Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις ούτε ερμηνείες. Στο ιστορικών διαστάσεων δημοψήφισμα της Κυριακής 5 Ιουλίου 2015 έχουμε θρίαμβο του ΟΧΙ, θρίαμβο του πρωθυπουργού Τσίπρα.
Το «Όχι» είχε πρόσωπο, τον Τσίπρα. Το «Ναι» δεν είχε. Και όταν αποκτούσε, ήταν το παλιό, το φθαρμένο. Ηταν τα «φαντάσματα» που βγήκαν από τα σκονισμένα χρονοντούλαπα, ως υποστηρικτές της εκστρατείας.
Νομίζω πως οι επικοινωνιολόγοι που είχαν την φαεινή ιδέα να… φωνάξουν ανθρώπους που διαχειρίστηκαν τα πράγματα και θάματα που μας έφτασαν εδώ, αναβαπτιζόμενοι στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ με την φράση «κάναμε λάθη», δικαίως πρέπει να προταθούν για Νόμπελ. Η κινητοποίησή ήταν πρωτοφανής, η ενίσχυσή τους, από παντού, ήταν περισσότερο από εντυπωσιακή – έως προκλητική. Ακόμα και με την αρωγή των υπολειμμάτων των πρώην μεγάλων κομμάτων και των αρκετών φοβισμένων ανθρώπων δεν έφτασαν ούτε το 40%. Ιστορική ήττα.
Το δημοψήφισμα της Κυριακής ήταν το πρώτο δημοψήφισμα στην ιστορία του ελληνικού κράτους που δεν είχε ως αντικείμενο το πολιτειακό ζήτημα. Το γεγονός αυτό του προσδίδει αυτόματα ιστορικές διαστάσεις. Όμως, η ιστορική του σημασία θα είναι μεγάλη και για έναν άλλο λόγο. Εάν το βράδυ της Κυριακής λήξει πραγματικά η μεταπολίτευση και μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και εκείνοι που αυτές τις ημέρες βγήκαν και πολλοί άλλοι φθαρμένοι, κατώτεροι των περιστάσεων.
Υ. Γ. Μαθαίνω ότι αγκαλιές λουλούδια ετοιμάζονται για τον κ. Σουλτς, από υποστηρικτές του «Όχι», ο οποίος με τις εμπρηστικές δηλώσεις του, τους βοήθησε να αλλάξουν γνώμη και να του πουν με αυτό τον τρόπο, ότι οι καγκελαρίες δεν παίζονται στις πλάτες λαών.
Επίσης, ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσουν μετά το αποτέλεσμα κάποια ΜΜΕ. Ισως τελικά δεν είναι τόσο ισχυρά όσο πιστεύουμε. Μερικές φορές δημιουργούν, αντανακλαστικά, αντιδράσεις αντίθετες απέναντι σε αυτό που επιδιώκουν…
Αυτά ως πρώτα συμπεράσματα μετά από την έκπληξη ( αμφιβάλλω εάν και ο Αλέξης το περίμενε) ενός βροντερού «Όχι». Από εδώ και πέρα μένει να λάβουν σοβαρά υπόψη αυτό τον λαό και να σεβαστούν όσα έχει περάσει.ΟΛΟΙ!
«Oχι» λοιπόν
