Από πέντε χρονών ο Σταύρος έφτιαχνε τούρτες και ψωμιά στο εργαστήριο των γονέων του στου Ζωγράφου. Στην πραγματικότητα είναι σαν να γεννήθηκε εκεί. Από ηλικίας λίγων ημερών «ζυμώθηκε» με τη μυρωδιά του φούρνου.
΄Ετσι κανείς δεν παραξενεύτηκε όταν στα 18 του, αμέσως μόλις τελείωσε ελληνογερμανικό σχολείο, αποφάσισε να σπουδάσει την τέχνη των γονιών και των παππούδων του στη χώρα των 300 ειδών ψωμιού και των 1200 αρτοσκευασμάτων, τη Γερμανία.
Νικητής σε διαγωνισμούς
Βρίσκει την καλύτερη σχολή στην πόλη Μίνστερ της Ρηνανίας Βεστφαλίας, όπου με τη βοήθεια του διαδικού συστήματος τις μισές ώρα διδάσκεται τη θεωρία και τις υπόλοιπες πειραματίζεται στην πράξη σε αρτοποιείο. «Στην αρχή δεν ήξερα και τα καλύτερα γερμανικά», λέει στη Deutsche Welle ο Σταύρος Ευαγγέλου, «αλλά μάθαινα και μιλούσαμε τη γλώσσα τη φουρναρέικη. Ο καθηγητής μου με στήριξε πολύ, έγινε μέλος της οικογένειάς μου». Το ταλέντο του νεαρού Έλληνα αναγνωρίζεται αμέσως και η πορεία προδιαγράφεται λαμπρή.
Μετά από τρία χρόνια σπουδών και μαθητείας βγαίνει πρώτος στην τάξη του. Παίρνει μέρος σε τοπικό διαγωνισμό και βγαίνει πάλι πρώτος. Ακολουθούν πρωτιές σε περιφερειακό επίπεδο νεαρών αρτοποιών και τέλος σε παγγερμανικό. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Μαζί με μια γερμανίδα συνάδελφό του από τη Βάδη – Βυρτεμβέργη, τη Τάνια Ανγκστεμπέργκερ, εκπροσώπησε πριν λίγες μέρες τη Γερμανία στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό για νέους αρτοποιούς από 6 χώρες και κέρδισε το πρώτο βραβείο σε 4 από τις 6 κατηγορίες: βραβείο για τα καλύτερα ψωμιά, για το καλύτερο κρουασάν, για την καινοτομία προϊόντων και γεύσεων και το τέταρτο που αφορά στη δημιουργικότητα πάνω στο βασικό θέμα του διαγωνισμού, που ήταν η πατρίδα.
Ελλάδα, Γερμανία, Ευρώπη
Ο Ευαγγέλου έφτιαξε μια προτομή πάνω σε αρχαιοελληνικό κίονα με φόντο μια λύρα, όλα φαγώσιμα εννοείται. «Προσπάθησα να δέσω την Ευρώπη με τη Γερμανία και την Ελλάδα. Εκείνο που άρεσε ιδιαίτερα ήταν οι συνδυασμοί. Για παράδειγμα, έφτιαξα κρουασάν και έβαλα μέσα λιαστή ντομάτα Σαντορίνης, με φέτα και βασιλικό. Αν το φάτε, είναι φοβερό, μοναδικό σε γεύση. Πήρα την Ελλάδα, τη συνέδεσα με τη Γερμανία και έβαλα ως βάση την Ευρώπη».
Ο επόμενος στόχος του 23χρονου πολυβραβευμένου Έλληνα αρτοποιού είναι η ζαχαροπλαστική και το δίπλωμα θα το πάρει σε ένα χρόνο σε συνδυασμό με σπουδές στα οικονομικά. Και μετά, τον ρωτάμε; «Μετά θα πάω στρατό και όταν τελειώσω, θέλω να δώσω όσο μπορώ και όπως μπορώ στην επιχείρηση των γονέων μου στην Αθήνα». Δεν θέλει βεβαια να κομίσει γλαύκας εις Αθήνας, αλλά τα γερμανικά είδη ψωμιού με δημητριακά, σπόρους, με το αρχικό σιτάρι, όπως λέει, «ψωμιά με μεγάλη θρεπτική αξία, απαραίτητα στη διατροφή».
Μαχλέπι, το θαυματουργό…
Ο πατέρας του Σταύρου, ιδιοκτήτης κορυφαίας ελληνικής εταιρείας παραγωγής προϊόντων ζύμης και ζαχαροπλαστικής στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, κρυφοκαμαρώνει το γιο του για τις επιδόσεις και την πειθαρχία του. Γόνος και ο ίδιος οικογένειας αρτοποιών ξέρει όλα τα μυστικά της τέχνης. Με αυτά θέλει να επεκτείνει μελλοντικά τις δουλειές του στο Λονδίνο και στη Βιέννη. Και ίσως ανοίξει αρτοποιείο σε κάποια πόλη της Γερμανίας.
Στην επιτυχημένη πορεία του Σταύρου συνέβαλε και ο ίδιος στέλνοντάς του ένα ακαταμάχητο γευστικό “όπλο”, το μαχλέπι, αυτό το αρωματικό μπαχαρικό για τσουρέκια, κουλουράκια και βασιλόπιττες. Μαχλέπι, το θαυματουργό…
www.dw.com
