Μεγάλος φίλος της Ελλάδας, αλλά όπως φαίνεται… και της Τουρκίας, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ έχει αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναθέρμανση των ευρωπαϊκών δεσμών με την Aγκυρα μέσα από σειρά πρωτοβουλιών (παρασκηνιακών και μη), που σε κάποιες περιπτώσεις είτε αγνοούν είτε υποβαθμίζουν τις ανησυχίες των κρατών-μελών ως προς το συγκεκριμένο θέμα.
Στον απόηχο της τελευταίας Συνόδου Κορυφής ΕΕ – Τουρκίας, ο Γιούνκερ απέστειλε (σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα της κυπριακής εφημερίδας «Φιλελεύθερος») επιστολή προς τον Τούρκο πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου, με την οποία τον διαβεβαιώνει ότι η Κομισιόν πρόκειται να προχωρήσει στο άνοιγμα όχι μόνο του διαπραγματευτικού κεφαλαίου 17 («Οικονομική και Νομισματική Πολιτική»), όπως αποφασίστηκε στις Βρυξέλλες στις 29 Νοεμβρίου, αλλά συνολικά άλλων πέντε ενταξιακών κεφαλαίων μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2016, μεταξύ των οποίων θα συγκαταλέγονται και τα «ακανθώδη» 23 και 24. Μόνη λεπτομέρεια… το γεγονός ότι πρόκειται για κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, που έχουν φυσικά μπλοκαριστεί από την Κυπριακή Δημοκρατία.
Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με όσα δημοσιεύθηκαν στον κυπριακό Τύπο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμφανίζεται αποφασισμένη «να ολοκληρώσει, μαζί με την Τουρκία, το πρώτο τρίμηνο του 2016, την προπαρασκευαστική εργασία για το άνοιγμα των κεφαλαίων 15 (Ενέργεια), 23 (Απονομή Δικαιοσύνης και Θεμελιώδη Δικαιώματα), 24 (Δικαιοσύνη, Ελευθερία, Ασφάλεια), 26 (Παιδεία και Πολιτισμός) και 31 (Εξωτερική Πολιτική, Aμυνα και Ασφάλεια)». Λέγεται μάλιστα ότι ασκήθηκαν πιέσεις, προκειμένου η εν λόγω «δέσμευση» να συμπεριληφθεί και στο κοινό κείμενο της τελευταίας Συνόδου ΕΕ – Τουρκίας, πράγμα στο οποίο ωστόσο αντέδρασε έντονα η Λευκωσία.
Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι οι όποιες πρωτοβουλίες της Κομισιόν «δεν προκαταλαμβάνουν τη θέση των κρατών-μελών της ΕΕ», τα οποία από την πλευρά τους διατηρούν δικαίωμα βέτο. Επί της ουσίας, ωστόσο, οι εν λόγω πρωτοβουλίες λειτουργούν εκ των πραγμάτων πιεστικά… δρομολογώντας εξελίξεις σε διάφορα μέτωπα.
Ακόμη και το χρονοδιάγραμμα άλλωστε, για το οποίο γίνεται λόγος, δεν είναι τυχαίο, καθώς μέσα στο «πρώτο τρίμηνο του 2016» οι Ευρωπαίοι (αλλά και ο Νταβούτογλου με τις τελευταίες δηλώσεις του) βλέπουν να έρχεται και… η λύση του Κυπριακού.
Είναι προφανές ότι οι έξωθεν πιέσεις κλιμακώνονται, προκειμένου να υπάρξουν άμεσα εξελίξεις σε Προσφυγικό και Κυπριακό, ενώ Βρυξέλλες και Βερολίνο επικροτούν τη «συνταγή» των ανταλλαγμάτων προς την Τουρκία, την οποία άλλωστε προσεγγίζουν ως χώρα-κλειδί.
Οι πρωταγωνιστές
Η διαδικασία της αναθέρμανσης των δεσμών με την Αγκυρα έχει ξεκινήσει εδώ και μήνες, με πρωταγωνιστές την Κομισιόν και τον ίδιο τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Το θέμα των κοινών ελληνοτουρκικών περιπολιών στο Αιγαίο μπορεί πλέον να θεωρείται λήξαν (έπειτα από τις εντονότατες αντιδράσεις της ελληνικής πλευράς), αλλά αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι ένα θέμα το οποίο έθεσε ανοιχτά ο Γιούνκερ και μάλιστα σε δύο διαφορετικές περιστάσεις τους τελευταίους μήνες.
Ο Λουξεμβούργιος πολιτικός ήταν επίσης εκείνος που, κάνοντας το χατίρι του Ερντογάν, καθυστέρησε σημαντικά φέτος τη δημοσίευση της ετήσιας έκθεσης της Κομισιόν για την ενταξιακή πρόοδο της Τουρκίας, επιτρέποντας στον σουλτάνο να προσέλθει στις τουρκικές κάλπες της 1ης Νοεμβρίου χωρίς ευρωπαϊκά βαρίδια.
Οσο για την πολιτική δύναμη που ωθεί τον Γιούνκερ στις αγκάλες της Αγκυρας, πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτή δεν είναι άλλη από την… Ανγκελα Μέρκελ. Η Γερμανίδα καγκελάριος φέρεται να επικροτεί τη συνεργασία με την Τουρκία «με κάθε αντάλλαγμα» και αφήνει τον Γιούνκερ να φέρει σε πέρας την εν λόγω αποστολή, προκειμένου η ίδια να αποφύγει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της Γερμανίας.
ΕΘΝΟΣ
