Η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών είναι γνωστή, ψυθιριζόταν, πήρε σάρκα και οστά από εποχής διαπραγματεύσεων του “καυτού” Ιουνίου, υπογράφηκε και έγινε νόμος του κράτους, τον οποίο ψήφισαν ΟΛΟΙ.
Και εκείνοι που δεν θα έπρεπε να αιφνιδιαστούν, είναι οι πολιτικοί, αλλά και οι τοπικοί φορείς, μέσα σε ένα ρευστό οικονομικό τοπίο, όπου τα πάντα ανατρέπονται από την μια ώρα στην άλλη και έχουν δει όλα τα τελευταία χρόνια τις κυβερνήσεις να μην τηρούν ποτέ τις υποσχέσεις τους στους πολίτες, αλλά ούτε καν τις δεσμεύσεις τους απέναντι των δανειστών.
Ολοι, επαναπαύθηκαν, στο ότι έχουμε καιρό βρε αδερφέ, μέχρι να έρθει η σειρά του δικού μας γκρουπ το 2016.
Ας μου επιτραπεί να πιστεύω, πως οι επιστολές προς τον πρωθυπουργό έπρεπε να σταλούν από την πρώτη στιγμή και πριν την ψήφιση, τα ραντεβού τα οποία προτίθενται να κλείσουν μαζί του να είχαν ήδη γίνει και μάλιστα από ΟΛΟΥΣ τους βουλευτές- πάλι πριν την ψήφιση, οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν ξεχάσει τους ρόλους που ενδύονται της συμπολίτευσης, της αντιπολίτευσης -και της μικροπολιτικής- και να λειτουργήσουν σαν απλοί ΝΗΣΙΩΤΕΣ εκπρόσωποι όλων των απλών νησιωτών, οι θεσμοί να είναι στα κάγκελα από τότε που αυτό αποφασίσθηκε, χωρίς σταματημό, να έχει ήδη προχωρήσει η κίνηση προς τα ευρωπαϊκά δικαστήρια ή όπου αλλού, να βγαίνουν κάθε ημέρα στις τηλεοράσεις του κράτους των Αθηνών, να αναστείλουν όλες τις εκδηλώσεις και πανηγύρια (για τις ημέρα τουρισμού παράδειγμα) και τη θέση τους να πάρουν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας με τίτλο «Ποιού τουρισμού;» και οι δεκάρικοι περί εναλλακτικών και επιμήκυνσης της σεζόν, να δώσουν τη θέση τους στην ενημέρωση-πρόσκληση, ώστε να διαμορφωθεί αυτό το «συμπαγές και αρραγές μέτωπο από του νησιώτες» που είναι το ζητούμενο τους.
Και όλα αυτά, ας μου ξαναεπιτραπεί, ως συνέχεια πολλών άλλων “ακτιβισμών” που δεν είδαμε να συμβαίνουν, για τους γιατρούς που δεν υπάρχουν, για τα Νοσοκομεία που δεν έχουν γάζες, για τις επιχειρήσεις που κλείνουν 5 χρόνια τώρα, για τις υποβαθμισμένες τουριστικές σχολές, για την «μαύρη» εργασία δήθεν «σπουδαστών», για τις δημόσιες υπηρεσίες που σε μια νύχτα έφυγαν από την Ρόδο, για την ροδίτικη περιουσία που… «αξιοποιείται», για τα πλοία που δεν υπάρχουν, για τα νεογέννητα που πεθαίνουν σε ελικόπτερα στο δρόμο για την Κρήτη ή την Αθήνα, για τον αποδεκατισμό αστυνομίας και λιμενικού, για το μεταναστευτικό-προσφυγικό που δεν προέκυψε ξαφνικά φέτος, και άκρη δεν έχει η υποβάθμιση και η αδιαφορία.
Οι επιστολές και ανταλλαγές δελτίων τύπων του ενός εναντίον του άλλου, είναι για να’ χουμε να λέμε. Να με συγχωρείτε, αλλά δεν επιτρέπεται αιφνιδιασμός, γιατί η πολιτική είναι κυρίως πρόβλεψη. Όπως δεν είναι και α λα καρτ…
Με απλά λόγια και να με συγχωρούν όσοι θα δυσαρεστηθούν, οι πολιτικές της εκάστοτε κεντρικής εξουσίας στηρίζονται από τους φίλα προσκείμενους στο κόμμα που βρίσκεται στο τιμόνι και ξορκίζονται από τους αντιπολιτευόμενους. Αρραγές και συμπαγές μέτωπο μη ψάχνουν από τους πολίτες, όσο οι ίδιοι είναι χωρισμένοι σε Πράσινους και Βένετους.
Γιατί αιφνιδιασμός;
