Η είδηση δεν είναι η γυναίκα, που δεν δήλωσε τον θάνατο της μητέρας της και εισέπραττε επί οκτώ χρόνια παράνομα την σύνταξη και τα επιδόματα της. Αυτή βρήκε και έκανε. Oπως βρήκαν και τα έκαναν και δεκάδες άλλοι που διαβάζουμε στα κατά καιρούς δημοσιεύματα. Η είδηση είναι ένα χρυσοπληρωμένο κράτος, που στην ψηφιακή εποχή, μια εποχή που μπορεί πια να παρακολουθεί κάποιος μέχρι και ποια πλήκτρα πατάει κανείς στον υπολογιστή του, έδωσε άδεια ταφής για έναν άνθρωπο χωρίς να ενημερωθούν αυτόματα το ληξιαρχείο, τα ασφαλιστικά ταμεία, ο δήμος, η αστυνομία, το υπουργείο εσωτερικών με τους εκλογικούς του καταλόγους και όλοι οι άλλοι εύλογα ενδιαφερόμενοι. Κάτι που με το πάτημα ενός κουμπιού γίνεται στις πολιτισμένες χώρες σε μερικά δευτερόλεπτα Καλό το φιλοευρωπαϊκό μέτωπο να έχουμε, αλλά να κάνουμε και ότι κάνουν σε ευρωπαϊκά κράτη εδώ και δεκαετίες. Πρώτα λοιπόν με ένα κράτος που τον 21ο αιώνα προχωρά με τον αραμπά- φιλοευρωπαϊκό όμως- κι ύστερα είμαστε κι όλοι εμείς. Εμείς, που δεν χάνουμε ευκαιρία να αφορίσουμε το διεφθαρμένο, ξεχειλωμένο και οκνό κράτος, χωρίς να προσδιορίζουμε εαυτούς ως κύτταρα αυτού του σώματος που πάσχει. Μιλάμε για την διαφθορά, αλλά ψοφάμε για «εξυπηρετήσεις». Μιλάμε για φοροδιαφυγή, αλλά δεν ζητάμε αποδείξεις ή δεν αποδίδουμε τον ΦΠΑ. Μιλάμε για αταξία στις πόλεις μας, αλλά παρκάρουμε όπου να’ναι, Γενικά, μιλάμε για μη τήρηση των νόμων, αλλά στην καθημερινότητά μας, κινούμαστε ως μικροί καθ’ έξιν «εγκληματίες». Και τώρα, θα μιλήσουμε πάλι για μεταρρυθμίσεις που δεν γίνονται και τις χρειαζόμαστε, αλλά μόλις διαπιστώσουμε πως θίγουν τα προνόμια του δικού μας επαγγέλματος, θα στυλώσουμε τα πόδια.
«Φιλοευρωπαϊκές» ειδήσεις
