Ενα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας, που στήθηκε και κατέρρευσε μέσα σε λίγα χρόνια, θα μπορούσε να ανεγερθεί ξανά, υποστηρίζει ομάδα αρχιτεκτόνων. Ακριβό και παράτολμο, το εγχείρημα θα μπορούσε πάντως να είναι επιτυχημένο, λέει ο Guardian
Είναι ένα φιλόδοξο και δαπανηρό σχέδιο, αλλά θα μπορούσε να αποσβέσει το κόστος του μέσα σε λίγα χρόνια, αν αξιοποιηθεί σωστά: Πρόκειται για το εγχείρημα της ανακατασκευής του Κολοσσού της Ρόδου, ενός από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας, που προωθεί μια ομάδα Ελλήνων αρχιτεκτόνων και παίρνει την «θετική ψήφο» του Guardian.
Μια χώρα που είναι σε κρίση, έχει την πολυτέλεια να σχεδιάζει (όχι οι ίδια, αλλά πολίτες της) ένα τέτοιο μεγαλεπήβολο σχέδιο, ρωτά ο Guardian σε κομμάτι γνώμης από την Κέιτ Γουίλιαμς. Το κόστος υπολογίζεται σε 250 εκατομμύρια ευρώ, ποσό με το οποίο, όπως σημειώνει η ίδια, μια χώρα με τα προβλήματα της Ελλάδας θα μπορούσε να καλύψει άλλες πιεστικές ανάγκες.
Ωστόσο, η απάντηση, με δεδομένες όλες αυτές τις παραμέτρους, είναι ότι η Ελλάδα δεν γίνεται να μην προχωρήσει σε αυτό το παράτολμο εγχείρημα.
Ο νέος Κολοσσός θα στεγάζει στο εσωτερικό του πολιτιστικούς χώρους και μουσεία, ενώ θα είναι ένα ενεργειακά αυτάρκες κτίριο που θα αξιοποιεί την ηλιακή ενέργεια
Η πρόταση των αρχιτεκτόνων υπό τον Αρη Πάλλα προχωρά περισσότερο από ένα άγαλμα τεραστίων διαστάσεων και προτείνει ένα ολόκληρο πολιτιστικό/ψυχαγωγικό κέντρο μέσα στο σώμα του αγάλματος που θα έχει ύψος 150 μέτρων. Μουσεία, καταστήματα, ένας φάρος στην κορυφή, ηλιακά πάνελ για αυτάρκεια σε ενέργεια και ένα ηλεκτρονικό σύστημα που θα προφυλάσσει από σεισμικούς κινδύνους περιλαμβάνονται στα σχέδια.
«θέλουμε να αναβιώσουμε τον συμβολισμό [του αρχαίου μνημείου], βάζοντας μαζί ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους από όλο τον κόσμο», εξηγεί ο ίδιος. Προσθέτει μάλιστα ο Guardian ότι ο νέος Κολοσσός μπορεί να δώσει μια νέα εικόνα για την χειμαζόμενη Ελλάδα.
Για την ώρα, σημειώνει η εφημερίδα, η ελληνική κυβέρνηση σιωπά για το αν θα στηρίξει το σχέδιο. Το κόστος θα μπορούσε να καλυφθεί, εκτός από κάποια κρατική βοήθεια, από δωρεές και συμμετοχική χρηματοδότηση από το κοινό (crowdfunding). Από εκεί και πέρα, με προβλεπόμενα έσοδα 35 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, το κόστος θα μπορούσε να αποσβεστεί σε λιγότερο από 10 χρόνια.
«Πάντα θα κοιτάμε το κόστος της κατασκευής μεγάλων έργων και θα λέμε ότι δεν μπορούμε να τα αντέξουμε. Αν κάναμε αυτές τις σκέψεις, δεν θα τα κατασκευάζαμε ποτέ», καταλήγει η αρθρογράφος. Το νέο άγαλμα του Ηλιου μπορεί να είναι μια υπενθύμιση της μεγάλης ιστορίας της Ελλάδας όπως και πόσο προσωρινές μοιάζουν κάποιες φαινομενικά ανίκητες δυνάμεις, προσθέτει.
Η σύντομη ιστορία ενός αρχαίου θαύματος
Ο Κολοσσός στήθηκε μετά το 280 π.Χ σε ανάμνηση της νίκης των Ροδίων κατά του στρατού του Αντίγονου Α’ του μονόφθαλμου. Το μέταλλο από τα όπλα που άφησαν πίσω τους οι δυνάμεις του Αντίγονου έγινε ένα τεράστιο άγαλμα στην εισόδου του λιμανιού της Ρόδου προς τιμήν του θεού Ηλιου. Το τεράστιο μνημείο, που χρειάστηκε 12 χρόνια να ολοκληρωθεί, δεν μακροημέρευσε, γιατί ένα σεισμός το 227 π.Χ το γκρέμισε αφήνοντας στη θέση του μόνο μέρος από τα πόδια. Οι Ρόδιοι αποφάσισαν να μην το ξαναστήσουν μετά και τον χρησμό που πήραν από τους Δελφούς ότι η κατασκευή του θύμωσε παρά ευχαρίστησε τον Ηλιο.
Αλλά ακόμα και λειψό ήταν ένα από τα αξιοθέατα της πόλης της Ρόδου, για αρκετούς αιώνες μάλιστα. Μόνο με την αραβική κατάκτηση της πόλης τον έβδομο αιώνα μ.Χ ξηλώθηκε ό,τι απέμεινε και λέγεται ότι πωλήθηκε για 900 καμήλες. Τίποτα δεν έχει απομείνει από τον Κολοσσό, πέρα από τις αναπαραστάσεις σε νομίσματα – ούτε καν ένα κομμάτι που είχε εντοπιστεί τη δεκαετία του ’80 και τελικά αποδείχτηκε ότι δεν είχε καμία σχέση με το μνημείο.
protagon.gr
