Από την πρώτη στιγμή ταχθήκαμε ενάντια στην ιδιωτικοποίηση-ξεπούλημα των περιφερειακών αεροδρομίων. Η θέση μας προφανώς δεν άλλαξε, γιατί τίποτα δεν άλλαξε απ’ όσα μας οδήγησαν σ’ αυτήν.
Ειδικότερα για τον Κρατικό Αερολιμένα Ρόδου Διαγόρας (ΚΑΡΔ), δεν θα κουραστούμε να επαναλάβουμε, ότι κτίσθηκε με χρήματα του Ελληνικού Λαού, σε Ροδίτικη γη που αρπάχθηκε βίαια από τους ιδιοκτήτες της σε καιρούς ανώμαλης διακυβέρνησης της χώρας. Δεν έχει συνεπώς καμμιά κυβέρνηση και κανένα ΤΑΙΠΕΔ το ηθικό δικαίωμα αλλά ούτε καν το νομικό, να προχωρήσει στο ξεπούλημα του συγκεκριμένου δημόσιου περιουσιακού στοιχείου, αλλά και των υπολοίπων αεροδρομίων της χώρας.
Η τακτική της σκόπιμης απαξίωσης του, συνεχίζεται και σήμερα. Πέρυσι είχαμε τις κυλιόμενες σκάλες και τους κουβάδες, φέτος την τριτοκοσμική εικόνα θερμοκηπίου χωρίς κλιματισμό, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δικαιολογημένες αντιδράσεις, ακόμα και του τύπου «ας πουληθεί, μπας και φτιάξει».
Ο ΚΑΡΔ αποτελεί μια «επιχείρηση» απόλυτα και άμεσα λειτουργική, κερδοφόρα και ανταγωνιστική, που πωλείται αντί πινακίου φακής. Οι ορέξεις μάλιστα του αγοραστή, μπροστά στη δεδομένη «προθυμία» να ξεπουλήσουμε, άνοιξαν περισσότερο και τώρα θέλει να το ξανασκεφτεί και να το επαναδιαπραγματευτεί. Προφανώς για να το πάρει σχεδόν τζάμπα.
Ένα χρόνο πριν, είπαμε «αν το κράτος δεν είναι σε θέση να το διαχειριστεί, να το αναβαθμίσει και να το αξιοποιήσει, τότε ας το αποδώσει στην τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία σε συνεργασία με τους φορείς του τόπου μπορεί να το διαχειριστεί και να το αξιοποιήσει καλύτερα από τον οποιονδήποτε μεγαλοεργολάβο επενδυτή. Η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα πράγματα από το να διαχειρίζεται τα λύματα και τα σκουπίδια των τουριστών που επισκέπτονται το νησί μας».
Και συμπληρώνουμε σήμερα. Γιατί άραγε μπορεί να το κάνει η Fraport AG, που στην ουσία είναι Γερμανική κρατική εταιρεία (το Ομοσπονδιακό Κρατίδιο και το Επιμελητήριο της Έσσης κατέχουν πάνω από το 50% των μετοχών της) και δεν μπορεί να το κάνει μια αντίστοιχη Ελληνική;
Στην πρότασή μας αυτή περιμέναμε να ανταποκριθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ξεκινώντας με τη σύνταξη μιας οικονομοτεχνικής μελέτης που θα οδηγούσε στη διεκδίκηση του ΚΑΡΔ μέσω συγκεκριμένης αντιπρότασης στην κυβέρνηση. Δεν έγινε τίποτα ως τώρα, ωστόσο ποτέ δεν είναι αργά. Η εμπλοκή με την Fraport, ίσως εξασφαλίζει τον αναγκαίο χρόνο.
Εμείς δεν λέμε απλά Όχι στο ξεπούλημα, αλλά μας ενδιαφέρει παράλληλα και λέμε Ναι στη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του αγαθού, Ναι στην αναβάθμιση και αξιοποίηση του προς όφελος του τόπου και του λαού μας. Ο ΚΑΡ «Διαγόρας» κι η ευρύτερη περιοχή, μπορεί και πρέπει να γίνει πύλη εισόδου-κόσμημα του νησιού μας.
Σε μια εποχή που η Τοπική Αυτοδιοίκηση πάσχει από έλλειψη πόρων, δεν μπορεί να τους αναζητά βάζοντας πιο βαθιά το χέρι στις τσέπες των πολιτών ή εκλιπαρώντας το κράτος να της δώσει. Υπάρχουν κι άλλες λύσεις. Τόλμη χρειάζεται, συντονισμένη σοβαρή εργασία και αποτελεσματική διεκδίκηση!
