«Δημήτρης Γάκης στην Επιτροπή Νησιωτικών και Ορεινών Περιοχών της Βουλή: Ο τουρισμός, αποτελεί βασικό εργαλείο στην αντιμετώπιση των αναπτυξιακών προκλήσεων της νησιωτικής χώρας. Με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, όραμα και προοπτική, που δεν θα έχει ορίζοντα τις επόμενες μόνο δύο ή τρεις σεζόν»
Για τις προκλήσεις στη νησιωτική χώρα και τον ουσιαστικό θεσμικό ρόλο του Κοινοβουλίου στη στήριξη των ευαίσθητων μικρών νησιωτικών Δήμων και των ορεινών περιοχών και τη διατύπωση πρότασης για τη δημιουργία ενός ειδικού «Χάρτη Ανάπτυξης» για τα μικρά νησιά, μίλησε στη Βουλή ο πρόεδρος της υποεπιτροπής νησιωτικών και ορεινών περιοχών, Δημήτρης Γάκης.
Στην εισαγωγική του τοποθέτηση στη συνεδρίαση της υποεπιτροπής με θέμα «τις αναπτυξιακές δυνατότητες και τις προοπτικές των νησιωτικών και ορεινών περιοχών» την Πέμπτη 21.01.16, ο βουλευτής Δωδεκανήσου αναφέρθηκε ειδικότερα, στις βασικές προϋποθέσεις και τους στρατηγικούς στόχους της τουριστικής ανάπτυξης των μικρών νησιών: «Η ανάγκη για ανάπτυξη στα μικρά νησιά χώρα ξεπερνά τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες του Αρχιπελάγους», είπε.
Ο Δημήτρης Γάκης, υπογράμμισε την ανάγκη μιας ειδικής αναπτυξιακής στρατηγικής, που θα λαμβάνει υπόψη το πλούσιο φυσικό περιβάλλον των νησιών, θα προωθήσει τις ποιοτικές μορφές τουρισμού (αναρριχητικός, περιηγητικός, θαλάσσιος, πολιτισμικός) και θα επιμηκύνει την τουριστική περίοδο. Στο πλαίσιο αυτό, τόνισε ο βουλευτής Δωδεκανήσου, «είναι επιτακτική η ανάγκη της ενίσχυσης της συνεργασίας των τοπικών κοινωνιών, του Κοινοβουλίου και της κυβέρνησης/κεντρικής διοίκησης, καθώς και η δημιουργία ενός Χάρτη Ανάπτυξης για τα νησιά με στόχο τόσο τις αναπτυξιακές δυνατότητες στον τουρισμό, όσο και στις άλλες δραστηριότητες της οικονομικής και της κοινωνικής ζωής τους συνολικότερα», τόνισε ο πρόεδρος της υποεπιτροπής.
Την επιτροπή ενημέρωσε ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, καθηγητής Γεράσιμος Ζαχαράτος.
Ακολουθούν τα κύρια σημεία της ομιλίας του προέδρου της υποεπιτροπής νησιωτικών και ορεινών περιοχών, Δημήτρη Γάκη:
«Η συζήτηση στη συνεδρίαση που αφορά στην πολύ χρήσιμη γνώση και εμπειρία πάνω στο θέμα «τουριστική ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο», είναι σίγουρος ότι θα συμβάλει στο διάλογο και στην αλληλεπίδραση των Περιφερειών, των νησιωτικών και ορεινών περιοχών με το Κοινοβούλιο και το αρμόδιο Υπουργείο, ώστε να υπάρξει συλλογική και εποικοδομητική αντίληψη και για τις νέες επιλογές, τις δυνατότητες, αλλά και τις απαιτήσεις για βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη με μακροχρόνιο ορίζοντα, όχι για μια, δύο, τρεις επόμενες τουριστικές περιόδους. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να τονίσω, ότι η ανάπτυξη στα νησιά και την ηπειρωτική χώρα δεν αφορά μόνο τους μεγάλους διεθνείς τουριστικούς προορισμούς, αφορά και στα μικρά και απομακρυσμένα νησιά και στους ορεινούς όγκους της χώρας μας. Σε αυτές τις λιγότερο ευνοημένες γεωγραφικά και οικονομικά περιοχές, θα πρότεινα να προσανατολίσουμε σήμερα τη συζήτησή μας, για τον αναπτυξιακό ρόλο του τουρισμού και τις προοπτικές τους. Εξάλλου αυτές οι περιοχές έχουν τεράστιο αναπτυξιακό απόθεμα. Οι ευαίσθητες νησιωτικές και ορεινές οικονομίες, χρειάζονται μακροχρόνιο προγραμματισμό, αλλαγή του τουριστικού μοντέλου σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που να βασίζεται στη ποιότητα, στη προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος που να λαμβάνει υπόψη την πολυμορφία και τη διαφορετικότητα στη νησιωτική και ορεινή χώρα, αλλά και την γεωγραφική ιδιαιτερότητα σε κρίσιμους τομείς, όπως για παράδειγμα, είναι οι συγκοινωνίες και υποδομές. Χρειάζεται ένα σχέδιο με συγκεκριμένους άξονες δράσης, με έμφαση στις ήπιες μορφές τουρισμού, με ενεργειακή αυτονομία, με τη συνέργεια τουρισμού – πολιτισμού, με την ανάδειξη της τοπικής αγροτικής παραγωγής, δηλαδή, βιολογικά προϊόντα, οίνοι κ.λπ., και ειδικές εναλλακτικές μορφές τουρισμού (περιηγητικός, αθλητικός, θαλάσσιος, πολιτιστικός, αναρριχητικός κ.ά.).
Στο πλαίσιο αυτό, καταθέτω σαν ερώτημα αλλά και σαν πρόταση, τη δημιουργία ενός πρότυπου ανάπτυξης, ενός χάρτη ανάπτυξης για τα μικρά νησιά, που θα αποφεύγει την επανάληψη του στρεβλού αναπτυξιακού μοντέλου, που μέχρι τώρα έχουμε στα μεγάλα νησιά. Τέλος, θα πρέπει αυτοί οι άξονες να στηρίζουν την πρωτοβουλία και την καινοτομία των μικρών επιχειρηματιών, να αξιοποιούν τις νέες τεχνολογίες στη δικτύωση των χώρων πολιτισμών και στις δράσεις προβολής και ανάδειξης των ορεινών όγκων των μικρών νησιών. Θα πρέπει να έχουν σαν κύριο άξονα παρέμβασης, την εκπαίδευση, την κατάρτιση των εργαζομένων του ανθρώπινου δυναμικού και – δίνω μεγάλη σημασία σε αυτό – στη δια βίου μάθηση, ενεργοποιώντας προγράμματα για τους νησιωτικού και ορεινούς Δήμους.
Με τη διαφοροποίηση του τουριστικού προϊόντος, θα ενδυναμώσουμε τις τοπικές νησιωτικές και ορεινές οικονομίες. Θα έχουμε επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, δηλαδή, θα προσφέρουμε ένα σταθερό οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον για να μείνουν οι νέοι στον τόπο τους».
