«Χώρα-κλειδί» προκειμένου να ξεπεραστεί η προσφυγική κρίση, χαρακτηρίζει την Τουρκία ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς επισημαίνοντας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνεργαστεί μαζί της. Τάσσεται υπέρ της παροχής οικονομικής βοήθειας προς την Άγκυρα, της χαλάρωσης του καθεστώτος της βίζας και του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως ασφαλούς χώρας, ενώ σε ό,τι αφορά τα ξενοφοβικά κινήματα στην Γερμανία, σημειώνει ότι αριθμητικά είναι περιορισμένα, αλλά όχι και η διάθεσή τους για βία.
«Η Τουρκία επισημαίνει ότι έχει ως τώρα ξοδέψει επτά δισεκατομμύρια δολάρια. Τώρα θέλει από την Ευρώπη οικονομική βοήθεια τριών δισεκατομμυρίων ευρώ. Το θεωρώ λογικό να βοηθήσουμε την Τουρκία οικονομικά. Επίσης είναι σωστό να εφαρμόσουμε διευκολύνσεις βίζας, οι οποίες, ειδικά για τον επιχειρηματικό κόσμο είναι πολύ σημαντικές, αλλά και να χαρακτηρίσουμε την Τουρκία ασφαλή χώρα προέλευσης», δηλώνει ο κ. Σουλτς σε συνέντευξή του στην «Rheinische Post», και τονίζει την ανάγκη για την κατοχύρωση μιας παράλληλης διαδικασίας κατανομής των προσφύγων μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών.
«Τα σχεδιαζόμενα “hotspots” στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε., δεν έχουν νόημα αν δεν κατανέμουμε τους ανθρώπους», δηλώνει χαρακτηριστικά ο κ. Σουλτς και επισημαίνει την ανάγκη να αναλάβουν όλα τα κράτη-μέλη το βάρος που τους αναλογεί.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την Συμφωνία του Δουβλίνου, ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης αναφέρει ότι αφορούσε την ρύθμιση του θέματος του ασύλου για τους πολιτικά διωκόμενους, αλλά δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις σημερινές ανάγκες, με τόσο μεγάλο κύμα προσφύγων. «Χρειαζόμαστε στην Ευρώπη οπωσδήποτε κοινούς κανόνες, οι οποίοι θα ανοίγουν τον δρόμο προς την Ευρώπη για όλες τις κατηγορίες: για πολιτικά διωκόμενους, για ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να μεταναστεύσουν και για όσους αναζητούν προσωρινό καταφύγιο», εξηγεί.
Αναφερόμενος στην δράση της ισλαμοφοβικής και ξενοφοβικής οργάνωσης “Pegida”, ο κ. Σουλτς εκτιμά ότι καθαρά αριθμητικά, οι ακροδεξιοί στην Γερμανία είναι λιγότεροι από ό,τι σε άλλες χώρες, η διάθεσή τους ωστόσο για βία και η αγριότητα είναι σημαντικά υψηλότερη. «Στην Γερμανία υπάρχει χωρίς αμφιβολία ακροδεξιά βία και υπάρχει μια ρητορική φόβου η οποία εισβάλλει βαθιά στο κέντρο και ενθαρρύνει τους ακροδεξιούς», καταλήγει.
