Ζήλεψε την δόξα του Αδώνιδος, αλλά και πολλών κατά καιρούς- οι οποίοι σφυρίζουν ανέμελοι την μελωδία της ευτυχίας του μνημονίου- ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Σιμορέλης και μας την σιγοψιθύρισε : «Και να μην υπήρχε το μνημόνιο θα έπρεπε να το έχουμε εφεύρει». Εξηγώντας μας το γιατί, με το ρεφρέν που έχουν εφεύρει «Θα αναγκαστούμε επιτέλους να κάνουμε τις διαρθωτικές αλλαγές τις οποίες τόσα χρόνια αποφεύγαμε να κάνουμε και γι’ αυτό όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι». Κι αν δεν είναι αυτό κυνική ομολογία αποτυχίας τότε τι είναι; Τώρα δηλαδή, θα πρέπει να χαρούμε που έφεραν την βοήθεια της τρόικας του κουαρτέτου και λοιπών σωτήρων, να κάνουν όλα όσα απέφευγαν να κάνουν; Το γιατί απέφευγαν θα μας το πουν ή να ζητήσουμε τη βοήθεια του κοινού; Κι αυτή η συνυπευθυνότητα…Τους πολίτες εννοούν να υποθέσω. Που χρόνια ολόκληρα ψήφιζαν αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, επανιδρύσεις, πατάξεις διαφθοράς, διαφάνειες, υγεία, παιδεία, κοινωνικό κράτος και άλλα που τάζανε όλοι, όσοι τώρα, μέσα από τα ερείπια κάνουν αυτοκριτικές, αναλαμβάνουν πολιτικό κόστος, αναβαπτίζονται σε κολυμβήθρες και κυρίως ομολογούν την ανικανότητά τους. Αν είναι αλήθεια ότι οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους ταιριάζουν, τότε ως λαός, έχουμε μεγάλο πρόβλημα…
Η μελωδία της ευτυχίας του… μνημονίου
