‘ Εσπευσαν προ ημερών, οι ενασχολούμενοι με την πολιτική, να εκφράσουν τα συγχαρητήρια τους στους επιτυχόντες στις Πανελλαδικές εξετάσεις διανθισμένα με ευχές για το μέλλον και συμβουλές για γνώση. Βιάστηκαν πολύ.
Πάνω στον …ενθουσιασμό , τους διέφυγαν μικρές λεπτομέρειες, αυτές που υπήρχαν και όλα τα τελευταία χρόνια και οι οποίες γίνονται χειρότερες.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ και έρευνες που έγιναν μετά την έκδοση των αποτελεσμάτων, τους διέφυγε, ότι πρώτα απ’ όλα, τα παιδιά, επέλεξαν σχολές στον τόπο κατοικίας τους κι ας μην τους άρεσαν, για καθαρά οικονομικούς λόγους.
΄Εκαναν αναγκαστικό συμβιβασμό, που όμως μπορεί να τους ακολουθεί για πάντα.
Ακόμα και ανεξάρτητα από τον τόπο σπουδών, όλοι αυτοί οι νέοι που διάλεξαν σχολές με κριτήρια επαγγελματικής αποκατάστασης, τι αβαρίες έκαναν στα όνειρά τους και στα πραγματικά ταλέντα τους;
Θα μου πείτε, πάντα κάποιες επιλογές είναι αναπόφευκτες.
Για την ελληνική πραγματικότητα ναι.
Πάντα ήταν θλιβερό να μην έχεις ως πρώτη και μοναδική επιλογή, αυτό που θα ζωντανέψει τα όνειρά σου και το ταλέντο σου.
Τα πράγματα έχουν γίνει ακόμη πιο θλιβερά φέτος.
Νέοι άνθρωποι, που σκύβουν το κεφάλι και αναγκάζονται να πάνε κόντρα στην ίδια τους τη φύση, που τους θέλει τολμηρούς, επαναστάτες και μη βολεμένους.
Παιδιά με ταλέντα και προσόντα, που θα είχαν βέβαιη ανάδειξη σε σχολές με πρωτοποριακά, σύγχρονα και ευέλικτα προγράμματα σπουδών, που θα οδηγούσαν σε ένα «καινούργιο, γενναίο κόσμο», δεν πρόκειται ποτέ να βρουν το δρόμο που τους ταιριάζει και τους αξίζει.
Με ποιά επαγγελματική ιδιότητα θα συναντήσουν την αυριανή κοινωνία, όταν το πρόβλημα της ανεργίας θα έχει περιοριστεί και θα μπορούσαν να σταδιοδρομήσουν στον τομέα για τον οποίον στην πραγματικότητα προόριζαν τον εαυτό τους;
Τι στην ευχή μπορεί να ελπίζει μια κοινωνία, σε ποια ανάπτυξη, σε ποιο αύριο και σε ποιο μεθαύριο, όταν ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας της ονειρεύεται να επιλέξει κάτι μόνο και μόνο για να έχει εξασφαλισμένο έναν μισθό;
Ή να διαλέγει τι θα σπουδάσει ανάλογα με την απόσταση που χωρίζει τον τόπο των σπουδών του από το σπίτι του;
Τι σόι «σπουδές» είναι αυτές και σε ποια μόρφωση, σε ποια καλλιέργεια προσβλέπουν;
Γιατί λαμπρό μέλλον τους μιλούν οι πολιτικολογούντες της εθιμοτυπίας των συγχαρητηρίων;
Οι ήττες δεν αντέχουν συγχαρητηρίων.
Ηττηθήκαμε όλοι μας.
Ηττα
