Aναβλήθηκε η δίκη για την πολύκροτη υπόθεση οικονομικής διαχείρισης της ΡΟΔΑ

Επ’ αόριστον αναβλήθηκε χθες από το Πενταμελές Εφετείο Δωδεκανήσου η εξέταση της πολύκροτης υπόθεσης της οικονομικής διαχείρισης της Δημοτικής Επιχείρησης Συγκοινωνιών “ΡΟΔΑ” με κατηγορούμενο πρώην λογιστή της επιχείρησης στον οποίο έχει επιβληθεί πρωτοδίκως ποινή κάθειρξης 8 ετών με ανασταλτικό ως προς την έφεση αποτέλεσμα.
Το δικαστήριο δεν μπορούσε να δικάσει την υπόθεση εξαιτίας της μη δικαιολογημένης απουσίας του μάρτυρα κατηγορίας κ. Γ. Ρούσσου, προμηθευτή της επιχείρησης, στον οποίο επιβλήθηκε πρόστιμο λιπομαρτυρίας, ενώ διατάχθηκε και η βίαια προσαγωγή του.
Το δικαστήριο διέταξε επίσης να κλητευθεί ως μάρτυρας και ο νέος πρόεδρος της ΡΟΔΑ κ. Δημήτρης Παρασκευάς, προκειμένου να δικαιολογηθεί η παράταση πολιτικής αγωγής της επιχείρησης.
Ο λογιστής έχει  κριθεί συγκεκριμένα ένοχος με έναν ακόμη υπάλληλο, που έχει αποβιώσει, υπεξαίρεσης και απιστίας εις βάρος της επιχείρησης και για απάτη εις βάρος του προμηθευτή κ. Γ. Ρούσσου.
Οι δύο υπάλληλοι κατηγορήθηκαν για το ό,τι στο χρονικό διάστημα από το έτος 2001 μέχρι και την 22-7-2004, ενεργώντας από κοινού, αφού πλήρωναν με μετρητά τον προμηθευτή κ. Γ. Ρούσσο παρακρατούσαν χρηματικό ποσό που ανερχόταν κάθε φορά σε ποσοστό 20% επί της καθαρής αξίας εκάστου τιμολογίου – δελτίου αποστολής που εξέδιδε. Φέρονται συγκεκριμένα να παρακράτησαν 15.241,37 ευρώ από 11 τιμολόγια – δελτία αποστολής του προμηθευτή και συνολικά σε σύνολο συναλλαγών ύψους 495.033,29 ευρώ με τον ίδιο προμηθευτή το ποσό των 99.006,66 ευρώ. Από την άλλη οι υπόλοιποι κατηγορήθηκαν για παράτυπη απευθείας προμήθεια 3 μεταχειρισμένων λεωφορείων, 2 μικρολεωφορείων και ενός τουριστικού λεωφορείου.
Ο λογιστής στην απολογία του αρνήθηκε κατηγορηματικά τις κατηγορίες ισχυριζόμενος ότι πίεζε τον κ. Ρούσσο για να δίνει χαμηλές τιμές στην επιχείρηση και να εκδίδει τιμολόγια. Υποστήριξε ότι υπήρξε αδυναμία πληρωμής λόγω έλλειψης ρευστότητας τα έτη 2003 και 2004 και ότι τον Ιούλιο του 2004 του είχε δοθεί εντολή για την καταβολή των οφειλομένων στον Ρούσσο και με μεταχρονολογημένες επιταγές, πράγμα που δεν δεχόταν ο ίδιος. Η επιστολή που του παρέδωσε, όπως είπε, κακώς είχε ερμηνευτεί ως διακανονισμός της «μίζας» καθώς με αυτή σκόπευε να τον εξαναγκάσει να δεχτεί τις επιταγές και να κρατήσει, ως μέσο πίεσης για να συνεχίσει τις προμήθειες, δύο εξ’́ αυτών.