Ένας βασικός λόγος που οι διαπραγματεύσεις της 12ης Ιουλίου ολοκληρώθηκαν το πρωί της επομένης ήταν το υπερταμείο που θα ελέγχει τα προς ιδιωτικοποίηση κρατικά περιουσιακά στοιχεία αξίας 50 δισ. ευρώ. Και σύμφωνα με όσα είχαν γίνει τότε γνωστά, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, που είχε συμμετάσχει ως καλεσμένος στην σύνοδο κορυφής των “19”, είχε θεωρήσει τότε το ποσό αυτό υπερβολικό επειδή τα προς ιδιωτικοποίηση assets έχουν πολύ μικρότερη αξία. Εν τέλει, το βασικό σημείο διαφοράς ελληνικής κυβέρνησης-θεσμών, εάν, δηλαδή, η έδρα του υπερταμείου θα είναι στην Αθήνα ή το Λουξεμβούργο, ξεπεράστηκε.
Έτσι, κατά τη σημερινή προγραμματισμένη συνάντηση των θεσμών με τη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ αναμένεται να τεθεί το περίγραμμα του καινούργιου αυτού σχήματος που θα αναλάβει να βρει επενδυτές για τα ελληνικά assets.
Την ίδια στιγμή, αυτό που, ενδεχομένως, γίνει πιο ξεκάθαρο σήμερα είναι το νομικό καθεστώς του νέου σχήματος, και τι είδους assets θα μεταβιβαστούν σε αυτό.
Υπερφιλόδοξος ο στόχος των 50 δισ.
Βέβαια ακόμη παραμένει άγνωστο εάν το υπερταμείο θα συνυπάρξει ή θα αντικαταστήσει το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων που είχε συσταθεί με το νόμο 3896/2011 και το οποίο θα έπρεπε να συγκεντρώσει, μέχρι και φέτος, 50 δισ. ευρώ (15 δις έως το 2013 και 35 δις μέχρι το 2015).
Ωστόσο, μέχρι σήμερα, το ΤΑΙΠΕΔ έχει πραγματοποιήσει συναλλαγές αξίας 7,7 δισ. ευρώ, από τα οποία έχουν εισπραχθεί μόλις 3,1 δισ. ευρώ. Και λόγω της περιορισμένης επιτυχίας του ΤΑΙΠΕΔ, ο Σουλτς υπήρξε εξαρχής επιφυλακτικός για το εάν ο στόχος των 50 δισ. θα μπορούσε, αυτή τη φορά, να στεφθεί με επιτυχία. Από την άλλη πλευρά, ο Ολλανδός πρόεδρος του συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης κι υπουργός Οικονομικών Γερούν Ντάισελμπλουμ έχει δηλώσει ότι ο στόχος αυτός είναι ρεαλιστικός, καθώς τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία θα εκτιμηθούν και θα πωληθούν σε μια μακρά χρονική περίοδο άνω των τριών ετών.
Σε κάθε περίπτωση, τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα σχετίζονται με:
-τις προβλέψεις-είχαν διαρρεύσει τον Ιούνιο στο πλαίσιο της 46 σελίδων πρότασης- για έσοδα απο αποκρατικοποιήσεις 3,2 δισ. το διάστημα 2015-2016, 2,1 δισ. την περίοδο 2017-2019 και 10,8 δισ. μετά το 2020. Έσοδα, δηλαδή, 16,1 δισ. ευρώ σε βάθος πολλών ετών.
-τις “σίγουρες” ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί, ήτοι το Ελληνικό (εφάπαξ τίμημα 915 εκατ. ευρώ), τα περιφερειακά αεροδρόμια (εφάπαξ τίμημα 1,2 δισ.), το συγκρότημα του Αστέρα Βουλιαγμένης (500 εκατ. ευρώ) και η έκταση στην Κασσιόπη Κέρκυρας (εφάπαξ τίμημα 23 εκατ. ευρώ). Σημειωτέον ότι τα τελευταία δύο assets αντιμετωπίζουν σοβαρά νομικά εμπόδια.
Με άλλα λόγια, ο στόχος για έσοδα ύψους 50 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις, έστω και σε βάθος δεκαετιών, μοιάζει φιλόδοξος, με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να τοποθετεί τον πήχη των ετήσιων προσόδων στα 500 εκατ. ευρώ. Όλα αυτά όταν η συγκυρία δεν ευνοεί την προσέλκυση επενδυτών, εάν δεν…ωθεί στην πόρτα εξόδου όσους ήδη έχουν επενδύσει, όπως έχει συμβεί με την περίπτωση της πώλησης και επαναμίσθωσης των 28 κρατικών ακινήτων της οποίας η νομιμότητα ερευνάται σήμερα από τη δικαιοσύνη παρότι αυτή έχει ολοκληρωθεί και έχει εγκριθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
capital.gr
