Ρύθμιση για την μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης σε ποσοστό 10% επεξεργάζεται ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, μέσω του υπό σύνταξη προϋπολογισμού της Βουλής.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι βουλευτές θα επιβαρυνθούν με μηνιαία μείωση της τάξης των 570 ευρώ. Και έτσι από 1/1/2016 θα λαμβάνουν μικτά περί τις 5.100 ευρώ από 5.705 που ισχύει σήμερα.
Μηνιαίες αποδοχές 5.705! Επίδομα οργάνωσης γραφείου 1.780 μηνιαίως. Οικογενειακή παροχή 50 ευρώ μηνιαίως. Τηλεφωνική ατέλεια 616 ευρώ μηνιαίως… Να ‘χουνε να λένε κουτσομπολιά… Επίσης, 1.000 ευρώ μηνιαίως για ενοικίαση κατοικίας ή 1.200 ευρώ για ξενοδοχείο, 1.000 ευρώ μηνιαίως για εισιτήρια, δωρεάν αυτοκίνητο με έξοδα κίνησης από 350-600 ευρώ μηνιαίως και δυνατότητα πρόσληψης 2 επιστημονικών συνεργατών με μισθό 1.600 ευρώ μηνιαίως. Πέραν τούτων έχουμε αμοιβή συμμετοχής σε επιτροπές. (Φτουράνε οι επιτροπές σε τούτον τον τόπο).
Άρα, συνολικό κόστος για κάθε βουλευτή 15.051 ευρώ ανά μήνα. Σούμα: 180.612 ευρώ ετησίως μας στοιχίζει έκαστος.
Όταν σου μιλάνε για «ισοδύναμα» συνειδητοποιείς ότι αν γίνονταν 200 οι βουλευτές το όφελος μας θα ήταν 18.000.000; Νομίζω ήρθε η μεγάλη στιγμή να δείξει το πολιτικό σύστημα και οι εκπρόσωποί του ότι καταλαβαίνει τι πόνο έχει προκαλέσει με τις αποφάσεις του των τελευταίων ετών στην ελληνική κοινωνία (τις δικές του κι όχι των δανειστών!). Νομίζω ότι ήρθε η μεγάλη στιγμή, να μειωθούν οι αποδοχές των εκπροσώπων του λαού ισόποσα τουλάχιστον με τις αποδοχές των άλλων εργαζομένων σ’ αυτή τη χώρα.
Να δουν δηλαδή, πόσο πλήρωσε την κρίση ο υπάλληλος ή ο συνταξιούχος του δημοσίου (μη πούμε για τους ιδιωτικούς των «μαύρων» και της ευέλικτης εργασίας») και να μειώσουν τους μισθούς τους όσο μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις των υπολοίπων Ελλήνων.
Κάποτε, θα πρέπει να λήξει το πανηγύρι εν μέσω αφόρητου πόνου, ότι αυτοί όλοι είναι οι εκλεκτοί και ότι οι δικές τους ανάγκες είναι μεγαλύτερες στη χώρα από το 21% των παιδιών σε σχολεία ευπαθών περιοχών που πεινάει (όπως ακούσαμε από την κυρία Αθηνά Λινού, Διευθὐντρια του Εργαστηρίου Υγιεινής Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών).
Κάποτε να τελειώσει το παραμύθι για τις ειδικές ανάγκες των βουλευτών, ενώ καταπίνουμε αμάσητο, όπως οι δύστυχοι πεινασμένοι που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Κοτζιά για τις 5.000 μερίδες μπριάμ, το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας βασίζονται στα πάσης φύσεως συσσίτια για να φάνε ένα πιάτο φαΐ.
Και μένουμε στις παραινέσεις και τα μηνύματα του πώς μπορούμε να κάνουμε… οικονομία αξιοποιώντας κάθε δυνατό πόρο, όπως έκαναν οι μάγειροι από τη Θεσσαλονίκη με τα «άσχημα» λαχανικά. Οπως δηλαδή και με τα γεμιστά της Θεανώς Φωτίου…
Όμως το θέμα δεν είναι τι θα μοιράζεις στα δελτία και στα συσσίτια αλλά το πώς δεν θα έχεις δελτία τροφίμων και συσσίτια. Αντ’ αυτού ζουν στην κοσμάρα τους και εμείς δυστυχώς έχουμε αποδεχθεί ότι όλοι αυτοί είναι μια εκλεκτή κατηγορία, η οποία δεν μπορεί να μας σώσει εάν δεν τους πληρώνουμε μέχρι και το κινητό.
Κάποτε να τελειώσει το παραμύθι
