Σε ένα μικρό νησί της Δωδεκανήσου, με περίπου 3.000 μονίμους κατοίκους, υπάρχουν κάποιοι αφανείς ήρωες που παλεύουν καθημερινά νυχθημερόν με κίνδυνο της ζωής τους, ξεχασμένοι τελείως από την πολιτεία και το κράτος, με πολυποίκιλα και άλυτα προβλήματα.
Λιγότεροι από 10 λιμενικοί και άλλοι τόσοι αστυνομικοί, σε ένα νησί με μόνο ένα ιατρό, χωρίς ΕΚΑΒ, χωρίς Πυροσβεστική Υπηρεσία, χωρίς Διασώστες, χωρίς εθελοντικές ομάδες (όπως Γιατροί Χωρίς Σύνορα, Ερυθρός Σταυρός κτλ), με ανύπαρκτες εγκαταστάσεις υποδοχής παράτυπων μεταναστών και χωρίς την ύπαρξη κρατητηρίων, διαχειρίστηκαν το 2014 πάνω από 3.500 παράτυπους μετανάστες, ενώ το 2015 από 1η Μαρτίου έως και σήμερα έχουν διαχειριστεί πάνω από 2.000 παράτυπους μετανάστες.
Τα περισσότερα περιστατικά, λαμβάνουν χώρα σε ορεινές δύσβατες και δυσπρόσιτες ή μη προσβάσιμες από στεριά και θάλασσα περιοχές, με κίνδυνο της σωματικής ακεραιότητας του προσωπικού, με γνώμονα πάντα την διάσωση – βοήθεια προς το συνάνθρωπο.
Διαχειρίζονται καθημερινά σχεδόν, περιστατικά ΠΕΠ, ενώ συλληφθέντες παραμένουν σε προαύλιο χώρο και πλησίον των Υπηρεσιών, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αυξημένοι κίνδυνοι σε ότι αφορά την υγιεινή, την ασφάλεια του προσωπικού, ενώ δεν υφίσταται προσωπικό πέραν του ενός (01) στελέχους, για την φύλαξη και τον προαυλισμό τους.
Ως εκ τούτου, προσωπικό Υπηρεσίας απασχολείται εκτός από τα Γραφεία της Υπηρεσίας, σε Μέτρα Τάξης (πρωί-απόγευμα-νύχτα), περιπολίες, επανδρώσεις βραχονησίδων ή μικρονησίδων, χερσαίες περιπολίες, συλλογή πληροφοριών προς αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, φύλαξη και μεταγωγή κρατουμένων, λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων κ.λ.π.
Εξαιτίας, της ραγδαίας αύξησης των περιστατικών παράνομης μετανάστευσης με πολύ μεγάλο αριθμό παράτυπων μεταναστών, σχεδόν καθημερινά, καθώς και φύλαξη πληθώρας κατασχεμένων σκαφών αλλά και λόγω της τουριστικής κίνησης στους λιμένες, η υπάρχουσα δύναμη του Λ/Χ δεν επαρκεί για την εκτέλεση των Υπηρεσιών, με αποτέλεσμα όλα τα στελέχη της Υπηρεσίας να εργάζονται πολύ πέραν του προβλεπόμενου ωραρίου εργασίας, με νυχτερινές ώρες απασχόλησης πέραν του προβλεπόμενου ορίου και χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα χορήγησης των ημερών ημερήσιας ανάπαυσης (ρεπό).
Και όπως είθισται να λέμε, ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και θα πρέπει να θέτουμε τον πήχη ψηλά με όνειρα και ιδανικά και να προσπαθούμε πάντα να γίνουμε καλύτεροι με επαγγελματισμό και καταστρατηγώντας τις ανισότητες που υπάρχουν εντός του Σώματος.
Και εδώ τίθενται μερικά βασικά ερωτήματα…
Σε τι ενέργειες έχουν προβεί οι Κεντρικές συναρμόδιες Υπηρεσίες και τα Υπουργεία για την επίλυση του προβλήματος ή την απλοποίηση των διαδικασιών;
Ανύπαρκτη η ενίσχυση μη εφαρμόζοντας τα ΠΔ και τους νόμους περί μεταθέσεων (συνάδελφοι σε ομηρία), αλλά και με αφαίμαξη των Υπηρεσιών σε προσωπικό αλλά και μέσα!!! Αναλαμβάνει κάποιος την ευθύνη για αυτό που συμβαίνει στην περιοχή μας ή κανείς δεν αγγίζει είτε από φόβο είτα από ανικανότητα…
Ποια η ηθική ανταμοιβή στο προσωπικό που διατελεί μια καθημερινή αδιάκοπη μάχη σε υποστελεχωμένες Υπηρεσίες με ανύπαρκτες υποδομές, χωρίς να λαμβάνουν καν το επίδομα παραμεθόριου, εργαζόμενοι ατέλειωτες ώρες, χωρίς ρεπό, γιατί απλά δεν υπάρχει η δυνατότητα ή η διάθεση για ενίσχυση των Υπηρεσιών τους…
Εδώ ενάμιση πλήρωμα (στην ελάχιστη σύνθεση) σε ΠΛΣ με καθημερινές νυχτερινές περιπολίες και αλλού 25 άτομα πληρώματα σε ΠΛΣ που δεν εκτελούν περιπολίες και παραμένουν δεμένα μέσα σε πολυσύχναστες μαρίνες!!!
Ποιοι είναι εκείνοι που έφτασαν την κατάσταση ως εδώ να θεωρείται ότι η μετάθεση είναι «εθελοντική» για κάποιους, ενώ εμείς εδώ υποχρεωμένοι να ζούμε ως όμηροι της διάθεσης των πρώτων…
Ποια είναι τα κίνητρα για τους ανθρώπους που φυλάνε Θερμοπύλες σε σχέση με αυτούς που πίνουν καφέ στο «Κολωνάκι»;
Καμιά φορά ένα χτύπημα στην πλάτη και ένα μπράβο θα ήταν αρκετό… αλλά πλέον δεν υπάρχει ούτε αυτό. Και όταν σας το θυμίζουν τα Μ.Μ.Ε δηλώνεται περήφανοι για μας. Δεν μπορούμε όμως να σας ανταποδώσουμε την φιλοφρόνηση…
Κάποιοι θέτουν σε κίνδυνο τους εαυτούς τους και τις οικογένειες τους υπηρετώντας την πατρίδα όπου διαταχθούν και άλλοι κάνοντας τα απλά ευχολόγια… υπηρετούν τους εαυτούς τους…
Πόσο ακόμα θα αντέξουμε αυτή την αδικία;
Εμείς καθημερινά και με όλους σας «απέναντί» μας αποδεικνύουμε ότι είμαστε εδώ για το Λ.Σ. τιμώντας την στολή του…
Σειρά σας…
bloko.gr
