Η είδηση για την εκποίηση των δύο παράκτιων περιπολικών του Πολεμικού Ναυτικού “Παναγόπουλος ΙΙ” και “Παναγόπουλος ΙΙΙ”, με αρχική εκκίνησης 70.000 ευρώ, πέρασε και στον τουρκικό τύπο. Μάλιστα η εφημερίδα Aksam που αναφέρεται στο θέμα, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο ρόλο που είχαν τα ”Παναγοπουλάκια” όπως τα λένε τα στελέχη του ΠΝ, στην κρίση των Ιμίων. Αλλωστε και ο τίτλος της είναι σχετικός: «Ο γείτονας πουλάει τα σκάφη του από την εποχή των Ιμίων».
Η Aksam γράφει λοιπόν ότι η Ελλάδα, η οποία υποσχέθηκε να περιορίσει τις αμυντικές της δαπάνες μέχρι το 2016, 300 εκατ. ευρώ, τώρα έβγαλε προς πώληση δύο σκάφη της, τα οποία είχαν ασκήσει καθήκοντα κατά την κρίση των Ιμίων. Για τα σκάφη, που ξηλώθηκαν τα όπλα τους, ζητούνται 70 χιλ. ευρώ. Τα σκάφη τα οποία τώρα πωλούνται είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην κρίση των Ιμίων που βιώθηκε το 1996 μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, αναφέρει.
Να θυμίσουμε ότι τα “Παναγοπουλάκια”,μπορεί να ήταν παροπλισμένα από το 2003,αλλά έχουν γράψει την ιστορία τους στον Στόλο. Μια από τις σελίδες αυτής της ιστορίας έχει να κάνει με την νύχτα των Ιμίων! Εκεί που τα “Παναγοπουλάκια” θα μπορούσαν να είχαν γίνει “φονικά όπλα” για τα τουρκικά πλοία και ειδικά για την φρεγάτα ”Γιαβούζ”!
Οι αναμνήσεις ενός απόστρατου πλέον στελέχους του ΠΝ πολύτιμες για να καταλάβουμε πως τα περιπολικά θα μπορούσαν να κάνουν μεγάλη ζημιά.Οι μονάδες επιφανείας ελληνικές και τουρκικές που έπλεαν γύρω από τις βραχονησίδες,μπορούσαν να απειλήσουν μόνο…με εμβολισμό! Οι αποστάσεις που τις χώριζαν ήταν τόσο μικρές που τα οπλικά συστήματα των φρεγατών δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Η διαφορά Ελλήνων και Τούρκων είναι …στην πατέντα- στην οποία, ευτυχώς, είμαστε άπιαστοι! Τα “Παναγοπουλάκια”που έπλεαν είτε στην πλώρη ,είτε στην πρύμνη της ”Γιαβούζ”-κυρίως- αλλά και άλλων τουρκικών πλοίων, την απειλούσαν με τα …ΠΑΟ που διέθεταν (2 εξαπλά ΠΑΟ των 106 χιλ., 1 πυροβόλο 12,7 χιλ., ο οπλισμός τους) . Τα πληρώματα τα είχαν μονίμως στραμμένα πάνω στη τουρκική φρεγάτα! Οι Τούρκοι που κάποια στιγμή κατάλαβαν τις συνέβαινε πέρασαν…μαρτυρικές ώρες αγωνίας! Δεν θα βούλιαζε η φρεγάτα αλλά η ζημιά που θα πάθαινε θα ήταν μεγάλη.
Όπως είπαμε η τιμή εκκίνησης είναι 70.000 ευρώ και οι προσφορές των ενδιαφερομένων θα πρέπει να υποβληθούν μέχρι την 31η Αυγούστου.
Τα δυο περιπολικά ναυπηγήθηκαν το 1975 στον Σκαραμαγκά βάσει σχεδιασμού του έφεδρου ανθυποπλοίαρχου και μηχανολόγου Ευγένιου Παναγόπουλου, ο οποίος κάλυψε και το κόστος κατασκευής τους.
Ποιός ήταν ο Ευγένιος Παναγόπουλος
Αξιζει πάντως εδώ να καταθέσουμε ένα σύντομο βιογραφικό του ευπατριδη Ευγένιου Παναγόπουλου, όπως το βρήκαμε στον ιστότοπο dia-kosmos.blogspot. :
Έλληνας φοιτητής του εξωτερικού ήταν και ο Ευγένιος Παναγόπουλος, όταν η Ιταλία επιτέθηκε κατά της Ελλάδας την 28η Οκτωβρίου 1940. Ο νεαρός απόφοιτος µηχανολόγος του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου Ευγένιος Παναγόπουλος, γεννηµένος και µεγαλωµένος στην Ελλάδα, από πατέρα εκπαιδευτικό, έκανε εξειδίκευση στη ναυπηγική, στην Αγγλία.
Αµέσως παρουσιάστηκε στον Έλληνα Ναυτικό Ακόλουθο Λονδίνου (ΝΑΛ) και ζήτησε να καταταγεί στο Πολεµικό µας Ναυτικό. Ο ΝΑΛ τον ενηµέρωσε ότι αυτό δεν ήταν αµέσως πρακτικώς δυνατό και θα τον ειδοποιούσε ευθύς ως συγκροτείτο Ελληνικό πλήρωµα γιά την επάνδρωση και παραλαβή Πολεµικού Πλοίου, από αυτά που το Βρετανικό Ναυτικό ναυπηγούσε στην Αγγλία και παρέδιδε στο δικό µας, για αξιοποίηση στα πλαίσια του κοινού συµµαχικού αγώνα.
Ο Ευγένιος Παναγόπουλος, αντί να συνεχίσει τις σπουδές του, κατατάσσεταιµε έγκριση του ΝΑΛ ως εθελοντής στο Βρετανικό Ναυτικό και τοποθετείται στις ∆υνάµεις καταδροµών, µέχρι να κληθεί να αποτελέσει πλήρωµα Ελληνικού Πολεµικού.
Το 1942 µετά από πρόσκληση του ΝΑΛ, έκανε µετάταξη στο Ελληνικό Πολεµικό Ναυτικό, ονοµάστηκε Έφεδρος Σηµαιοφόρος Μηχανικός και τοποθετήθηκε στο υπό παραλαβή κατασκευαζόµενο στην Αγγλία Αντιτορπιλλικό, που πήρε το όνοµα ΒΠ ΠΙΝ∆ΟΣ.
Υπηρέτησε στο Πολεµικό µας Ναυτικό µέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας σε διάφορα µάχιµα πλοία, που είχαν ως κύρια βάση την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και σε Μονάδες Καταδροµών, που έδρασαν για την απελευθέρωση των Ελληνικών νησιών του Αιγαίου.
Αποστρατεύτηκε ως έφεδρος Υποπλοίαρχος Μηχανικός στο τέλος του1944 και επειδή ο πόλεµος εκτός Ελλάδας συνεχιζόταν, κατατάγηκε στο Αµερικανικό Πολεµικό Ναυτικό.
Μετά το πέρας του Β! Παγκοσµίου Πολέµου εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ και διακρίθηκε στο χώρο της Εµπορικής Ναυτιλίας. Πέθανε το1995 στο εξωτερικό.
Την αγάπη προς την Πατρίδα την διατήρησε άσβεστη όλη του τη ζωή και την έδειξε πολλές φορές έµπρακτα καιµε διάφορες δωρεές.
Ανήγειρεµε έξοδά του και πρόσφερε στο κράτος το κτίριο του Μουσείου των Πλαταιέων στον Μαραθώνα και συνεισέφερε γιά την προστασία των αρχαιοτήτων της περιοχής.
Προσέφερε επίσης για την προστασία του απολιθωµένου δάσους της Λέσβου και του ιστορικού Τουρκικού Νεκροταφείου της Χίου, όπου έχουν ταφεί οι νεκροί του δαυλού του Κανάρη.
Ανέλαβε τα έξοδα κατασκευής ονοµαστικών πλακών των θυµάτων της σφαγής των Καλαβρύτων κατά τη Γερµανική κατοχή. Τη µεγαλύτερη δωρεά του έκανε µετά τα γεγονότα της Κύπρου του 1974, σχεδιάζοντας, ναυπηγώντας µε προσωπική του επίβλεψη και προσφέροντας στο Πολεµικό µας Ναυτικό τρία πάνοπλα πρωτοποριακά µικρά ταχέα σκάφη, συνολικής δαπάνης περίπου 3 εκατοµµυρίων αµερικανικών δολλαρίων.
Πηγή: onalert.gr
