Η Ευρώπη πρέπει να αποκτήσει ένα κοινό σχέδιο για την αντιμετώπιση του προσφυγικού, υποστηρίζει ο Economist. Πρέπει να γίνουν δεκτοί όσοι πληρούν τα κριτήρα για άσυλο. Iδανική λύση η δημιουργία κέντρων υποδοχής σε Τουρκία, Λίβανο και Ιορδανία.
Η Ευρώπη πρέπει να βοηθήσει την Ελλάδα με το χρέος με αντάλλαγμα την φιλοξενία καταυλισμών προσφύγων στην ελληνική επικράτεια, υποστηρίζει σε άρθρο του ο Economist.
Οι συντάκτες του βρετανικού περιοδικού τονίζουν πως το προσφυγικό πρόβλημα χρειάζεται μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, η οποία θα βασίζεται στο άνοιγμα των συνόρων με ταυτόχρονη ρύθμιση των ροών.
«Οι πρόσφυγες είναι λογικοί άνθρωποι σε απεγνωσμένη κατάσταση. Η ζωή έχει γίνει αφόρητη για πολλούς από τους 1 εκατ. αιτούντες άσυλο που εγκατέλειψαν την περασμένη χρονιά την Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και άλλες σπαρασσόμενες από τον πόλεμο χώρες για την Ευρώπη. Η Ευρώπη είναι πλούσια, προσβάσιμη και δεν μαστίζεται από πόλεμο. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα προτιμούσαν να μην είχαν εγκαταλείψει τα σπίτια τους για να κάνουν μια νέα αρχή ανάμεσα σε ξένους. Αλλά όταν η εναλλακτική είναι η απειλή του θανάτου από βόμβες και φανατικούς, κάνουν την μόνη λογική επιλογή» γράφει ο Economist.
Σύμφωνα με το περιοδικό, οι ροές των μεταναστών θα ήταν διαχειρίσιμες αν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν συνεργαστεί, όπως ήλπιζε η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ. Αντίθετα, η Γερμανία και η Σουηδία παλεύουν μόνες τους και η αντοχή τους έχει αρχίσει να εξαντλείται.
Αν η Ευρώπη δεν αποκαταστήσει την τάξη, η πολιτική πίεση θα αναγκάσει την κα. Μέρκελ να αλλάξει πολιτική, πυροδοτώντας ένα κύμα επιβολής ελέγχων στα σύνορα.
Εν τω μεταξύ, η προσφυγική κρίση ενισχύει τις ακροδεξιές δυνάμεις, όχι μόνο στην Ανατολική Ευρώπη αλλά και σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία.
Ο Economist υποστηρίζει πως οι πρόσφυγες πρέπει να γίνουν δεκτοί στην Ευρώπη, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να μπει τάξη στο σύστημα υποδοχής και επεξεργασίας των αιτήσεων για άσυλο. «Η κατάσταση σήμερα είναι χαοτική. Οι πρόσφυγες περνούν ελεύθερα από την Μεσόγειο, καταγράφονται και φεύγουν για οποιαδήποτε χώρα φαίνεται πιο φιλόξενη. Πολλοί οικονομικοί μετανάστες που δεν έχουν δικαίωμα για άσυλο έχουν βρει μια θέση στην σειρά λέγοντας ψέματα για την χώρα προέλευσης. Αυτή η κατάσταση πρέπει να αντικατασταθεί από ένα σύστημα όπου οι αιτούντες άσυλο θα ελέγχονται μόλις φτάνουν για πρώτη φορά τα ευρωπαϊκά σύνορα ή καλύτερα ακόμα, πριν διασχίσουν την Μεσόγειο. Όσοι δεν έχουν δικαίωμα για άσυλο πρέπει να επιστρέφουν πίσω χωρίς καθυστέρηση. Όσοι είναι πιθανό να πληρούν τα κριτήρια πρέπει να στέλνονται στις χώρες που είναι πρόθυμες να τους δεχτούν» σημειώνει το άρθρο.
Τάξη στα σύνορα
Η δημιουργία ενός καλά ρυθμισμένου συστήματος απαιτεί τρία βήματα σύμφωνα με τον Economist.
Το πρώτο είναι να καμφθούν οι παράγοντες που ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να ρισκάρουν διασχίζοντας τα σύνορα, μέσω ενίσχυσης της βοήθειας σε θύματα του εμφυλίου πολέμου στην Συρία.
Το δεύτερο είναι ο έλεγχος των αιτημάτων για άσυλο την ώρα που οι πρόσφυγες βρίσκονται σε κέντρα στην Μέση Ανατολή ή σε hot spots στην Ελλάδα και στην Ιταλία.
Το τρίτο είναι να διασφαλιστεί ότι οι πρόσφυγες θα μένουν στα κέντρα μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία ελέγχου των αιτημάτων τους.
Το επόμενο βήμα σύμφωνα με τον Economist είναι να καταγράφονται και να ελέγχονται οι αιτούντες άσυλο όσο πιο κοντά στο σπίτι τους, ιδανικά στην Τουρκία, το Λίβανο και την Ιορδανία.
Παράλληλα, θα πρέπει να υπάρχουν κέντα ελέγχου στην πρώτη χώρα της Ε.Ε. που φτάνουν, πιθανότατα στην Ελλάδα ή στην Ιταλία.
Το κόστος για τα κέντρα αυτά πρέπει να πέσει σε όλη την Ε.Ε., από την στιγμή που ο στόχος είναι η ανάκτηση του ελέγχου στα εξωτερικά της σύνορα. Σε αντάλλαγμα για την φιλοξενία μεγάλων hot spots και καταυλισμών προσφύγων στο έδαφος της, η Ελλάδα πρέπει να λάβει βοήθεια για το χρέους και τα δημοσιονομικά της, τονίζει ο Economist.
capital.gr
