Πως φέρεται να έχει το ιστορικό της υπόθεσης, που έλαβε ευρεία δημοσιότητα
Πτυχή υπόθεσης, που είχε προκαλέσει θόρυβο στην Τουρκία, μετά τη σύλληψη του γιου, ιδρυτικού μέλους του κόμματος του Ερντογάν και πρώην νομάρχη στο Νταλαμάν, μετά από μια περιπετειώδη καταδίωξη με πυροβολισμούς του σκάφους του από λιμενικούς της Καλύμνου, που υπέθεσαν ότι μετέφερε λαθρομετανάστες, εξέτασε η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών της Κω και η Εισαγγελία Εφετών Δωδεκανήσου.
Ποινικολόγος της Κω βρέθηκε αντιμέτωπος, μετά από αναφορά του λιμενάρχη της Καλύμνου, με βαρύτατες καταγγελίες.
Μεταξύ άλλων καταγγέλθηκε για τη διάπραξη «ποινικών αδικημάτων του άπτονται των εθνικών μας συμφερόντων». Είχε ζητηθεί μάλιστα να κινηθεί η αυτόφωρη διαδικασία εκτός των ορίων του αυτοφώρου.
Η αναφορά του Λιμενάρχη Καλύμνου τέθηκε με διάταξη της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Κω, με σύμφωνη γνώμη της Εισαγγελίας Εφετών Δωδεκάνησο, στο αρχείο.
Πως έχει όμως το ιστορικό της υπόθεσης;
Την 15η Ιουνίου 2015 το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Ρόδου επέβαλε ποινή φυλάκισης ενός έτους και 30 ημερών στον Τούρκο υπήκοο Kaan Camuzcuoglu του Suleyman, 33 ετών, που κατηγορήθηκε μαζί με ακόμη τρείς ομοεθνείς του, που παραπέμφθηκαν σε δίκη ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου, για παράνομη είσοδο στη χώρα. Το επεισόδιο φέρεται να σημειώθηκε ανοικτά των Ιμίων.
Ο 33χρονος κρίθηκε ένοχος με το ελαφρυντικό του προτέρου έντιμου βίου για απόπειρα πρόκλησης ναυαγίου και παράνομη είσοδο στη χώρα.
Την 26η Μαΐου 2014, σκάφος του Λιμενικού από την Κάλυμνο, σε προγραμματισμένη περιπολία, στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή των νήσων Ψερίμου, Καλόλιμνου και Ιμίων, εντόπισε ταχύπλοο πολυεστερικό σκάφος, χρώματος λευκού- με κατεύθυνση από τις τουρκικές ακτές προς τις ανατολικές ακτές της Καλύμνου.
Κατά τη διάρκεια της προσέγγισης του σκάφους φέρεται να πραγματοποίησε αιφνίδια αλλαγή πορείας με πορεία εμβολισμού του σκάφους του Λιμενικού. Ακολούθησε καταδίωξη, ενώ έπεσαν και πυρά για εκφοβισμό.
Οι 4 επιβάτες, ονόματι Cangul Tor του Μahmut 26 ετών, Dogan Coskun του Yasar, 27 ετών, Murat Bicak του Cevat 40 ετών και Kaan Camuzcuoglu του Suleyman, 33 ετών, συνελήφθησαν για απόπειρα παράνομης εισόδου στη χώρα, για απόπειρα πρόκλησης ναυαγίου και για απόπειρα ανθρωποκτονίας.
Οι λιμενικοί κατέθεσαν ότι το σκάφος στο οποίο επέβαιναν οι Τούρκοι είχε ήδη πλησιάσει περί το μισό μίλι από το ακρωτήριο «χρυσό σπήλιο» και ότι όταν το πλησίασαν μείωσε ταχύτητα, έκανε αναστροφή και κινήθηκε επιθετικά, αναπτύσσοντας μεγάλη ταχύτητα με πορεία σύγκρουσης και σκοπό τον εμβολισμό τους. Δόθηκε τότε εντολή να πυροβολήσουν το σκάφος σε ασφαλές σημείο και στη συνέχεια στις εξωλέμβιες μηχανές του.
H εκδοχή των Τούρκων ήταν εξ’ αρχής εντελώς διαφορετική καθώς διατείνονταν ότι ευρίσκοντο στο σημείο με το σκάφος, για διασκέδαση, με σκοπό να περιηγηθούν από απόσταση τα ελληνικά νησιά, που βρίσκονται απέναντι από το Turgut Reis.
Επειδή ορισμένοι δεν είχαν διαβατήρια, όπως είπαν, όταν πλησίασε το Λιμενικό, ανέπτυξαν ταχύτητα για να διαφύγουν, φοβούμενοι τη σύλληψή τους. Ο καπετάνιος αρνήθηκε ότι επιχείρησε να διεμβολίσει το σκάφος του Λιμενικού.
Φέρεται όμως να προέβη σε απότομη αναστροφή, να ανέπτυξε μεγάλη ταχύτητα και να κινήθηκε απειλητικά εναντίον του λιμενικού σκάφους, με σκοπό να διεμβολίσει το τελευταίο, όμως τελικώς η σύγκρουση απεφεύχθη χάρη στους ψύχραιμους και επιδέξιους χειρισμούς του κυβερνήτη του.
Ακολούθως φέρεται να αψήφησε και τις προειδοποιητικές βολές σε ασφαλή σημεία των ανωτέρω οργάνων του λιμενικού σώματος.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης του κατηγορούμενου επεσήμαναν στο δικαστήριο ότι η δικογραφία σε βάρος του εντολέως τους, αλλά και των τριών συγκατηγορούμενων του, σχηματίστηκε προκειμένου να δικαιολογηθεί ο υπερβάλλων ζήλος των δύο λιμενικών που τους καταδίωξαν, πιστεύοντας ότι επρόκειτο για μεταφορείς μεταναστών, ενώ από θαύμα δεν θρηνήθηκαν θύματα εξαιτίας των πυροβολισμών στο σκάφος στο οποίο επέβαιναν, αφού έπληξαν την καμπίνα στην οποία ευρίσκοντο οι τρείς επιβάτες.
Υποστήριξαν επιπλέον ότι δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση το σκάφος του κατηγορούμενου να βυθίσει αυτό του Λιμενικού καθώς και τα δύο ήταν φουσκωτά και εκείνο του κατηγορούμενου υπολείπεται σε δυνατότητες, ως τουριστικό, του σκάφους του Λιμενικού.
Η ΑΝΑΦΟΡΑ
ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΑΡΧΗ
Την 5η Ιουνίου 2014 και ενώ είχε δημοσιοποιηθεί η υπόθεση από την «δημοκρατική», δύο μέρες ενωρίτερα, ο λιμενάρχης της Καλύμνου, υπέβαλε αναφορά στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της Κω, την οποία κοινοποίησε στις Εισαγγελίες του Αρείου Πάγου, Εφετών Δωδεκανήσου και Ρόδου, στην τότε Ανακρίτρια της Κω και τον Δικηγορικό Σύλλογο της Κω.
Ενώ συγκεκριμένα είχαν ολοκληρωθεί οι απολογίες των κατηγορούμενων ενώπιον της πρώην Ανακρίτριας της Κω, ο λιμενάρχης κατήγγειλε, μεταξύ άλλων, ότι η παρουσίαση των γεγονότων όπως είχαν εκτεθεί μπορούσε να βλάψει σοβαρά τα εθνικά μας συμφέροντα και τις σχέσεις με την Τουρκία, διότι τα τουρκικά ΜΜΕ είχαν ασχοληθεί με το θέμα.
Καταγγέλθηκε ο ποινικολόγος της Κω ότι είχε προβεί ειδικότερα σε ψευδείς και συκοφαντικούς ισχυρισμούς ότι δήθεν απαγορεύτηκε το δικαίωμα στους συλληφθέντες να επικοινωνήσουν με τους οικείους τους και φέρεται να «διατείνεται» ότι κάποιοι δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους».
Μετά την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής εξέτασης εκδόθηκε διάταξη αρχειοθέτησης της ως άνω αναφοράς. Απορρίφθηκε συγκεκριμένα η έγκληση του λιμενάρχη, ως νόμω αβάσιμη.
Πιο συγκεκριμένα ο ποινικολόγος είχε υποβάλει την 30η Μαΐου 2014 αναφορά στον Εισαγγελέα Εφετών Δωδεκανήσου στην οποία διαμαρτυρήθηκε για το ότι οι 4 Τούρκοι κατηγορήθηκαν για απόπειρα ανθρωποκτονίας, για απόπειρα πρόκλησης ναυαγίου, από το οποίο μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, ναυτικών παραβάσεων του Ν.Α 187/1973 (για τον πρώτο κατηγορούμενο-κυβερνήτη του σκάφους) και για απλή συνέργεια (ψυχική συνδρομή) σε απόπειρα πρόκλησης ναυαγίου, από το οποίο μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο (για τους 3 επιβάτες του σκάφους) και της παράνομης εισόδου στη χώρα (άπαντες).
Είχε ισχυριστεί ότι οι κατηγορούμενοι ζήτησαν επανειλημμένως να τους επιτραπεί να επικοινωνήσουν τηλεφωνικώς με τους συγγενείς τους στην Τουρκία, ώστε να τους ενημερώσουν για την κατάστασή τους και να ζητήσουν τυχόν συνδρομή τους και ότι αυτό τους «απαγορεύτηκε στην πράξη από τα όργανα του Λιμεναρχείου Κω».
Την 3η Ιουνίου 2014, σε σχετική ερώτηση της «δημοκρατικής», ο ποινικολόγος ουσιαστικά επανέλαβε τα όσα είχε συμπεριλάβει στην αναφορά του.
Από την Εισαγγελική έρευνα προέκυψε ότι ο ποινικολόγος δεν υπέβαλε μήνυση ή έγκληση παρά μόνο μία αναφορά με την ιδιότητά του ως συνηγόρου υπεράσπισης των εντολέων του κατηγορουμένων, ότι ούτε η αναφορά του ούτε οι δηλώσεις του αφορούσαν συγκεκριμένο όργανο του Λιμενικού Σώματος, πολλώ δε μάλλον δεν αφορούσαν τον προϊστάμενο του Λιμεναρχείου Καλύμνου.
Κρίθηκε ότι δεν πληρούται η αντικειμενική -πολλώ δε μάλλον η υποκειμενική υπόσταση- των αδικημάτων της ψευδούς καταμήνυσης και της συκοφαντικής δυσφήμησης εκ μέρους του εγκαλουμένου, καθώς αμφότερα τα αδικήματα πρέπει να στρέφονται κατά συγκεκριμένου (-ων) προσώπου (-ων) και δεν αρκεί για τη στοιχειοθέτηση τους γενικόλογη αναφορά με αποδοτικούς χαρακτηρισμούς σε μια ολόκληρη επαγγελματική ομάδα χωρίς περαιτέρω εξειδίκευση.
