Το ένα θέμα είναι ότι ο κ. Τσίπρας, δεν τόλμησε να κάνει κάτι που θα έκανε ο οποιοσδήποτε πρωθυπουργός. Ν’ αλλάξει τον Βαρουφάκη. Τους λόγους αυτής της εμμονής του ίσως τους μάθουμε κάποια στιγμή, προς το παρόν, υποθέσεις μόνο μπορεί να κάνει όποιος θέλει. Και να βάλει στις υποθέσεις αυτές, ότι νομίζει. Βαρουφάκης αφέθηκε να κάνει το παιχνίδι του, να χτίζει το προφίλ του, να δίνει καθημερινά δεκάδες συνεντεύξεις και να παίζει την τύχη της χώρας έτσι όπως ο ίδιος ήθελε. Το άλλο θέμα είναι ότι ο κ. Βαρουφάκης, δεν θα μπορούσε να είχε βλάψει και θα ξεφούσκωνε σχεδόν αμέσως, αν δεν είχε κατορθώσει, με μέσα και τρόπους που καμία σχέση δεν έχουν με την πολιτική, να ελκύσει την προσοχή του medioπληκτου κόσμου μας και να διατηρήσει ζωντανό το ενδιαφέρον. Όχι για τις απόψεις του, αλλά για τα πουκάμισα, τους γιακάδες και τα κασκόλ του. Γιατί αυτό ακριβώς κάνουν τα media. Μετατρέπουν την πολιτική σε θέαμα, μεταφέροντας την συζήτηση και τον ανταγωνισμό στο πεδίο του λαϊκού star system. Ανάλογα έτσι αναδεικνύονται και οι εφήμεροι αστέρες οι «επώνυμοι». Σήμερα ο κόσμος συνεχίζει να ασχολείται μαζί του, τρέφοντας τον αρρωστημένο ναρκισσισμό του ανδρός και συγχέοντας την πολιτική με το θέαμα. Συνεχίζει το λάθος .Όποιος θέλει να τον τιμωρήσει, δεν έχει να κάνει τίποτε περισσότερο από να τον ξεχάσει και να μην ξαναμιλήσει γι’ αυτόν. Κάτι τέτοιο θα βοηθήσει ταυτόχρονα και την χώρα. Ετσι κι αλλιώς δεν θα τον ψάξει κανείς για να απολογηθεί, όπως δεν έχει ψάξει κανέναν μέχρι τώρα από όσους έχουν καταστρέψει την χώρα και τον λαό της.
Το star system της πολιτικής
