Με μήνυμα μέσω του facebook, απάντησε τα ξημερώματα της Κυριακής ο Δήμαρχος κ. Φώτης Χατζηδιάκος στην επιστολή διαμαρτυρίας των κυρίων Μαρτίνου Κανελλάκη, Δημήτρη Γρηγοριάδη Γιώργου Τριάντου, Παναγιώτη Αυγερινού και Μιχάλη Κουλούμπρη, τους οποίους ούτε λίγο ούτε πολύ αποκαλεί “εθελοντές του γλυκού νερού”.
Η ανάρτησή του, συνοδευόταν από νέες φωτογραφίες του Δημάρχου δίπλα στις φλόγες με φόρμα εργασίας.
Είναι γνωστό εξάλλου ότι συνοδεύεται μόνιμα από φωτογράφο. Γνωστό σε όλους και πόσο επιτυχημένες είναι οι φωτογραφίες του σε τόπους πυρκαγιών.
Το μήνυμα του Δημάρχου:
“Με τη βοήθεια του Θεού τα καταφέραμε κι απόψε. Η φωτιά στο Τσαίρι είναι υπό έλεγχο και μεις γυρίσαμε σώοι στα σπίτια μας. Ευχαριστώ για μια ακόμη φορά όλους όσους με κίνδυνο ζωής πάλεψαν με τη φωτιά . Πυροσβεστες, δασοφύλακες, πιλότους, υπηρεσιακούς, χειριστές μηχανημάτων και εθελοντές.
Όσο για μερικούς άλλους εθελοντές του γλυκού νερού , που το μόνο που ξέρουν ειναι να κάνουν κριτική με τη βοήθεια ορισμένων ΜΜΕ και στα fb δεν τους είδα να σηκωθούν απο τον καναπέ τους ή την καφετέρια ή την οθόνη του υπολογιστή τους . Όχι μόνο στη φωτιά αλλά ούτε στους πρόσφυγες , ούτε καν στον καθαρισμό των πάρκων , ούτε ,ούτε … Τέτοιοι εθελοντές να μας λείπουν”
Οι απαντήσεις δεν άργησαν να έρθουν από τους…”εθελοντές του γλυκού νερού” μέσω facebook, εκτοξεύοντας φαρμακερά βέλη εναντίον του Δημάρχου.
Γράφει ο Γιώργος Τριάντος στον προσωπικό του λογαριασμό στο fb:
“Ότι κάνει κανείς δεν έχει ανάγκη ούτε να το διαφημίζει ούτε να το διαλαλεί.
Το κάνει γιατί έτσι αισθάνεται και έτσι πράττει. Κάνει τη δουλειά του είτε αυτή είναι υποχρεωτική είτε εθελοντική και πάει σπιτάκι του βράδυ και αισθάνεται οτι έτσι έπρεπε να κάνει.
Και να μη ξεχνάμε οτι το νερό είτε είναι γλυκό είτε αλμυρό είναι πάντα επικίνδυνο, πάντα μπορεί να πνίξει”
” Σαν δήμαρχος έχει κάθε δικαίωμα να ευχαριστεί εκείνους που πραγματικά έδωσαν και δίνουν τη μάχη και τη βοήθειά τους τους είτε απέναντι σε φωτιές είτε απέναντι σε πλημμύρες είτε όπου χρειαστεί. Άλλο το ένα όμως άλλο το άλλο. Και η λίμνη και η θάλασσα πάντα χρειάζονται κολύμπι. Και κολύμπι πραγματικό. Χωρίς μπρατσάκια και κουλούρες.”
Την σκυτάλη πήρε ο Μαρτίνος Κανελλάκης, άκρως καυστικός:
” Προφανώς ο ΕΜΙΣΘΟΣ όψιμος εθελοντής του αλμυρού νερού συνοδευόμενος μονίμως από τον προσωπικό του φωτογράφο ζήλεψε την δόξα του μπακαλιάρου και δεν τόλμησε να κάνει καμιά κουβέντα για την ουσία του προβλήματος.”
“Προς τον δήμαρχο. ¨οταν ο Τριάντος πήγε χθες στους λαθρομετανάστες για να εξετάσει κάποιους άρρωστους και του ζήτησαν οι αυθόρμητα ευρισκόμενοι εκεί χωρίς ειδοποίηση απο΄το δημαρχείο δημοσιογράφοι να φωτογραφηθεί με τον δήμαρχο αρνήθηκε γιατί άλλο οι του γλυκού νερού και άλλο οι μπακαλιάροι.”
“Σιχαίνομαι αυτό που κάνω γιατί υπάρχουν δεκάδες άλλοι φίλοι που προσφέρουν αλλά κάτι άλλο κ. Δήμαρχε είπατε ευτυχώς που γυρίσατε σώος το βράδυ στο σπίτι σας, κάποιοι εθελοντές όμως του γλυκού νερού όπως η Ευαγγελία Μαζαράκου και άλλοι μεσάνυχτα και χαράματα έκαναν βάρδια στο κυνοκομείο ( ναι στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ κυνοκομείο ) ώστε αν πάει η φωτιά εκεί να προλάβουν να το εκκενώσουν. Α και κάτι άλλο που ξέχασα η φωτιά ήταν 100 μέτρα από το σπίτι μου και καθόμουν έτοιμος με το λάστιχο όλη μέρα και νύχτα και έτσι δεν μπόρεσα να βγάλω φωτογραφία μαζί σας, την άλλη φορά ίσως.”
Για να συμπληρώσει ο Δημήτρης Γρηγοριάδης:
“Εθελοντής/ρια (του γλυκού ή του αλμυρού νερού) είναι εκείνος/η που κάνει πράγματα χωρίς καμία είδους αμοιβή ή λόγω αξιώματος. Και κυρίως χωρίς φωτογράφους. Περιμένουμε απάντηση και επί της ουσίας της επιστολής μας.”
Με καινούργια ανάρτηση ο Γιώργο Τριάντος συνεχίζει και απευθύνει μήνυμα στον Δήμαρχο Ρόδου
“Κύριε Δήμαρχε,
Το να πάω να σβήσω μια δασική φωτιά δεν θα το κάνω γιατί δεν ξέρω να κάνω δασοπυρόσβεση και θα βάλω σε κίνδυνο και εμένα και τους άλλους. Το να παραστώ σαν γιατρός και να δώσω πρώτες βοήθειες και να σώσω ένα άνθρωπο, θα το κάνω με όσες δυνάμεις και γνώσεις διαθέτω. Και παρότι παραβρέθηκα σε μια συνάντηση για τις πυρκαγιές στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, έκτοτε δεν ενοχλήθηκα από κανένα ούτε και ενημερώθηκα για το τι πρέπει να κάνω και πώς. Ούτε προσωπικά ούτε σαν Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου.
Το να καθαρίσω ένα πάρκο και να ενδιαφερθώ γι αυτό, το έκανα, το κάναμε, αποδεδειγμένα πολλά χρόνια τώρα μαζί με πολλούς άλλους της τάξης του γλυκού νερού. Μέχρι εκεί που μας το επέτρεψαν και μέχρι εκεί που μας απογοήτευσαν. Όπως και πολλά άλλα πράγματα πάντα σε σχέση με τη πόλη μας, τους πολίτες της και το πρόσωπό της.
Στους πρόσφυγες προφανώς πήγαμε και δύο. Άσχετα αν δεν το “θυμάστε”. Και όχι μια φορά. Και ασφαλώς στον τομέα που με αφορά και για προβλήματα σε συνεργασία με τον Ερυθρό Σταυρό και τους Εθελοντές που ήταν εκεί και με χαρά και τιμή έγινε αυτή η συνεργασία.
Όσο για τα αναφερόμενα στην “επιστολή των 5″, του γλυκού νερού, κατά την άποψή σας, ίσως η χτεσινή πυρκαγιά δεν σας άφησε το χρόνο να απαντήσετε επί των δεδομένων που και ερωτημάτων που
τέθηκαν. Ελπίζω οτι αυτό θα γίνει σε μια δεύτερη ευκαιρία, αν γίνει.
Δεν πρόκειται να επανέλθω, όποια και αν είναι η πρόκληση, γιατί πιστεύω οτι είναι υποχρέωση του πολίτη να εκθέτει και να επισημαίνει τα κακώς κείμενα, να βοηθά την Πόλη και τους συμπολίτες του και υποχρέωση του Δημάρχου να ακούει και ενεργεί. Περισσότερο προσωπικά με ενδιαφέρει να βλέπει, να ακούει και μετά να ενεργεί. Το πώς δεν θα του το υποδείξω εγώ.”
