Χαρτί και… μολύβι έχουν πάρει τα υπηρεσιακά στελέχη στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, το Υπ. Εργασιας και το Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης για να μετρήσουν τις συνέπειες από ενδεχόμενο νέο κύμα εξόδου υπαλλήλων από Δημόσιο πάνω στον κρατικό προϋπολογισμό.
Αφορμή δεν είναι άλλη από την επικείμενη ψήφιση του νομοσχεδίου για τα προαπαιτούμενα του νέου Μνημονίου, τα οποία προβλέπουν τη σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας έως την 1η Ιανουαρίου 2022, η οποία σπρώχνει προς τη σύνταξη έως 60.000 υπαλλήλους του ευρύτερου δημοσίου με θεμελιωμένα και κατοχυρωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, αναφέρουν πηγές από το Υπ. Εργασίας.
Η ετήσια επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού για την ικανοποίηση έως 60.000 αιτήσεων συνταξιοδότησης ανέρχεται στα 720 εκατ. ευρώ ή αλλιώς θα αυξήσει κατά 10% τις δαπάνες του κράτους για συντάξεις του Δημοσίου, οι οποίες σήμερα ανέρχονται σε 6,1 δισ. ευρώ.
Έτσι μέχρι τέλος του 2017, η κρατική δαπάνη για συντάξεις του Δημοσίου θα μπορούσε να φτάσει τα 6,8 δισ. ευρώ.
Η δαπάνη του κράτους για συνταξιούχους υπαλλήλους του μπορεί να αυξηθεί κατά 1,7 δισ. ευρώ αν συμπεριληφθεί και το κόστος από την παροχή εφάπαξ σε όσους δημοσίους υπαλλήλους συνταξιοδοτηθούν. Την ίδια στιγμή το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) το οποίο παρέχει εφάπαξ στους συνταξιούχους του Δημοσίου έχει ήδη ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 421 εκατ. ευρώ.
Το χρέος αυτό έχει συσσωρευτεί σταδιακά από τα προηγούμενα κύματα εξόδου από το Δημόσιο και συγκεκριμένα της περιόδου 2010 -14. Σύμφωνα με στοιχεία του ΓΛΚ, μόνο στο στενό δημόσιο, κατά την τελευταία πενταετία, οι συνταξιούχοι έχουν αυξηθεί κατά 11%, μιας και από τους 411.978 που ήταν το 2010 έφτασαν τους 467.481 το 2014.
Το μόνο που ελπίζουν στο Υπ. Διοικητικής Ανασυγκρότησης, σύμφωνα με στενό συνεργάτη του κ. Χριστόφορου Βερναρδάκη σμε το οποίο μίλησε το Capital.gr είναι πως τα κύμα εξόδου από το Δημόσιο θα γίνει σταδιακά και δεν θα “σκάσει” όλο μαζί μέχρι τέλος του 2015.
Από την άλλη μεριά, όμως, το νέο Μνημόνιο προβλέπει ήδη τρεις βασικές “δικλείδες ασφαλείας” για την αναχαίτιση της κρατικής δαπάνης για συντάξεις και εφάπαξ του δημοσίου:
1. Το “πάγωμα” των δαπανών για κατώτατες συντάξεις και του δημοσίου στο επίπεδο του 2015 μέχρι το 2019.
2. Τη διατήρηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στα ταμεία πρόνοιας σε περίπτωση που δεν βρεθούν μέχρι τον Οκτώβριο του 2015 άλλα αντισταθμιστικά μέτρα για να κλείσουν τα ελλείμματα τους.
3. Τη μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών κατά 0,25% -0,5% του ΑΕΠ φέτος (450-900 εκατ. ευρώ) και 1% του ΑΕΠ το 2016 (1,8 δισ. ευρώ).
capital.gr
