Από την πρώτη ημέρα που κυκλοφόρησε η εφημερίδα αυτή, πριν από 33 χρόνια, γράφει στην προμετωπίδα της «Στην υπηρεσία του δωδεκανησιακού λαού», στη σελ. 9 (Α-κριτικά) γράφει «θάρσει· λέγων τ’ αληθές, ου σφαλεί ποτέ» (Σοφοκλής) και στη σελ. 10 (δημοκρατικά) γράφει «υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα η οποία δίνει το μέτρο της αλήθειας» (Αριστοτέλης).
Και τους τρεις αυτούς «νόμους» η εφημερίδα τήρησε και τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια, με αποτέλεσμα να δικαιώνεται ΔΙΑΡΚΩΣ, και για όσα καλά γράφει και για όσα κακά, γιατί ΟΛΑ απηχούν την πραγματικότητα και κατατείνουν στην εκπλήρωση ενός και μόνον σκοπού: Να υπηρετήσει το καλώς εννοούμενο εθνικό συμφέρον και το εξ’ αντικειμένου συμφέρον της Δωδ/σου και του δωδ/κού λαού.
Δεν ήμασταν πάντα ιδιαιτέρως ευτυχείς, που δικαιωνόμασταν. Είχαμε, όμως, πάντα και έχουμε και σήμερα ΑΠΟΛΥΤΩΣ καθαρή την συνείδησή μας, ότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ προδώσαμε τον λαό αυτόν. Πάντα αγωνιστήκαμε, πάντα αντισταθήκαμε, παρά τα μύρια εμπόδια, τις απειλές και τους εκβιασμούς, γιατί δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα, από το να υπηρετείς αυτόν τον λαό, τον πάντα ταλαιπωρημένο και τον πάντα προδομένο.
Προειδοποιούσαμε επί Ανδρέα Παπανδρέου για τη δράση των πρασινοφρουρών, για τα λαμόγια και τις συνέπειες.
Προειδοποιούσαμε επί Κώστα Σημίτη για τις εγκληματικές οργανώσεις των μιζαδόρων και των ληστών.
Προειδοποιούσαμε επί Κ. Καραμανλή α) να δεχθεί τις προτάσεις του Γ. Αλογοσκούφη για έγκαιρη λήψη μέτρων, β) να μην πέσει ο λαός θύμα του αστείου ΓΑΠ γιατί θα το μετανοιώσει.
Προειδοποιούσαμε επί Γιώργου Παπανδρέου, να συγκρατηθεί γιατί θα καταστρέψει και το κόμμα του και τη χώρα. Προηγουμένως «συνιστούσαμε» στον Κ. Σημίτη, να μην αφήσει να τον διαδεχθεί γιατί θα καθίστατο συνένοχος.
Επί διακυβερνήσεως Σαμαρά-Βενιζέλου, προειδοποιούσαμε ότι πρέπει να τους αφήσουν να ολοκληρώσουν το έργο που ανέλαβαν, γιατί μόνον έτσι θα βγει η χώρα από την κρίση. Μάλιστα συνεχώς γράφαμε και σχολιάζαμε, επικαλούμενοι την λαϊκή παροιμία ότι «όποιος καλά εκάθουντο και πιο καλά γυρεύει, ο διάολος του κώλου του, κουκιά του μαγειρεύει».
Προειδοποιούσαμε κάθε μέρα για τις συνέπειες που θα είχε μια πρόωρη προσφυγή στην κάλπη και τονίζαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας παραμύθιαζαν τον ελληνικό λαό με τις «υποσχέσεις» τους και ότι επί των ημερών τους η χώρα θα καταστρεφόταν ολοκληρωτικά, γιατί το μόνο σχέδιο που είχαν ήταν η συνέχιση του έργου του ΓΑΠ και η επιστροφή στη Δραχμή.
Διώξαμε τον Καραμανλή και φέραμε τον YORGOS για να μας «σώσει». Δεν διδαχθήκαμε από τα παθήματα και διώξαμε και τον Σαμαρά, για να φέρουμε τον Τσίπρα, για να μας στείλει… απευθείας στον Παράδεισο, χωρίς… ενδιάμεσους σταθμούς.
Επί 6 μήνες γράφαμε και σχολιάζαμε ότι οδηγούν τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στα βράχια, αλλά εισπράτταμε ύβρεις και απειλές από τους νέους «πρασινοφρουρούς» (με παραλλαγή στο πορτοκαλί χρώμα).
Προειδοποιούσαμε, μαζί με άλλους συνετούς και υπεύθυνους ότι ψεύδονται και με το δημοψήφισμα και ότι εξαπατούν συνειδητά τον ελληνικό λαό, ότι στόχος τους είναι να φέρουν μια καλύτερη συμφωνία.
Ταχθήκαμε ανοικτά υπέρ του «ναι», γιατί ξέραμε ότι το «όχι» ήταν απλώς ένας «Δούρειος Ιππος» για την κυβέρνηση.
Οχι μόνο μια καλύτερη συμφωνία δεν θα φέρουν (αν και εγκλώβισαν και τους πολιτικούς αρχηγούς, ζητώντας απ’ αυτούς που ύβριζαν, «συναίνεση), αλλά μια εθνοκτόνο, εκτός κι αν επιμείνουν στο αρχικό τους σχέδιο για «έξοδο από την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη και επιστροφή στη δραχμή».
Επειδή, λοιπόν, έχουν πει συνειδητά πολλά ψέματα, δεν έχουν κερδίσει ποτέ την εμπιστοσύνη όλου του λαού. Προσευχόμαστε, παρ’ όλα αυτά και ευχόμαστε να μην μας οδηγήσουν σε έναν νέο εμφύλιο, την ώρα μάλιστα που η χώρα είναι περικυκλωμένη από αρπαχτικά!
Ελπίζουμε και ευχόμαστε, αυτή την φορά, να μην καταδικαστούμε με δικαίωση. Προσευχόμαστε να διαψευστούμε.
Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι αυτή την ύστερη ώρα θα επικρατήσουν σώφρονες φωνές στην κυβέρνηση, ώστε να αποφευχθεί το Grexit, που θα προκαλέσει Αρμαγεδδώνα. Η ιστορία δεν θα συγχωρήσει αυτούς που θα καταστρέψουν ό,τι με αιματηρές θυσίες κερδήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες.
(Σημ.: Το άρθρο αυτό δεν γράφτηκε για να αποσείσουμε από πάνω μας τυχόν ευθύνες, αλλά αντιθέτως, για να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν).
Η «δημοκρατική»
Δημοκρατική: Προμηθείς και όχι επιμηθείς!
