανέναν, δεν θέλει να συνεννοηθεί με κανέναν… έχει λοιπόν ακέραια την ευθύνη της διαπαγμάτευσης.
• Πώς είδατε όλο αυτό το διάστημα τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης με στόχο να πάρει τα ταμειακά διαθέσιμα από την Αυτοδιοίκηση, τα ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ. Κάτι τέτοιο είχε γίνει μόνο μια φορά επί κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου και θυμάστε τι αντιδράσεις σημειώθηκαν. Θα ήθελα το σχόλιό σας και με τη νομική σας ιδιότητα.
Εγώ θέλω να είμαι ευθύς: Οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου σαν εργαλείο νομοθέτησης είναι ένα έκτακτο νομοθετικό εργαλείο και πρέπει να χρησιμοποιείται με πολύ φειδώ και με πολύ περίσκεψη -και μόνο σε οριακές περιπτώσεις. Δεν σας λέω ότι είμαι ευτυχής για την πρακτική που ακολούθησε η προηγούμενη κυβέρνηση σε ό,τι αφορά το θέμα των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Πολλές φορές, όμως, υπάρχουν επείγουσες ανάγκες που επιβάλλουν τη νομοθέτηση με αυτό τον τρόπο. Απλώς εγώ επισημαίνω το τι μας… “έσουρναν” για τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και το πώς χρησιμοποιήθηκαν τους πρώτους δύο μήνες διακυβέρνησης, αυτές οι Πράξεις από αυτούς που μας έλεγαν ότι έχουμε καταργήσει τη Δημοκρατία, λόγω της εφαρμογής τους! Επισημαίνω την αντίφαση. Πάμε τώρα στο μείζον.
Το μείζον είναι η επιλογή του ‘παίρνω τα ταμειακά διαθέσιμα’. Κοιτάξτε, αυτό είναι απολύτως αδιέξοδο. Έχουν φτάσει σε ένα σημείο όλοι να αγωνιούν για το αν θα υπάρξει ρευστότητα. Αυτό δεν υπήρξε μέχρι πρότινος, η αγωνία για το αν θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, ούτε υπήρχε η αναγκαιότητα να πηγαίνει το κράτος να παίρνει τα ταμειακά διαθέσιμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Πανεπιστημίων, του ΟΠΕΚΕΠΕ, των Νοσοκομείων… για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Έχουμε φτάσει σε καταστάσεις απόλυτου παραλογισμού και παρεμπιπτόντως, ενώ δημιουργούν τεράστιο υφεσιακό ζήτημα -διότι εάν δεν έχει διαθέσιμα ο κάθε δήμος δεν πληρώνει έργα, αν δεν έχουν διαθέσιμα οι ειδικοί λογαριασμοί κονδυλίων έρευνας δεν γίνονται έρευνες στα πανεπιστήμια κλπ- βυθιζόμαστε στην ύφεση και χάνουμε συνεχώς σημαντικά έργα ανάπτυξης και υποδομής για τις τοπικές κοινωνίες και σε ένα ευρύτερο επίπεδο, χωρίς να επιλύουμε προβλήματα, ενώ υπάρχουν σοβαρότατες συνέπειες. Κάποτε τα ταμειακά διαθέσιμα τελειώνουν και πρέπει να βρεθεί λύση για το πώς θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις στο μέλλον και βεβαίως πώς θα αναπληρωθεί το δημοσιονομικό κενό. Φτάσαμε στο σημείο να μην έχουμε πλέον τη δυνατότητα να πληρώσει το κράτος μισθούς και συντάξεις από τα έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού και να χρειάζεται να απομυζά από διάφορα ταμεία του δημοσίου τα ποσά εκείνα που υπήρχαν για τελείως διαφορετικές χρήσεις. Αυτό ξέρετε, είναι επιλογή της κυβέρνησης. Είναι η επιλογή της ‘δημιουργικής ασάφειας’, της παρατεταμένης διαπραγμάτευσης, του ό,τι δήθεν δεν χρειαζόμαστε την δόση, δεν θα πληρώσουμε … είναι επιλογή δεν συμβαίνει υποχρεωτικά. Αυτό επέλεξε η κυβέρνηση και υφίστανται όλοι τις συνέπειες μιας αδιέξοδης πολιτικής, η οποία τελειώνει. Και νας σας πω κάτι ακόμη: είναι και λάθος διαπραγματευτική θέση. Διότι όσο πιο αδύναμος γίνεσαι οικονομικά καθώς περνάει ο καιρός, τόσο ισχυροποιείται διαπραγματευτικά η θέση των άλλων. Αυτή την στιγμή η κυβέρνηση είναι κολημένη με την πλάτη στον τοίχο. Έχει εξαντλήσει τα πάντα και είναι υποχρεωμένη με αυτό το δεδομένο να παριστάνει ότι διαπραγματεύεται. Τι να διαπραγματευτεί; Τώρα το μόνο που μπορεί να διαπραγματευτεί είναι την πτώχευση ή την μη πτώχευση της χώρας. Δεν υπάρχει πια τίποτα άλλο.
• Ένα τελευταίο σχόλιο για τις δημοσκοπήσεις και την πορεία της Νέας Δημοκρατίας.
Κοιτάξτε. Θα πω το εξής για τις δημοσκοπήσεις. Οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν μια παραδοξότητα. Εμφανίζουν την συνεχή μείωση όλων των ποιοτικών μεγεθών αποδοχής της παρούσας κυβέρνησης στα ερωτήματα: α. πώς σας φαίνεται η πολιτική της κυβέρνησης για την μετανάστευση; -αρνητική θέση
β. πώς σας φαίνεται η πολιτική της κυβέρνησης για την διαπραγμάτευση; -αρνητική θέση
γ. πώς σας φαίνεται η πολιτική της κυβέρνησης για την πορεία της οικονομίας; -αρνητική θέση
δ. τι εκτιμάτε για το μέλλον της οικονομίας; – αρνητική θέση
Δηλαδή όλα τα μεγέθη είναι αρνητικά αλλά στην πρόθεση ψήφου η κυβέρνηση διατηρεί την δύναμή της. Και αντιθέτως, ενώ οι πολίτες δικαιώνουν με τις απαντήσεις τους την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης, φαίνεται να χάνει δύναμη η Ν.Δ.
Εν πάση περιπτώσει αυτό που εκτιμώ είναι ότι υπάρχουν ακόμη πολίτες που ακόμη ελπίζουν. Ότι τελικώς μέσα από όλα αυτά θα έχουμε μια καλή συμφωνία. Θα το δούμε αυτό. Οι δημοσκοπήσεις θα έχουν ενδιαφέρον όταν θα έρθει η συμφωνία και το καινούργιο μνημόνιο.
Κατά τα λοιπά νομίζω ότι η Ν.Δ. μοιραία έχει βγει από μια πολιτική ήττα και όπως ξέρετε προφανώς η ανασυγκρότησή της που θα γίνει μέσα από την Εθνική Συνδιάσκεψη, θα προχωρήσει αν και θεωρώ ότι θέλει χρόνο ακόμα.
Ωστόσο, θέλω να κλείσω λέγοντας αυτό: δεν υπάρχει προηγούμενο στην ιστορία μιας κυβέρνησης που να έχει εκλεγεί προ τεσσάρων μηνών με σημαντική πλειοψηφία και να θέτει η ίδια ζήτημα εκλογών τόσο σύντομα.
Καταλαβαίνετε πως αυτό δείχνει το πολιτικό αδιέξοδο της ίδιας της κυβέρνησης και ταυτόχρονα, αναδεικνύει τον ρόλο της Ν.Δ. ως της μοναδικής σταθεροποιητικής πολιτικής δύναμης που μπορεί να εξασφαλίσει κυβερνητική εναλλακτική. Αυτό είναι που έχει σημασία.
