Μ’ αρέσει που είμαστε ενθουσιασμένοι με τις πολυπληθείς συγκεντρώσεις που έγιναν στο εξωτερικό υπέρ της Ελλάδας, την ώρα, που εμείς κάνουμε διαφορετικές και τσακωνόμαστε ποιος είχε τον περισσότερο κόσμο. Εκτός τόπου, χρόνου και σοβαρότητας των καταστάσεων οι δύο συγκεντρώσεις.
Η μεν σύναξη «Παίρνουμε τη διαπραγμάτευση στα χέρια μας», λανσάρεται ως φιλοκυβερνητική και είναι εξ ορισμού εντελώς αντιφατική. Διότι ο Α. Τσίπρας έχει πει ότι δεν επιθυμεί να αλλάξει νόμισμα η Ελλάδα. Και την ώρα που ο πρωθυπουργός, ψάχνει να βρει λύση για την Ελλάδα εντός ευρώ, στο Σύνταγμα έκαιγαν σημαίες της Ε.Ε και ύψωναν πανό σπονδή στη δραχμή.
Οι έτεροι, «Μένουμε Ευρώπη», λανσάρεται ως αντικυβερνητική, την στηρίζει η αντιπολίτευση, αλλά με τον καθένα να έχει διαφορετική ιδέα στο κεφάλι του υπέρ (ή κατά ποιου) διαδηλώνει. Για τον έναν, το ζήτημα είναι να πέσει η κυβέρνηση εδώ και τώρα. Για τον άλλο να υπογραφεί εδώ και τώρα συμφωνία με τα μέτρα Γιουνκέρ. Για τον άλλο τρίτο, να βοηθήσει τον Τσίπρα να πάρει τη σωστή απόφαση υπό την πίεση του κόσμου που ζητεί συμφωνία και να την κλείσει.
Αυτό το «θολό» μήνυμα των σημερινών συνάξεων, δεν είναι πολιτική.
Είναι αχταρμάς και ταραχή εν κρανίω.
Τα ζεύγη των διαδηλώσεων αυτών των ημερών αντικατοπτρίζουν δυστυχώς και τον διχασμό της κοινωνίας μας. Είναι ήδη αρκετά λυπηρό ότι έχουν εξελιχθεί σε μια άτυπη αναμέτρηση αριθμών και συνθημάτων. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έχεις και την πόλωση του Κοινοβουλίου να κατεβαίνει στην πλατεία. Και στις δύο συγκεντρώσεις υπάρχουν εκείνες οι ομάδες που επιδιώκουν ασταμάτητα να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους αντζέντες τους και να δικαιώσουν τις ψυχώσεις τους. Για τους πολιτικούς μιλώ που δεν έχουν καμιά δουλειά στις πλατείες. ΚΑΝΕΝΟΣ κόμματος.
Η δουλειά τους είναι στο Κοινοβούλιο. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να τις καπελώνουν και να διχάζουν, την στιγμή που το ζητούμενο είναι η ενότητα των πολιτών. Και η ενότητα των πολιτών είναι η δύναμη αυτής της χώρας και η ελπίδα.
Υ. Γ. 1 Θέση στην αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει στα social media -και όχι μόνο- με τις διαδοχικές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα παίρνει ο σκιτσογράφος Δημήτρης Χατζόπουλος με το σκίτσο του, το οποίο απεικονίζει ένα χέρι να ενώνει την Ελλάδα με την υπόλοιπη Ευρώπη, ενώ το κείμενο γράφει χρησιμοποιώντας τα κεντρικά συνθήματα των δύο συγκεντρώσεων : «Παίρνουμε τη διαπραγμάτευση στα χέρια μας ΚΑΙ μένουμε Ευρώπη. 17 Ιουνίου οι μεν, 18 οι δε και 22 όλοι μαζί. Γκρεμίζουμε τον διχασμό».
Εκτός τόπου, χρόνου, σοβαρότητας
