Όσα σήμερα συμβαίνουν και μας προκαλούν έκπληξη, θυμηδία, απορία, θυμό, εκνευρισμό δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα βήματα μιας πορείας και μιας εξέλιξης που ξεκίνησε εδώ και παρά πολλά χρόνια.
Αμβλύνεται η κρίση αν τυχόν και την περιορίζεις στο σήμερα και στα επιφαινόμενα και αρνιέσαι με πείσμα να δεις το χτες και εθελοτυφλείς να αναγνωρίσεις το προδιαγραφόμενο αποτέλεσμα.
Η ευρύτερη περιοχή μας βρίσκεται σε αναταραχή για την οποία δυστυχώς διάφοροι και για διάφορους λόγους προβάλλουν σαν αιτίες και αφορμές κάτι διαφορετικό για την κάθε χώρα, χωρίς ηθελημένα να κάνουν μια ενδοσκόπηση και να δώσουν αληθοφανής τουλάχιστον ενδείξεις των αιτιών και των αιτιατών.
Αυτή η τάση και προσπάθεια δεν είναι αποτέλεσμα πλάνης αλλά συνειδητή προσπάθεια για την συγκάλυψη των πραγματικών αιτιών και του επιθυμητού στόχου.
Δεν υπάρχει καμία συνωμοσία και δεν υπάρχουν σκοτεινά κέντρα που απεργάζονται δεινά για τους πολίτες, ισχύει και τίθεται σε εφαρμογή η διαχρονική αρχή ότι «ο ισχυρός, ο ηγεμόνας θέτει πάντα σαν στόχο την διατήρηση της ισχύος του, της δύναμης του και την διατήρηση της εξουσίας του ή με εξανδραποδισμό ή με κατοχή».
Κοινή είναι η παραδοχή ότι η πολιτική υποτάχθηκε στο χρήμα και ότι οι όποιες πολιτικές αποφάσεις υπαγορεύονται από τα συμφέροντα του Χρηματοπιστωτικού Κεφαλαίου, πράγμα που σημαίνει ότι ο ισχυρός, ο ηγεμόνας είναι το χρήμα και η διατήρηση της ανεξέλεγκτης εξουσίας του είναι ο κύριος αντικειμενικός στόχος.
Εμπόδιο στην ενίσχυση και διατήρηση αυτής της εξουσίας είναι ή ήταν οι θεσμοί κάθε είδους και κάθε επιπέδου και κυρίως τα ανεξάρτητα Εθνικά Κράτη και οι ελεύθεροι και ενημερωμένοι πολίτες.
Επιδίωξη και στόχος των όσων συμβαίνουν εδώ και είκοσι πέντε χρόνια δεν είναι άλλοι, πρώτον, από την απαξίωση των θεσμών, την αποδυνάμωση κάθε συλλογικής αντίδρασης, την εξατομίκευση και την ενδυνάμωση της αίσθησης ότι κάθε προσπάθεια και κάθε αντίδραση είναι ατελέσφορος και χωρίς νόημα.
Ολοκληρώνεται η προσπάθεια και υλοποιείται ο στόχος με την οικονομική υποδούλωση των πολιτών στο Τραπεζικό Σύστημα, πολίτης οικονομικά εξαρτημένος είναι πολίτης άβουλος και υποχείριο.
Όλες οι πρόσφατες αποφάσεις όλων των Κυβερνήσεων κινήθηκαν μέσα σε αυτό το πλαίσιο, την ισχυροποίηση των Τραπεζών, το ανεξέλεγκτο της λειτουργίας τους, την υποδούλωση των πολιτών.
Νωπές είναι οι μνήμες της τακτικής των Τραπεζών για την απλόχερη χορήγηση δανείων, πιστωτικών καρτών, δανείων για το Χρηματιστήριο, εορτοδάνειων και κάθε άλλου είδους εξυπηρετήσεων, χωρίς τις απαραίτητες διασφαλίσεις, όλα δεν ήταν αποτέλεσμα της φιλολαϊκής διάθεσης τους αλλά το μέσον επιτυχίας των στόχων τους.
Σίγουρα κανείς δεν ανάγκασε κανέναν να ακολουθήσει τις προτροπές τους αλλά όλη εκείνη την περίοδο υπήρχε ακόμα ένα υπόλοιπο αξιοπιστίας της πολιτικής.
Όλα αυτά έφεραν την απαξίωση της πολιτικής, των θεσμών και τέλος την απαξίωση της ίδιας της Κρατικής υπόστασης, ενδεικτική είναι η φράση «έχουμε κράτος μπουρ…λο».
Ενισχυτικό αυτής της άποψης είναι οι Υπερεθνικές αποφάσεις για την επιβαλλόμενη άνωθεν ασκημένη ή την δέουσα να ασκηθεί οικονομική πολιτική, αποτελεί αδιέξοδη ομφαλοσκόπηση η τάση να θεωρούμε ότι μόνοι μας είμαστε απόλυτα υπεύθυνοι για τη σημερινή μας κατάντια.
Στις ίδιες Υπερεθνικές επιταγές υπακούουν και Κράτη θεωρητικά ισχυρότερα και τα οποία δεν έχουν την δυνατότητα άσκησης Εθνικής πολιτικής και κινούνται μέσα στα προκαθορισμένα πλαίσια με μόνη διαφορά ότι οι επιπτώσεις δεν είναι τόσο βίαιες όσο στη χώρα μας.
Συμπληρώνεται το παζλ των στοχευμένων κινήσεων με την σχεδιασμένη και προγραμματισμένη κοινωνική και πολιτική αναταραχή στις χώρες της ευρύτερης περιοχής.
Πρώτο, δυστυχώς για εμάς, επιτυχημένο δείγμα αυτών των στοχευμένων κινήσεων ήταν ο διαμελισμός και η μερική Εθνοκάθαρση της πρώην Γιουγκοσλαβίας με την δημιουργία Κρατιδίων απόλυτα εξαρτημένων και αδύναμων.
Το ίδιο σενάριο θέλησαν να υλοποιήσουν και στα κράτη της Μέσης Ανατολής με το έωλο και ψευδές επιχείρημα της απελευθέρωσης των πολιτών από τα τυραννικά καθεστώτα και την εγκαθίδρυση Δημοκρατικών πολιτευμάτων, ήδη κάποιοι ψευδίζουν απολογούμενοι ότι όσα τότε ισχυριζόντουσαν δεν είχαν καμία σχέση με την αλήθεια.
Κανένα ενδιαφέρον δεν δείχνουν για τα όσα εκεί συμβαίνουν, αφήνουν τα πράγματα να εξελίσσονται και τις επιπτώσεις τους να μηδενίζουν την οποία προοπτική εξεύρεσης κάποιας λύσης σε αυτό που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Τα οικονομικώς ισχυρά Κράτη της περιοχής κατά την άποψη τους ήταν δύσκολα ελεγχόμενα και απρόβλεπτα όποτε η συνέχιση της ύπαρξης τους έθετε σε κίνδυνο τα μακροπρόθεσμα οικονομικά τους συμφέροντα.
Το μεταναστευτικό κύμα και οι τρομοκρατικές ενέργειες κατά τους σχεδιαστές του σεναρίου είναι «παράπλευρες απώλειες» και ακριβώς για αυτό το λόγο οι αντιδράσεις τους είναι λεκτικές και ατελέσφορες.
Στόχος τους η διάλυση των υφιστάμενων Εθνικών Κρατών, η δημιουργία Κρατιδίων ελεγχόμενων με τον ταυτόχρονο έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών τους πηγών.
Οι παράπλευρες απώλειες αγγίζουν την χώρα μας και κάποιες άλλες χώρες στην ΕΥΡΩΠΗ με τη μορφή του μεταναστευτικού κύματος και η διαφαινόμενη έλλειψη σχεδιασμού αντιμετώπισης του φαινομένου αποδυναμώνει την ίδια την Κρατική υπόσταση και εγκυμονεί κινδύνους ανεξέλεγκτων δράσεων και σε ατομικό και σε Κρατικό επίπεδο.
Οι διαφορές πολιτικών ανάμεσα στα Κράτη της Ε.Ε. είναι δεδομένες, μέχρι σήμερα φραστικές, από την στιγμή όμως της έναρξης υλοποίησης τους το τι θα προκύψει είναι απρόβλεπτο.
Δυστυχώς στην θεώρηση και την άποψη της εκχώρησης μέρους της Εθνικής κυριαρχίας και δικαιωμάτων σε Υπερεθνικούς θεσμούς ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες ταυτίζονται στο στόχο οι Νεοφιλελεύθεροι Καπιταλιστές με τους Αριστερούς Διεθνιστές με αποτέλεσμα την σύγχυση και την έλλειψη της άλλης πρότασης.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
