Βρυξέλλες,Δ.Πορφύρης/Π.Σταφυλά
Η έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας αφορά έναν οδηγό 83 σελίδων υπό τον τίτλο “Κανόνες σεξουαλικής αγωγής στην Ευρώπη ” που επεξεργάστηκε από κοινού με το Γραφείο της Γερμανικής Κυβέρνησης για την Εκπαίδευση στην Υγεία και αφορά τους κανόνες της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των παιδιών και των νέων της Ευρώπης. Αποδέκτης του είναι οι κυβερνήσεις των κρατών -μελών και ειδικότερα τα Υπουργεία Εκπαίδευσης και Υγείας.
Με αυτόν τον Οδηγό των Κανόνων, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διατείνεται ότι θεσπίζει τις αρχές και τα περιεχόμενα της βάσης που τα κράτη οφείλουν να υιοθετήσουν . Υπεύθυνη διεθύντρια του ευρωπαικού γραφείου του Οργανισμού είναι η Zsuzsanna Jakab. Πρόσφατα το πόνημα μεταφράστηκε στα γαλλικά και έχει ξεσηκώσει κύματα αντιδράσεων από Ενώσεις Γονέων και άλλες Οργανώσεις. Kατηγορείται ως ένα εγχείρημα διαφθοράς ανηλίκων εμπνευσμένο από την “Θεωρία του Είδους”.
Αυτή η θεωρία διαμορφώθηκε από αμερικάνους επιστήμονες ήδη από το 1960 οι οποίοι προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει απαραίτητα ταύτιση ανάμεσα στο βιολογικό είδος και στο φύλο του ατόμου. Τότε δεν κατάφερε να γίνει αποδεκτή από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα. Οι εμπνευστές της θεωρίας κατηγορήθηκαν ότι λειτουργούσαν για λογαριασμό πανίσχυρων ομοφυλοφιλικών lobby των ΗΠΑ. Τη θεωρία επανέφερε με φιλοσοφική προσέγγιση το 1990, η ισραηλινής καταγωγής καθηγήτρια του Berkeley, Judith Butler με το βιβλίο της “Gender Troubles”. Yποστηρίζει την αρχή ότι το “φύλο δεν είναι θέμα της φύσης αλλά της κουλτούρας”. H γαλλίδα κοινωνιολόγος Laure Bereni προσθέτει ότι “δεν υφίσταται βιολογικός ντετερμινισμός στο είδος”. Στην υπεράσπιση του θέσφατου, επανέρχεται και η γαλλίδα κοινωνιολόγος Berger η οποία διατείνεται ότι οι “τρανσέξουαλ μπορούν να δηλώνουν ότι το είδος τους δεν αντιστοιχεί στο φύλο τους ακόμα και αν βιολογικά είναι άρτιοι”.
Δεν είμαι άνδρας; Τότε τι είμαι; Αποκωδικοποίηση της Θεωρίας του Είδους στα σχολικά εγχειρίδια
Δεν είμαι άνδρας; Τότε τι είμαι;
Αποκωδικοποίηση της Θεωρίας του Είδους στα σχολικά εγχειρίδια
Όπως καταγγέλουν τα ειδησεογραφικά 24heures actualité , το boulevard Voltaire και το Παρατηρητήριο της Θεωρίας του Είδους οι ντιρεκτίβες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας προτρέπουν τα παιδιά στον αυνανισμό, στην ομοφυλοφιλία και στην κατάργηση κάθε φυσικού νόμου. Συγκεκριμένα να κάποιοι από τους ενδεδειγμένους κανόνες της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα παιδιά ηλικίας από 0 έως 16 ετών:
• Για παιδιά ηλικίας 0 έως 4 ετών η αναφορά προτείνει την εκμάθηση της ”της απόλαυσης και της ευχαρίστησης του αγγίγματος του σώματος: παιδικός αυνανισμός”. Αυτή η περίοδος της παιδικής ηλικίας αφιερώνεται στην “ανακάλυψη του σώματος και ειδικότερα των γεννητικών οργάνων “.
• Στα 4 χρόνια σύμφωνα με το ίδιο εγχειρίδιο, “τα παιδιά είναι σε θέση να εκφράζουν τις ανάγκες τους , τις επιθυμίες τους και τα όριά τους, δηλαδή τον παιδικό αυνανισμό, για παράδειγμα μέσα από το παιχνίδι των γιατρών”
• Από 4 έως και 6 ετών, τα παιδιά τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν ότι η ιστορία του πελαργού είναι ένας μύθος. “Η ηλικία αυτή η ιδεατή για να μιλήσουμε για σεξουαλικά θέματα, να διερευνήσουμε τις σχέσεις ανάμεσα στο ίδιο φύλο και να τις διαφορετικές σεξουαλικές ταυτότητες”.
• Μεταξύ 6 και 9 ετών, οι ειδικοί του υποστηρίζουν ότι τα παιδιά είναι έτοιμα να υπερασπιστούν τα σεξουαλικά δικαιώματα αγοριών και κοριτσιών και ότι πρέπει να τους διδάξουμε ότι “υπάρχουν στερεότυποι ρόλοι που η κοινωνία έχει αποδώσει στα φύλα”.
• Από 9 έως και 12 ετών , πρέπει να τους εφιστούμε την προσοχή ως προς το “πρόβλημα μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και να τους μαθαίνουμε την αντισύλληψη, την άμβλωση κτλ.” Επίσης, “οφείλουμε να τους δείξουμε με ποιούς τρόπους η κοινωνία , η θρησκεία , ο πολιτισμός και ο νομος ασκούν πιέσεις για την ταυτότητα του φύλου”.
• Μεταξύ 9 και 15 ετών, ”οι κυβερνήσεις θα πρέπει να προειδοποιούν τα παιδιά για τα ενδεχόμενα εμπόδια που τους θέτει η χριστιανική θρησκεία σχετικά με τον οργασμό και την σεξουαλική ευχαρίστηση”.
• Στα 15 έτη, είναι η κατάλληλη στιγμή να ανοίξουμε τους ορίζοντες στα παιδιά και να τους μάθουμε τις διάφορες σεξουαλικές πραγματικότητες, δηλαδή την πρακτική της ομοφυλοφιλίας, της δυφιλίας και άλλων . Επίσης είναι η ηλικία για να γνωρίσουν και την ύπαρξη των μισθωτών σεξουαλικών επαφών , όπως η πορνεία, η πορνογραφία, χωρίς να ξεχνάμε ότι υπάρχει και ο κίνδυνος του sex addiction “.
Άλλες πάγιες αρχές που απορρέουν από το κείμενο είναι οι εξής:
• Μόνο το κράτος είναι η επίσημη και επιστημονική πηγή διαπαιδαγώγησης των παιδιών, οι γονείς είναι ανεπίσημοι παράγοντες στην όλη σεξουαλική αγωγή.
• Η σεξουαλική και συναισθηματική διαπαιδαγώγηση των ευρωπαίων παιδιών πρέπει να καθορίζεται με βάση και σε αντιστοιχία με τα δόγματα της θεωρίας του είδους.
• Η σεξουαλική διαπαδαγώγηση ξεκινάει από τη γέννηση του παιδιού και πρέπει να υιοθετήσουμε μια ολιστική οπτική του ζητήματος
• Η θεωρία του είδους είναι επιστημονική και ουδέτερη σε αντίθεση με αυτά που διδάσκουν οι γονείς και τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγάλη προσοχή.
Αφίσα από το project των σεμιναρίων των LGTB που τελικά ακυρώθηκε
Αφίσα από το project των σεμιναρίων των LGTB που τελικά ακυρώθηκε
Ο Υπουργός Παιδείας της Γαλλίας, Vincent Peillon, με την ανάληψη των καθηκόντων του το 2011, είχε προγραμματίσει να διεξαχθούν σεμινάρια σεξουαλικής αγωγής από μέλη των οργανώσεων LGTB (Lesbians/Gay/Transexual/Bysexual) , τα οποία και ακυρώθηκαν μετά τις σφοδρές αντιδράσεις. Το σίγουρο είναι ότι αυτές τις αντιδράσεις είχαν προβλεφθεί από την μελέτη η οποία προειδοποιούσε ότι « αυτό το πρόγραμμα θα προσκρούσει σε μια αντίσταση που είναι θεμελιωμένη στο φόβο και στις προκαταλήψεις » .
la-theorie-du-genre-fait-son-chemin-1ere-partie-8182Επίσης στη Γαλλία, μετά από πρόταση του τμήματος Πολιτικών Επιστημών, τα σχολικά εγχειρίδια της 1ης γυμνασίου (βιολογία) αφιέρωναν ένα κεφάλαιο στη Θεωρία του Είδους. Στο Παρίσι (Saint-Ouen, en Seine-Saint-Denis)ήδη λειτουργεί ο πρώτος βρεφονηπιακός σταθμός (crèche Bourdarias) που υποστηρίζει ότι εφαρμόζει ένα παιγαγωγικό πρόγραμμα μάχης ενάντια στα στερεότυπα των φύλων κα στη διαφοροποίηση μεταξύ θηλυκής και αρσενικής ταυτότητας. Όπως εξηγεί η διευθύντρια του σταθμού Marie-Françoise Bellamy,”όσο συνεχίζουμε να δίνουμε στα κοριτσάκια να παίζουν με κούκλες και στα αγοράκια με στρατιώτες, θα αναπαράγουμε ανισότητες. Γι αυτό και εμείς εφαρμόζουμε στα παιχνίδια ακριβώς το αντίθετο.Έτσι τα κορίτσια δεν θα εξελίσσονται σε ευαίσθητες πριγκήπισσες και τα αγόρια σε γενναίους ιππότες.
