Η Μαρίνα, είναι μια νέα κοπέλα που ζει στη Ρόδο και προσφέρει σ’ αυτό που ονομάζουμε «τουριστικό προϊόν». Λέω προσφέρει και όχι δουλεύει, γιατί είναι από τους ανθρώπους που με πάθος, φαντασία και όραμα, δίνει ον καλύτερό της εαυτό, όχι μόνο για την επιχείρησή που εργάζεται, αλλά και για τον τόπο. Την έχουμε γνωρίσει από παλιότερο δημοσίευμα της «δ», όταν στον Μονόλιθο έκανε πράξη τον «γαστρονομικό τουρισμό». Γι΄αυτό και μου κίνησε την περιέργεια μια… παραπονεμένη, θα την έλεγα αναφορά της, για την παρουσία της Ρόδου στην έκθεση Philoxenia της Θεσσαλονίκης. Της ζήτησα να μας πει περισσότερα. Εξάλλου, πάντα είναι χρήσιμη, η άποψη του επισκέπτη, εκτός από τα δελτία τύπου των διοργανωτών που μας ενημερώνουν για τις κατά καιρούς « επιτυχημένες εκθέσεις». Και μάλιστα, ενός επισκέπτη στον οποίο απευθύνονται αυτές οι εκθέσεις. Ανθρώπου του τουρισμού. Η Μαρίνα, γλαφυρή στην περιγραφή της και με την αγωνία-ευχή «μακάρι να πιάσουν τόπο».
«Ξεκίνησα λοιπόν με πολύ όρεξη κι ενδιαφέρον να επισκεφτώ κι εγώ την 31η Philoxenia στην Θεσσαλονίκη. Επέλεξα επίτηδες την Παρασκευή 14/11, όπου υποτίθεται είχε οριστεί σαν μέρα επίσκεψης κυρίως επαγγελματιών – εμπορικών επισκεπτών, με σκοπό να αποφύγω την πολυκοσμία του Σαββατοκύριακου και σκεπτόμενη ότι έτσι θα είχα ίσως περισσότερες πιθανότητες να συναντήσω συναδέλφους και να έχω ένα πιο εποικοδομητικό έστω και small talk. Η αλήθεια είναι πως την συγκεκριμένη έκθεση δεν την επισκέπτομαι επειδή μπορεί άμεσα να αποφέρει καρπούς στην δική μου εργασία, καθώς απευθύνεται κυρίως σε ας το πούμε «χονδρέμπορους» (hosted buyers και tour operators) και όχι τόσο σε στελέχη τμημάτων κρατήσεων καταλυμάτων, αλλά όπως και να ‘χει σαν επαγγελματίας κι εγώ του χώρου ήθελα να πάρω μια ιδέα από το φετινό κορυφαίο σημείο συνάντησης του Τουρισμού στην πόλη μου και κυρίως να δω την παρουσίαση ποιάς άλλης, της Ρόδου. Άλλωστε ο καθένας με τον πόνο-πάθος του.
Προχωρώντας λοιπόν μέσα στην οχλαγωγία του περιπτέρου 13, που τελικά αν και Παρασκευή δεν την γλύτωσα, και περνώντας δίπλα από την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου (stand 22/32) πήρε το μάτι μου ένα διαφημιστικό που είχα ξαναδεί στην Ρόδο πολλάκις και αφορούσε οργανωμένα cycling tours. Στάθηκα λοιπόν εκεί με χαρά, το έπιασα στα χέρια μου και σηκώνοντας τα μάτια διαπίστωσα πως δεν είχα κάτι άλλο να δω. Ρωτάω λοιπόν έναν ευγενικό κύριο..που είναι η υπόλοιπη Ρόδος… και μου απαντάει, περισσότερα θα δείτε στο stand 20 στον σύνδεσμο Δήμων Ιαματικών πηγών Ελλάδος.
Στο άκουσμα αυτό έκανα ένα γρήγορο συνειρμό στο μυαλό μου γιατί κάτι δεν μου έκατσε καλά. Σαν να ένιωσα ότι ο τίτλος του stand που πήγαινα να δω ήταν κομματάκι περιοριστικός για όλα αυτά που εγώ πολύ καλά ξέρω πως πρεσβεύει η Ρόδος. Αλλά η ελπίδα ως γνωστόν πεθαίνει πάντα τελευταία και τελικά μερικά δευτερόλεπτα παρακάτω πέθανε κι αυτή.
Φτάνοντας τελικά στο stand 20 είδα μεταξύ άλλων και μια επιφανή ταμπέλα στα ψηλά που έγραφε «Ιαματικές Πηγές Καλλιθέας» και άρχισα να κάνω τον γύρο του προσπερνώντας τις υπόλοιπες πηγές και ψάχνοντας αυτή που με ενδιέφερε.
Μετά λύπης μου και ενώ βρέθηκα τελικά μπροστά στα 3 σχετικά φυλλάδια που αφορούσαν την Ρόδο, δεν ήταν κανείς εκεί για να με υποδεχτεί, τουλάχιστον τα 3 πρώτα λεπτά. Ψαχουλεύοντας το διαφημιστικό για τις Πηγές Καλλιθέας και με εμφανή την απογοήτευση στο πρόσωπο μου, άρχισα να αναρωτιέμαι..σε μια μέρα επίσκεψης που ορίστηκε καθαρά για επαγγελματίες, δεν είναι εδώ κάποιος να μου «πουλήσει» την Ρόδο; Να με ρωτήσει ποια είμαι κι από πού κρατάει η σκούφια μου; Μήπως ήρθα σε ώρα αιχμής; Μήπως πήγαν για διάλλειμα; Θα μου προμοτάρει κάποιος επιτέλους το νησί ή να μπω από την μέσα μεριά και να πιάσω πόστο; Και τότε εμφανίστηκε μια κοπελίτσα γύρω στα 22 να με καλησπερίσει. Την ρώτησα ποια είναι η παρουσίαση της Ρόδου και μου έδειξε ένα φυλλάδιο που αφορούσε τις Πηγές κι άλλο ένα με ψιλά γράμματα για τα “κλπ.” Πάρτε αν θέλετε από ένα ,μου είπε. Και τότε πολύ αυθόρμητα κι ενώ της εξέφρασα τον προβληματισμό μου για την περιορισμένη (το έθεσα πολιτισμένα) παρουσία της Ρόδου, μου σκάει και το τελειωτικό «αχ, τι να σας πω εμένα από τον Σύνδεσμο με στείλανε»
Και δικαίως μου γεννήθηκαν χίλιες απορίες αποχωρώντας με σκυμμένο το κεφάλι…Αυτή είναι η εικόνα της Ρόδου που θέλουμε να παρουσιάσουμε στις ξένες αγορές; Αυτοί είναι οι αντιπρόσωποι του Ροδίτικου Τουρισμού στην μεγαλύτερη έκθεση Τουρισμού της Ελλάδος; Μια κοπέλα που δεν είναι καν από την Ρόδο, που το πιθανότερο δεν την έχει επισκεφθεί ποτέ ή στην καλύτερη περίπτωση πήγε πενταήμερη; Που η μόνη πληροφορία που είχε να μου δώσει ήταν πόσα φυλλάδια μπορώ να πάρω; Ή μήπως κάνω λάθος κι ήταν η κακιά στιγμή; Αλλά και πάλι σε μια περιορισμένη χρονικά έκθεση μόλις τεσσάρων ημερών δεν θα έπρεπε κάθε επισκέπτης που στέκεται μπροστά από την παρουσίαση της Ρόδου, πράγμα που προφανώς και δηλώνει ενδιαφέρον από πλευράς του, να «αρπάζεται» από τους εκπροσώπους της; Κι αν όλη κι όλη η Ρόδος είναι οι Πηγές Καλλιθέας και τα λοιπά με μεγεθυντικό φακό τότε μήπως να μην έχουμε και τόσο μεγάλες προσδοκίες για την συνέχεια;
Δεν έχω κάτι προσωπικό με τις Πηγές και σε καμία περίπτωση δεν εκμηδενίζω την συμμετοχή της Αντιδημάρχου Μαρίζας Χατζηλαζάρου στην συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του Συνδέσμου Ιαματικών Πηγών Ελλάδος, την οποία παρεμπιπτόντως έτυχε να γνωρίσω προσωπικά την ίδια μέρα και την βρήκα συμπαθέστατη, σ’ ένα cocktail party που δόθηκε στο ξενοδοχείο Mediterranean προς τιμήν των ξένων αγοραστών που επισκέφτηκαν την έκθεση και ανταλλάξαμε στοιχεία επικοινωνίας. Η συνεδρίαση είχε πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη λίγες μέρες νωρίτερα και αφορούσε την πιστοποίηση των Πηγών στην Καλλιθέα της Ρόδου. Είναι και αυτό ένα πολύ σοβαρό θέμα που πρέπει κάποια στιγμή να τελειώνει γιατί χρόνια τώρα το τραβάμε από τ’ αυτιά.
Εκείνο που αρνούμαι να δεχτώ είναι ότι σε μια τέτοια έκθεση όπου φέτος συμμετείχαν 351 εκθέτες και την επισκέφθηκαν Τουριστικοί φορείς από τις μεγαλύτερες αγορές του εξωτερικού, η Ρόδος, που ήταν ένας από τους 5 τοπ προορισμούς στην Ελλάδα το 2015, ξέχασε ποια είναι και τι κουβαλάει από πίσω της. Τις τόσες ομορφιές και πόλους έλξης εκατομμυρίων τουριστών κάθε χρόνο, τα σχέδια που έχουν μείνει στην μέση, τις απεριόριστες δυνατότητες προώθησης και εξέλιξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού, την Νότια και νοτιοδυτική Ρόδο και όλα αυτά τα πανέμορφα χωριά που έχουν μείνει σε μια γωνιά παραμελημένα να παλεύουν μόνα τους.
Αυτό που είδαμε στην Philoxenia την Παρασκευή δεν αποτελεί δυναμικό παρών και σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική εικόνα του νησιού. Υπάρχουν τόσα νέα αξιόλογα παιδιά που ασχολούνται ενεργά με τον Τουρισμό, ο καθένας σε άλλο αντικείμενο και δη στην Ρόδο, που θα μπορούσαν επάξια να την εκπροσωπήσουν σε όλα τα επίπεδα.
Όταν απέναντι στο σταντάκι της Πάτμου γίνεται το έλα να δεις, από έναν ηλικιωμένο κατά τα άλλα κύριο που όμως περνώντας από μπροστά του, το χαμόγελο, η καλησπέρα και η αποφασιστικότητα του έφταναν για να σταματήσουν το βήμα σου, όταν βλέπεις τα περιποιημένα γυαλιστερά περιοδικά (όχι φυλλάδια) και σε βομβαρδίζει με χίλιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες σαν να πουλάει χρυσό, το δικό του χρυσό που είναι το νησί του… τότε ναι σε πιάνει το παράπονο που δεν βρήκες πουθενά γύρω το δικό σου.
Κακά τα ψέματα, για να «πουλήσεις» από ένα όνειρο μέχρι μια ιδέα κι έναν προορισμό θα πρέπει να έχεις πονέσει και να έχεις κοπιάσει πολύ γι αυτό. Θα πρέπει ίσως κάποια περίοδο της ζωής σου μέχρι και η βιωσιμότητα σου να είχε εξαρτηθεί ολοκληρωτικά από αυτό. Θα πρέπει να το θες και να σε καίει. Κι όσο δεν χρησιμοποιούμε σωστά τα εργαλεία που μας δίνονται για την προώθηση του τόπου αλλά και τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις, μια μέρα αργά η γρήγορα θα έρθει και θα γίνει η απόσβεση όσων πραγματικά προσπάθησαν για τον Τουρισμό της Ρόδου τα προηγούμενα χρόνια.
Αλλά ξέχασα, δεν πειράζει. Θα ‘χουμε πάντα τον ερχόμενο αναστηλωμένο Κολοσσό. Δεν ανησυχώ.
‘Ο,τι προλάβαμε να δείξουμε και φέτος το δείξαμε.
Η ευκαιρία ήταν εκεί.
Ραντεβού του χρόνου πάλι.»
Μαρίνα Zawaher Reservations & Sales Ρόδος
