«Η ανθρωπιά που ξεβράστηκε» (#KiyiyaVuranInsanlik) είναι το hashtag που δημιούργησαν οι χρήστες του Twitter σε μια προσπάθεια αφύπνισης της κοιμισμένης Ευρώπης.
Η εικόνες κάνουν το γύρο του κόσμου.
Κολλά το βλέμμα σου σ’ αυτό το άψυχο κορμάκι.
Πόσο περιποιημένο φαίνεται. Με πόση λαχτάρα εκείνη την ημέρα γι’ αυτό το ταξίδι του φόρεσε το κατακκόκινο μπλουζάκι, με πόση αγάπη το κοίταζε η μανούλα του όταν του έδενε τα κορδόνια στα παπούτσια του.
Το στομάχι σφίγγεται, τα μάτια σου γεμίζουν δάκρυα.
Θα μπορούσε να είναι το δικό σου παιδί, το δικό σου εγγονάκι.
Αυτό, που του χαρίζεις ένα χάδι, ένα παιχνίδι και τα ματάκια του χαμογελούν από χαρά.
Κι εσύ νιώθεις ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου.
Ένα παιδάκι σαν όλα τ’ άλλα που το μόνο που ήθελε ήταν να παίξει, να ζήσει.
Να εξακολουθήσει να γελά, όπως γελούσε μαζί με τον αδερφό του Γκαλίν και τον τεράστιο αρκούδο τους.
Μα η μοίρα του ήταν «σφραγισμένη» από τους μεγάλους. Θάνατος!
Τι άλλο να πεις και να γράψεις πια!
«Αν και αυτή η εικόνα δεν μπορεί να αλλάξει τη στάση της Ευρώπης για τους πρόσφυγες, τότε τι μπορεί;», διερωτάται ο Independent.
Χαρακτηριστική η φράση -που δίνει απάντηση, του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι «Όταν πρέπει να μιλήσουμε για τη μετανάστευση, στις Βρυξέλλες είναι όλοι διακοπές. Όταν γίνεται συζήτηση για φόρους, ξυπνούν όλοι μαζί.»
Οι αριθμοί αντικατέστησαν τους ανθρώπους. Η ανθρωπιά πνίγεται στη Μεσόγειο.
Κι όσο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν συγκινούνται και υποστηρίζουν «αν σου αρέσουν οι λαθρομετανάστες να τους πάρεις σπίτι σου», ή όπως έλεγε μια κυρία χθες σε σχόλιο κάτω από την δημοσίευση της είδησης στη «δ»: « Αν είχαν… χαρτιά και δεν έρχονταν λαθραία δεν θα τα πάθαιναν αυτά. Ας καθόντουσαν στην Τουρκία» ” και απευθυνόμενη προς τον πατέρα ” Αν έμενες στην Τουρκία και δεν ήθελες Ευρώπη, τώρα θα ήταν ζωντανά” η ανθρωπιά θα ξεβράζεται στις ακτές του Αιγαίου.
Χαμένα πᾶνε ἐντελῶς τὰ λόγια τῶν δακρύων.
Ὅταν μιλάει ἡ ἀταξία ἡ τάξη σωπαίνει
-ἔχει μεγάλη πεῖρα ὁ χαμός.
Χαμένα πάνε τα λόγια των δακρύων, έχει μεγάλη πείρα ο χαμός
