Την λήψη μέτρων για την ταχύτερη εκδίκαση υποθέσεων, που εκκρεμούν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, από το έτος 2010, ζήτησε χθες από την Ολομέλεια των Δικαστών του Πρωτοδικείου Ρόδου, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου κ. Κ. Σαρρής.
Αφορμή για την παρέμβαση αυτή του κ. Σαρρή, στη συνεδρίαση της Ολομελείας των Δικαστών, αποτέλεσε η διαπίστωση ότι έχουν προσδιοριστεί προς εκδίκαση για την 22α Μαρτίου 2018, αγωγές που ασκήθηκαν τα έτη 2011, 2013 και 2015, για την 13η Δεκεμβρίου 2018 αγωγές που ασκήθηκαν τα έτη 2011, 2012 και 2013 και για την 24η Ιανουαρίου 2019 αγωγές που ασκήθηκαν τα έτη 2011, 2012, 2013, 2014 και 2015.
Περαιτέρω το Πρωτοδικείο Ρόδου προσδιορίζει πλέον δίκες (π.χ. Τακτική Μονομελούς) για το έτος 2019!
Ένας πολίτης, που προσφεύγει σήμερα στην Ελληνική Δικαιοσύνη, θα περιμένει να συζητηθεί η υπόθεσή του για πρώτη φορά το έτος 2019, ο δικηγόρος θα πρέπει να περιμένει να πληρωθεί μετά το 2019 και σαν να μην φτάνει μόνο αυτό ακόμα και να εκδικαστεί η υπόθεση θα κάνει πολλούς μήνες μετά να βγει η απόφαση. Κι όλα αυτά στον πρώτο μόνο βαθμό.
Στο μεταξύ κανείς δεν είναι βέβαιος ότι το 2019 θα εκδικαστεί η υπόθεσή του. Μπορεί να ζητήσει αναβολή ο αντίδικος, μπορεί να υπάρχει γενική απεργία, μπορεί να γίνεται απεργία της ΑΔΕΔΥ, μπορεί να γίνεται απεργία των δικαστικών υπαλλήλων, μπορεί να γίνεται αποχή των δικηγόρων, μπορεί να γίνονται εκλογές, μπορεί να υπάρχει τηλεφώνημα για βόμβα κ.λ.π.
Μόνο αν δεν συμβούν όλα αυτά κι αν είναι ο πολίτης τυχερός και δεν έχει ασθενήσει και κάποιος από τους παράγοντες της δίκης, υπάρχει μια περίπτωση να…. γίνει η δίκη, διαφορετικά θα περιμένει άλλα τρία χρόνια, τουλάχιστον.
Ο κ. Σαρρής ζήτησε να ληφθεί μέριμνα για την επίλυση του προβλήματος του βραδυπορούντος δικαστικού συστήματος αν και οι υποθέσεις αυτές έχουν ήδη κατανεμηθεί στα πινάκια του Μονομελούς και δεν υπάρχει δυνατότητα να τροποποιηθούν.
Σημειώνεται ότι εξετάζεται και η επανεκδίκαση δεκάδων υποθέσεων, που έχουν χρεωθεί σε πρωτοδίκες, που υπηρετούσαν στη Ρόδο. Οι δικαστές δεν έχουν εκδώσει αποφάσεις, σε ορισμένους έχουν κινηθεί πειθαρχικές διαδικασίες εξαιτίας της καθυστέρησης και οι διάδικοι, βρίσκονται ουσιαστικά «όμηροι» της καθυστερήσεως στην έκδοση αποφάσεων.
Η καθυστέρηση πάντως στην απονομή της δικαιοσύνης, οφείλεται, πρώτον, στην νοοτροπία του λαού μας να καταφεύγει στα δικαστήρια για το ο,τιδήποτε χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς να έχει προσπαθήσει να βρει μία εναλλακτική μορφή επίλυσης μίας διαφοράς. Η εξωδικαστική επίλυση διαφοράς συχνά αγνοείται ή θεωρείται απλώς μη πρόσφορη μέθοδος.
Επίσης, πέραν της δικομανίας, υφίσταται και η αναμφισβήτητη τάση να μην φιλτράρονται επαρκώς οι υποθέσεις που φτάνουν στις αίθουσες των δικαστηρίων με αποτέλεσμα οι εκδικαζόμενες υποθέσεις ιδίως στα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια να είναι υπερβολικά πολλές σε αριθμό και ποτέ να μην φτάνει μία ημέρα για να εκδικασθούν όλες οι προγραμματισμένες για εκείνη την ημέρα υποθέσεις, οπότε εκ των πραγμάτων αναβάλλονται και συσσωρεύονται σε μία μελλοντική δικάσιμο, που ήδη έχει πάμπολλες προγραμματισμένες υποθέσεις.
Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, στον οποίο ποτέ δεν υπάρχει χρόνος, κατάλληλος προγραμματισμός και προσωπικό για να τον τερματίσει και να θέσει τα πράγματα σε μία νέα καλύτερα οργανωμένη βάση προκειμένου η Δικαιοσύνη να απονέμεται με τον ταχύτερο δυνατό τρόπο και την καλύτερη δυνατή οργάνωση χωρίς να ταλαιπωρούνται οι διάδικοι (όσοι εμπλέκονται σε μία δίκη)
Επίσης, το ίδιο το νομικό μας σύστημα. διαχειρίζεται την ύλη που εισάγεται σε αυτό με πολύ αργούς και πολύπλοκους τρόπους με αποτέλεσμα την ακόμη μεγαλύτερη καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης και φυσικά στην έκδοση αποφάσεων.
Ένας άλλος λόγος στην καθυστέρηση της απονομής της δικαιοσύνης είναι η έλλειψη επαρκούς αριθμού δικαστών, αλλά και δικαστικών υπαλλήλων.
Πέραν των ενδογενών προβλημάτων και μειονεκτημάτων του συστήματος της Δικαιοσύνης, υπάρχουν και εξωγενείς αιτίες στις οποίες οφείλεται η καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης. Έτσι, υπάρχουν αλλεπάλληλες τροποποιήσεις νόμων, ασάφεια στην διατύπωση νομικών όρων, σύγχυση σε δικαστές και διαδίκους και φυσικά, επιβάρυνση των δικαστηρίων διαρκώς με νέα ύλη.
Η καθυστέρηση των δικαστικών διαδικασιών και ενεργειών υποβαθμίζει το κύρος της ∆ικαιοσύνης και συντελεί στην επικράτηση ενός κλίµατος αµφιβολίας και ανασφάλειας για τους διαδίκους.
Καθυστερεί υπέρ το δέον η απονομή δικαιοσύνης – Παρέμβαση του προέδρου του ΔΣΡ κ. Σαρρή
