Η Ράνια Ρεμπούλη βρίσκεται στο «απόγειο» της προετοιμασίας της ενόψει των επόμενων αγώνων που θα συμμετάσχει προκειμένου να «πιάσει» το όριο που θα τη στείλει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016, όμως βρήκε λίγο χρόνο για να μας μιλήσει για όλα όσα την αφορούν, αγωνιστικά και μη.
Η αθλήτρια του ΓΣ Νέων Λέρου μίλησε στη «δσπορ» για την προσπάθεια που κάνει το τελευταίο διάστημα στο αγώνισμα του Μαραθωνίου, για τις συνθήκες προετοιμασίας της αλλά και για όσους την στηρίζουν και βρίσκονται δίπλα της. Επίσης φωτογραφήθηκε στο κατάστημα του μεγάλου χορηγού της, το Adidas Rhodes, σε μια από τις ελάχιστες «ελεύθερες» στιγμές που μπόρεσε να «κλέψει» από το βεβαρημένο πρόγραμμα της.
Ως γνωστόν η Ράνια «κυνηγάει» το όριο των 2 ωρών και 42 λεπτών στον Μαραθώνιο που θα τη στείλει στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και έχει αφοσιωθεί σχεδόν ολοκληρωτικά σε αυτή την κατεύθυνση, βρισκόμενη στην τελική ευθεία της προσπάθειας της, με την ευχή όλων μας να τα καταφέρει και να τιμήσει τα Δωδεκάνησα με την παρουσία της σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση.
Αναλυτικά τα όσα είπε η Ράνια Ρεμπούλη στην εφημερίδα μας:
-Ποιοι είναι οι αγώνες που θα τρέξεις στο εγγύς μέλλον για να «πιάσεις» το όριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες:
«Επόμενος αγώνας είναι αυτός του Μαραθωνίου στο Βερολίνο στις 27 Σεπτεμβρίου, στον οποίο θα προσπαθήσω για το όριο, το οποίο είναι στις 2 ώρες και 42 λεπτά. Επίσης θα προσπαθήσω παράλληλα να κάνω και έναν καλό χρόνο. Έχω ξεκινήσει προετοιμασία για τον αγώνα αυτό εδώ και δύο εβδομάδες και πρόκειται για τον βασικό μου στόχο αυτή τη στιγμή. Αν όλα πάνε καλά και έρθει το «όριο» θα μπω σε ρυθμούς και θα συνεχίσω πια την προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο».
-Είναι δύσκολες οι συνθήκες για να γυμναστεί κάποιος που έχει τέτοιους στόχους στην Λέρο;
«Οι συνθήκες δεν είναι καθόλου εύκολες. Στη Λέρο δεν υπάρχουν οι διαδρομές που θα με βοηθήσουν να κάνω σωστή προετοιμασία για τους αγώνες που θα πάρω μέρος. Επίσης δεν υπάρχει η σωστή ιατρική κάλυψη και οι ανέσεις που απαιτούνται για μια προετοιμασία ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων. Η συγκεκριμένη προετοιμασία έχει άλλες, υψηλές απαιτήσεις και από τον Οκτώβριο θα έρθω στη Ρόδο, όπου οι συνθήκες είναι καλύτερες, για να συνεχίσω τις προπονήσεις».
-Πόσο δύσκολος είναι ο συνδυασμός προετοιμασίας-πρωταθλητισμού και των επαγγελματικών υποχρεώσεων σου;
«Είναι πάρα πολύ δύσκολος γιατί στην κυριολεξία βρίσκομαι όλη την ημέρα, κάθε ημέρα, μεταξύ δουλειάς (σ.σ. διατηρεί γυμναστήριο στη Λέρο) και προπονήσεων. Πηγαινοέρχομαι από το πρωί έως το βράδυ και αυτό είναι δύσκολο για έναν αθλητή σε αυτό το επίπεδο και τους στόχους που έχει βάλει. Είναι πραγματικά δύσκολο να αντεπεξέλθω, καθώς για σχεδόν 15 ώρες την ημέρα είμαι μεταξύ δουλειάς και προετοιμασίας».
– Πως προέκυψε η αλλαγή αγωνίσματος από τα 10.000 μέτρα στον Μαραθώνιο;
«Πέρυσι τον Αύγουστο αποφάσισα να αλλάξω αγώνισμα και να προπονηθώ για τον Μαραθώνιο. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να κάνω καλή προπόνηση στο συγκεκριμένο αγώνισμα, όμως σε συνεργασία με τον προπονητή του δουλεύω βήμα-βήμα για να είμαι έτοιμη για τους αγώνες».
-Ποιος ήταν ο λόγος της αλλαγής αγωνίσματος; Ήταν απόφαση προσωπική;
«Μου αρέσουν πολύ οι μεγάλες αποστάσεις και ήθελα να δοκιμάσω και τον Μαραθώνιο, αφού και το στυλ τρεξίματος μου πλησιάζει σε μεγάλο βαθμό αυτό των Μαραθωνοδρόμων. Πήραμε από κοινού με τον προπονητή μου αυτή την απόφαση πέρυσι, στην αρχή ξεκίνησα χαλαρά, «έβγαλα» κάποιους καλούς χρόνους και όλοι είπαν ότι πρέπει να το συνεχίσω και να προετοιμαστώ πια για τους Μαραθώνιους».
-Τι χρειάζεται να έχει και τι πρέπει να κάνει κάποιος ώστε να τρέξει καλά στον Μαραθώνιο;
«Καταρχήν πρέπει να έχει σωστή υποδομή, μια βάση δηλαδή, να έχει αντοχή και να μπορεί να αντεπεξέλθει στα πολλά χιλιόμετρα της διαδρομής. Φυσικά μεγάλο ρόλο παίζει και η σωστή προετοιμασία, ενώ σημαντική είναι και η επιμονή και η υπομονή που πρέπει να έχει κάποιος Μαραθωνοδρόμος για να τα καταφέρει. Πρέπει να κάνει καλή ζωή, σωστή διατροφή και κυρίως να προσέχει την υγεία του και τα πόδια του, τα οποία καταπονούνται αρκετά σε έναν τέτοιο αγώνα. Όλα αυτά αποτελούν τους κρίκους μιας αλυσίδας για ένα σωστό αποτέλεσμα. Είναι μέσα στους στόχους μου για το μέλλον να ξεκινήσω να προπονώ νέους αθλητές για τον Μαραθώνιο. Εν κατακλείδι χρειάζεται μια σωστή βάση και ένα καλό πρόγραμμα για να έρθει και το καλό αποτέλεσμα».
-Πες μας λίγα λόγια για τον Μαραθώνιο της Ρόδου, στον οποίο πήρες μέρος και μάλιστα κατέκτησες και την πρώτη θέση και παραλίγο να «πιάσεις» το όριο για τους Ολυμπιακούς.
«Η διαδρομή του Μαραθώνιου της Ρόδου δεν είναι καθόλου εύκολη. Θα έλεγα μάλιστα ότι ήταν ιδιαίτερα «ύπουλη», με πολλά ανηφορικά σημεία και σκαμπανεβάσματα που σου προκαλούν έλλειψη δυνάμεων. Με δυσκόλεψε επίσης ο αέρας, που στο πρώτο κομμάτι της διαδρομής ήταν πλάγιος, ενώ μετά το αεροδρόμιο τον είχα «κόντρα». Το πάλεψα όσο μπορούσα. Γενικά ήταν ένας πολύ καλός αγώνας, οι άνθρωποι της διοργάνωσης προσπάθησαν για να πάνε όλα καλά και πιστεύω ότι το πέτυχαν. Το μόνο που θα πρέπει να προσέξουν είναι η διαδρομή, η οποία ήταν επικίνδυνη, καθώς σε όλο το μήκος της η κυκλοφορία συνεχιζόταν κανονικά, με αποτέλεσμα να βρεθούν οι αθλητές να τρέχουν δίπλα σε μηχανάκια και αυτοκίνητα, ειδικά μετά το αεροδρόμιο. Μάλιστα σε πολλά σημεία φοβήθηκα και όπως είναι λογικό αυτό σου προκαλεί έλλειψη συγκέντρωσης. Πάνω σε αυτό το κομμάτι θα προσπαθήσω να βοηθήσω με τη σειρά μου τους διοργανωτές, έτσι ώστε να βελτιωθεί η διαδρομή του επόμενου Μαραθωνίου της Ρόδου. Όσον αφορά εμένα, αν «πιάσω» το όριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα πάρω μέρος στον αγώνα των 10 χιλιομέτρων».
-Για το υπόλοιπο της αγωνιστικής χρονιάς τι «γράφει» το ημερολόγιο σου;
«Το πρόγραμμα θα οριστικοποιηθεί μετά τον αγώνα του Βερολίνου. Ελπίζω να με βοηθήσει ο θεός να πιάσω το όριο και από εκεί και πέρα θα αλλάξουν και τα σχέδια ενόψει της συνέχειας της προετοιμασίας μου και των αγώνων, στους οποίους θα πάρω μέρος».
-Αν μπορούσες να διαλέξεις ένα άλλο άθλημα ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
«Θα ήταν το τένις γιατί μου αρέσει πάρα πολύ, μπορώ και εκτονώνομαι και μάλιστα είμαι γυμνάστρια στο συγκεκριμένο άθλημα. Πραγματικά το λατρεύω και θα ήθελα να ασχοληθώ περισσότερο, κάτι που κάνω όταν έχω ελεύθερο χρόνο από τη δουλειά και τις προπονήσεις».
-Ποιοι είναι αυτοί που σε στηρίζουν στην προσπάθεια που κάνεις;
«Κυρίως είναι ο μεγάλος μου χορηγός, το κατάστημα Adidas της Ρόδου, που απέκτησα μετά τον Μαραθώνιο της Ρόδου και ο οποίος με στηρίζει σε κάθε μου βήμα. Ο κ. Χατζηστρατής και η σύζυγος του είναι δίπλα μου σε ότι χρειαστώ, έχουμε πάρα πολύ καλές σχέσεις και με βοηθούν, όχι μόνο στον τομέα της ένδυσης μου, αλλά και σε ότι άλλο ζητήσω είναι πάντα πρόθυμοι να σταθούν δίπλα μου και τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Σε τέτοιο επίπεδο πρέπει και θέλεις να έχεις τέτοιους ανθρώπους κοντά τους για να σου προσφέρουν και ηθική υποστήριξη, να σου δίνουν κουράγιο και κίνητρο για να τους δικαιώσεις».
-Θα ήθελες να ευχαριστήσεις κάποιους άλλους, οι οποίοι βρίσκονται δίπλα σου;
«Φυσικά θα ήθελα να ευχαριστήσω τον σύλλογο μου, τον ΓΣ Νέων Λέρου και τους ανθρώπους του που πάντα με βοηθούν και οπωσδήποτε και την οικογένεια μου, που είναι δίπλα μου σε ότι και αν κάνω».
