Σε νέο του δημοσίευμα το περιοδικό Spiegel επιχειρεί να εξηγήσει την επιμονή του Β. Σόιμπλε στην έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Όπως αναφέρει το νέο κεντρικό δημοσίευμα της ιστοσελίδας, αυτό που καθοδηγεί τον Β. Σόιμπλε είναι η οργή για την ελληνική πολιτική.
Μετά από μήνες κουραστικών διαπραγματεύσεων στο Eurogroup ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να θέσει την πολιτική λιτότητας σε δημοψήφισμα. Ο Σόιμπλε είχε και ο ίδιος προτείνει κάτι τέτοιο πριν από λίγο καιρό, αλλά τότε η χώρα ήταν ακόμη σε ένα πρόγραμμα βοήθειας. Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα έχασε μία δόση προς το ΔΝΤ, και ο κ. Τσίπρας άφησε το πρόγραμμα να εκπνεύσει, κατηγορώντας τους Ευρωπαίους για εκβιασμούς.
Ωστόσο μετά το δημοψήφισμα οι Έλληνες έκαναν μία διπλή υποχώρηση προς τους δανειστές: Πρώτον, απέσυραν τον αμφιλεγόμενο υπ. Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, με τον οποίο ο Β. Σόιμπλε είχε πρόβλημα από την αρχή. Κατόπιν ο Τσίπρας πρότεινε ένα λεπτομερές πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Η μοναδική του διαφορά από την προσφορά των δανειστών; Η Ελλάδα ζητά πλέον μία ελάφρυνση χρέους – κάτι που υποστηρίζουν πολλοί οικονομολόγοι, το ΔΝΤ και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Όλα αυτά για τον Σόιμπλε ακούγονται ως εξής: οι Έλληνες έκαναν πάλι ασαφείς προτάσεις, όπως τότε με τον Βαρουφάκη. Κι εδώ το Spiegel μιλάει για θιγμένη ματαιοδοξία του Γερμανού υπουργού. Κι αυτό γιατί, με τον Βαρουφάκη, ο Σόιμπλε είχε βρει για πρώτη φορά έναν αντίπαλο, ο οποίος έκανε δημόσια κριτική στη γερμανική φιλοσοφία λιτότητας, όπως αυτή εκφραζόταν ήδη και σε άλλες χώρες. Ο Σόιμπλε, ο οποίος πριν από λίγα χρόνια είχε τιμηθεί ως «μεγάλος Ευρωπαίος», είδε τον Βαρουφάκη να τον χαρακτηρίζει ως εκπρόσωπο μιας ιδέας για «ευρωζώνης της πειθαρχίας» κι είδε επίσης την εικόνα του να μετατρέπεται σε μπαμπούλα στην Αθήνα. Περισσότερο από όλα ίσως τον νευρίασε τελευταία, ότι ο Βαρουφάκης κατηγόρησε δίχως αναστολές τους πιστωτές για τρομοκρατία.
Ο Σόιμπλε απαντά με ένα δοκιμασμένο όπλο: το σαρκασμό. Σε ένα συνέδριο της Bundesbank είπε, πως η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει ανταλλαγή με το Πουέρτο Ρίκο και να υιοθετήσει το δολάριο. Το βράδι της Παρασκευής είπε επίσης σαρκαστικά, ότι η μεταστροφή της Αθήνας μετά το δημοψήφισμα είναι «πολύ πειστική για τους απλούς πολίτες της Ευρώπης».
Αυτό αποτελεί μια ξεκάθαρη αλλαγή ύφους. Παρά τις ειρωνείες για τον Έλληνα ομόλογό του ο Σόιμπλε μιλούσε ως τώρα σχεδόν πάντα με σεβασμό έναντι των Ελλήνων πολιτών και των δεινών που έχουν υποστεί λόγω της κρίσης. Η δημόσια εικοτολογία περί του Grexit ήταν ένα ταμπού – κι αυτό το τηρούσε και ο Σόιμπλε.
Ωστόσο τώρα αισθάνεται ότι έχει περισσότερη υποστήριξη σε εξωτερικό και εσωτερικό. Μέλη του CDU/CSU επαναστατούν ενάντια στην ιδέα νέας ελληνικής βοήθειας. Στην συνεδρία του κόμματος για την Οικονομία, ο Σόιμπλε έλαβε μεγάλο και διαρκές χειροκρότημα για τη στάση του. Ο φινλανδός ομόλογός του σχετικοποίησε τις συνέπειες ενός Grexit. Δε θα είναι και τόσο άσχημο, είπε, όπως και μία πιθανή αποχώρηση της Μεγάλης Βρετανία από την Ε.Ε. – κι αυτό είναι η διπλωματική διατύπωση.
Και οι δύο πολιτικοί όμως δε φημίζονται για τη διπλωματική τους δεινότητα, γράφει το περιοδικό.
