Να μη γίνει κατηγορία εις βάρος γνωστού ξενοδόχου της Ρόδου και μιας γυναίκας, υπαλλήλου της εγκαλούσας εταιρείας, για το αδίκημα της απάτης κατ’ εξακολούθηση από κοινού και κατά συνήθεια, όπου το συνολικό όφελος και η αντίστοιχη ζημία υπερβαίνουν τις 30.000 ευρώ αλλά και τις 120.000 ευρώ, αποφάσισε με βούλευμα, που εξέδωσε, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου, κρίνοντας ουσία αβάσιμη τη μήνυση, που υποβλήθηκε σε βάρος τους.
Μεταξύ ανώνυμης εταιρείας, της οποίας ο εγκαλών τυγχάνει πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος και ανώνυμης ξενοδοχειακής εταιρείας, νόμιμος εκπρόσωπος της οποίας είναι ο πρώτος κατηγορούμενος, συνήφθη συνεργασία από το έτος 2006 περίπου.
Η εταιρεία του εγκαλούντος, δραστηριοποιούμενη στο εμπόριο σιδήρου, προμήθευε στην εταιρεία του πρώτου κατηγορουμένου, δραστηριοποιούμενη στο ξενοδοχειακό κλάδο, σίδηρο και οικοδομικά υλικά.
Στο πλαίσιο της συνεργασίας τους, όλες οι προμήθειες υλικών εξοφλούντο από την εταιρεία του πρώτου κατηγορουμένου με δίγραμμες επιταγές εις διαταγήν της εταιρείας του εγκαλούντος.
Το φθινόπωρο του έτους 2010 η εταιρεία του πρώτου κατηγορουμένου ζήτησε από την εταιρεία του εγκαλούντος να υποβάλει προσφορά σχετικά με την προμήθεια σιδήρου για την κατασκευή ενός νέου ξενοδοχείου.
Η προσφορά της εταιρείας του εγκαλούντος δεν ικανοποίησε την εταιρεία του πρώτου κατηγορουμένου και η μεταξύ τους συνεργασία διεκόπη το έτος 2011.
Όπως αναφέρεται στο βούλευμα, αυτό το γεγονός οδήγησε τον εγκαλούντα να ελέγξει διεξοδικά τις συναλλαγές που είχε η εταιρεία του με την εταιρεία του πρώτου κατηγορουμένου, τα προηγούμενα έτη.
Ο εγκαλών κατήγγειλε ότι διεπίστωσε πως είχαν εκδοθεί εν αγνοία του από τη δική του εταιρεία, κατά τα έτη 2006 και 2007, τιμολόγια υλικών αξίας 160.000 ευρώ προς την εταιρεία του πρώτου κατηγορουμένου, για την έκδοση των οποίων εγκαλεί τη δεύτερη κατηγορουμένη, υπάλληλο του λογιστηρίου του την επίμαχη περίοδο.
Συμπεραίνει ότι τα τιμολόγια αυτά (τα οποία ουδόλως προσδιορίζει) αφορούσαν «μάλλον» ανύπαρκτες συναλλαγές και το συμπέρασμα αυτό το στηρίζει στο ό,τι το ανωτέρω χρηματικό ποσό ουδέποτε εισπράχθηκε από την εταιρεία του.
Ο πρώτος κατηγορούμενος, εξεταζόμενος ανωμοτί στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης, προσκόμισε φωτοαντίγραφα δίγραμμων επιταγών της Εθνικής Τράπεζας της Ελάδος, εκδοθεισών από την εταιρεία του προς αυτή του εγκαλούντος, συνολικού χρηματικού ποσού άνω των 450.000 ευρώ, για το χρονικό διάστημα από 19/12/2006 έως 16/11/2007.
Για κάθε επιταγή υπάρχει και αντίστοιχη απόδειξη παραλαβής από την εταιρεία του εγκαλούντος. Από τις ανωτέρω επιταγές, άλλες έχουν εξοφληθεί από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος στην εταιρεία του εγκαλούντος και άλλες έχουν οπισθογραφηθει σε τρίτους (κατά κύριο λόγο σε άλλη ανώνυμη εταιρεία, προφανώς προμηθεύτρια της εταιρείας του εγκαλούντος). Με βάση τα ανωτέρω, οι επιταγές πράγματι εισπράχθηκαν από την εταιρεία του εγκαλούντος, υπάρχουν δε οι υπογραφές του ιδίου στα σώματα των επιταγών, φωτοαντίγραφα των οποίων ο πρώτος κατηγορούμενος προσκομίζει, γεγονός που ο εγκαλών δεν αμφισβητεί στην από 8/5/2014 ανακριτική του κατάθεση.
Από τα ανωτέρω, σύμφωνα με το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, δεν προέκυψε παράσταση ψευδούς γεγονότος ως αληθούς ή αθέμιτη παρασιώπηση ή απόκρυψη αληθών γεγονότων από τους κατηγορουμένους στον εγκαλούντα. Όσον αφορά στον περί εικονικότητας των συναλλαγών ισχυρισμό του εγκαλούντος, αληθής ή υποτιθέμενος, ουδόλως συνεπάγεται βλάβη της περιουσίας του ή άλλων εννόμων αγαθών του. Εντύπωση δε προκάλεσε στο δικαστικό συμβούλιο, το γεγονός ότι ο εγκαλών στην από 28/7/2011 έγκληση του αναφέρεται μεν σε εικονικές συναλλαγές, εγκαλεί δε τους κατηγορουμένους γα την μη είσπραξη χρηματικών ποσών προερχομένων από τις καταγγελλόμενες από τον ίδιο ως εικονικές συναλλαγές.
Σχετικά δε με το εάν τα χρηματικά ποσά των επιταγών, τα οποία φαίνεται να εισπράττει κατ’ εντολή του εγκαλούντος η δεύτερη κατηγορουμένη, ιδιοποιήθηκαν παρανόμως από την ίδια, ο εγκαλών, καταθέτοντας στο πλαίσιο της ανάκρισης, ισχυρίζεται ότι δεν μπόρεσε να αντιληφθεί το έλλειμμα των 160.000 ευρώ εγκαίρως γιατί εκείνη την περίοδο είχε μεγάλο φόρτο εργασίας και «ό,τι κι αν του έφερνε η κατηγορουμένη το υπέγραφε».
Το χρηματικό ποσό, που ο ίδιος καταγγέλλει ότι εισέπραξε είναι σημαντικά υψηλό ώστε να μην μπορεί να το διαπιστώσει εγκαίρως, κατά το κλείσιμο των λογιστικών βιβλίων του.
Περαιτέρω δεν προέκυψε ότι ο εγκαλών όχλησε τον πρώτο κατηγορούμενο όταν διεπίστωσε το υποτιθέμενο έλλειμμα στο ταμείο της εταιρείας του.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Στέργος Λεβέντης.
Δεν θα γίνει κατηγορία εις βάρος γνωστού ξενοδόχου
